Πρέπει να το παραδεχτείτε όμως! Η Νο1 ερώτηση τις πρώτες μέρες του σχολείου, στα μικρά κυρίως παιδιά, είναι: «έφαγε όλο το φαγητό του;». Αρκετές χιλιάδες εκπαιδευτικών, έχουμε ψαχτεί πολλά χρόνια για να βρούμε την σωστή απάντηση, με την οποία θα είναι ικανοποιημένοι οι γονείς. Σειρά μου λοιπόν να ρωτήσω, κυρίες και κύριοι.
Το έφαγε όλο σε σχέση με την τεράστια μερίδα του; Μα το φαγητό που είχε σήμερα το παιδί αντιστοιχούσε σε ένα ξέχειλο πιάτο ενήλικα. Δεν πρόλαβε το παιδάκι να το φάει όλο σε αυτήν την λίγη ώρα που έχουμε για φαγητό (20-25 λεπτά), παρά τις δικές του φιλότιμες προσπάθειες και τις ατελείωτες δικές μας παραινέσεις.
Οι «διατροφικοί οδηγοί Ελλάδας» είναι ένα επίσημο και χρηστικό site. Θα εκπλαγείτε ίσως όταν δείτε τις μερίδες που αναλογούν στην ηλικία των παιδιών σας! Απέχουν αισθητά από τουλάχιστον τις μισές που βλέπουμε καθημερινά στα νηπιαγωγεία.
Το έφαγε όλο σε σχέση με την κακή εμφάνιση του φαγητού; Κομψά το λέω, μερικές φορές απωθητική πρέπει να γράψω. Η αλήθεια είναι πως όχι, δεν του άρεσε, όπως και εμένα που το σέρβιρα. Ένας αχταρμάς, πιθανά θρεπτικών, αλλά καθόλου ελκυστικών στην όψη και στην γεύση συστατικών. Τόσα master chef, τόσες εκπομπές μαγειρικής δεν ήταν αρκετές για εκπαίδευση στο food styling. Κι όμως! Μια μικρή τάξη και αισθητική στο πιάτο χρειάζεται πάντα. Το μάτι προηγείται της γεύσης! Τα παιδιά πρέπει να το λαχταρίσουν πρώτα βλέποντάς το. Κι αυτό το ξέρουμε όλοι. Διαφορετικά θα λαχταρίσουμε μια καλοσερβιρισμένη μακαρονάδα του Μποτρίνι και αλλιώς -μάλλον λιγότερο- έναν βιαστικό αχταρμά σπαγγέτι και κιμά.
Το έφαγε όλο σε σχέση με την «χθεσινότητα»; Όχι την αλμυρότητα ή την γλυκύτητα, ξέρω είναι αδόκιμος όρος, αλλά πιστέψτε με υπαρκτός όταν πρόκειται για σουβλάκι ή πίτσα χθεσινή. Γιατί από χθες έχει πια αποκτήσει το φαγητό του και μια «λαστιχότητα»! Φροντίστε να είναι φρέσκο. Δεν λέω μαγειρεμένο το πρωί, αλλά από φρέσκα υλικά, που την άλλη μέρα θα θυμίζουν φαγητό και όχι πλαστικό.
Το έφαγε όλο σε σχέση με τον συμμαθητή του; Μα εκείνος/η είναι άλλο στομάχι, άλλες προτιμήσεις. Μόνο αν είχε φαγητό σταθερής αξίας όπως πατατάκια, πίτσα, μακαρόνια, μακαρόνια και πάλι μακαρόνια θα το ζήλευε και το δικό σας να το φάει! Μην συγκρίνετε ποτέ σε σχέση με το φαγητό του φίλου, του διπλανού, του γείτονα. Τρώει όσο και ό,τι αντέχει εκείνο!
Το έφαγε όλο σε σχέση με την θερμοκρασία; Ήταν πολύ ζεστό, καυτό, κρύο, παγωμένο. Όλες οι θερμοκρασίες παίζουν, γιατί το φαγητό στο σχολείο δεν σερβίρεται από catering, τουλάχιστον όχι ακόμη και ίσως όχι την επόμενη 50ετία που μας ενδιαφέρει άμεσα. Μπορεί μια τάξη, ένα ολοήμερο να έχει, αλλά κυρίως να μην έχει υποδομή για εστιατόριο 5 αστέρων! Μπορεί, λέμε τώρα, η/ο εκπαιδευτικός να μην έχει βραβευτεί με αστέρι Michelin πρόσφατα! Σίγουρα όμως, οι περισσότεροι κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, δεδομένων των συνθηκών να επιτύχουμε το καλύτερο δυνατό σχετικά με το φαγητό των παιδιών!
Θα σας πω ένα απλό κόλπο, που πιάνει. Κάνουμε με τα παιδιά την «συμφωνία του μισού». Όταν δεν θέλουν να φάνε και γκρινιάζουν, τότε συμφωνούμε να φάνε έστω το μισό. Πόσο μισό; Ε, δεν το χωρίζουμε και με χάρακα. Τα προτρέπω να το χωρίσουν εκείνα. Με τα δικά τους μέτρα. Προσαρμόζουν την όρεξή τους. Κυρίως αποφορτίζονται από το άγχος και την πίεση να το φάνε όλο. Και πιστέψτε με, δουλεύει η συμφωνία μας.
Αλλά μήπως να κάνουμε και μαζί μια συμφωνία; Την επόμενη φορά που θα πάτε να ταΐσετε μήπως να μην το κάνετε; Φοβάστε ότι δεν θα φάει αρκετά ή ότι δεν θα σας έχουν πια ανάγκη; Το φαγητό είναι στις μέρες μας, ίσως το λιγότερο σημαντικό. Συμφωνήστε με τον εαυτό σας ότι το παιδί σας μεγαλώνει και μπορεί να τα καταφέρει. Να χαίρεστε γι΄αυτό. Σημαίνει ότι κάνετε κάτι πολύ καλά! Ολόκληρη και καλή, όχι μισή δουλειά!
