Μεγάλωσε στο New Hope της Πενσυλβάνια, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια διαβάζοντας και γράφοντας βιβλία που δεν της άρεσαν. Σπούδασε Δημιουργική Γραφή και Φιλοσοφία στο Hamilton College και έκανε το συγγραφικό ντεμπούτο της μόλις στα εικοσιένα της, ενώ σπούδαζε στο Εδιμβούργο, με το μυθιστόρημα The Only Thing Worse Than Witches (2014).
Αλλά η Λόρεν μάλλον έχει κι άλλα συναρπαστικά να διηγείται. Από το ότι βόσκησε πρόβατα για ένα Σαββατοκύριακο σε μια φάρμα και ότι παρακολούθησε έναν βασιλικό γάμο αλλά και μια παρέλαση πιγκουίνων, μέχρι ότι καβάλησε το πραγματικό Hogwarts Express, εντόπισε το τέρας του Λοχ Νες και βούτηξε το πρόσωπό της στον μαγικό ποταμό της αιώνιας νιότης των νεράιδων.
Το πρώτο βιβλίο της επιτυχημένης σειράς Case Closed (Ύποπτη Υπόθεση) με τίτλο Το μυστήριο της έπαυλης κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anubis και είναι μια μοναδική διαδραστική αναγνωστική εμπειρία, ένα βιβλίο μυστηρίου όπου ο αναγνώστης επιλέγει την εξέλιξη της ιστορίας με 158 διαφορετικές επιλογές και 41 διαφορετικές τελικές καταλήξεις!
Αυτό το βιβλίο στάθηκε αφορμή για μια όμορφη συζήτηση μαζί της.
Η συγγραφέας Lauren Magaziner σε #Συνέντευξη στο #ELNIPLEX.
Από Πενσυλβάνια… Εδιμβούργο
Θα θέλατε να μας μιλήσετε περισσότερο για τα παιδικά σας χρόνια στην Πενσυλβανία;
Φυσικά! Λοιπόν, ήμουν εθισμένη στο διάβασμα από πολύ μικρή ηλικία. Οι γονείς μου με φώναζαν «Μπελ», σαν την πρωταγωνίστρια από «την Πεντάμορφη και το Τέρας». Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από τα βιβλία. Περπατούσα και ταυτόχρονα διάβαζα, διάβαζα μέσα στο αυτοκίνητο, δεν πάθαινα καν ναυτία. Δηλαδή πάντα διάβαζα. Και ύστερα νομίζω πώς κατά κάποιον φυσικό τρόπο, άρχισα να γράφω. Άρχισα να γράφω στην αρχή ιστορίες μικρού μήκους.
Όταν ήμουν στην Τετάρτη δημοτικού, είχα μια πραγματικά καταπληκτική δασκάλα που μας ανέθετε διάφορες εργασίες σχετικά με το γράψιμο. Έπρεπε να παραδώσουμε μία εργασία περίπου τριών σελίδων και εγώ έγραψα μία ιστορία την οποία δεν ήθελα να παραδώσω καθώς δεν ήμουν έτοιμη∙ κατέληξα να γράψω τριάντα σελίδες.
Μου πήρε τρεις μήνες, ώσπου η δασκάλα μου είπε πως έπρεπε πλέον να παραδώσω την εργασία. Οπότε όταν επιτέλους την έδωσα στην δασκάλα, τότε θα έπρεπε να έχω καταλάβει σε εκείνο το χρονικό σημείο πως λάτρευα την ιδέα να γράψω ένα μυθιστόρημα, καθώς η εργασία ήταν υπερβολικά μεγαλύτερη απ’ ότι θα έπρεπε.
Αγαπούσες πολύ το γράψιμο από νωρίς λοιπόν…
Ναι, αγαπούσα το γράψιμο πάρα πολύ. Άρχισα να γράφω μυθιστορήματα όταν ήμουν δεκατριών, και τότε είχα μια άλλη δασκάλα η οποία με ενθάρρυνε να γράφω μυθιστορήματα.
Έψαχνα στην τάξη της για κάποιο βιβλίο, ήμουν πολύ επιλεκτική στα βιβλία που θα διάβαζα και τότε μου άγγιξε τον ώμο λέγοντας «Αν δεν μπορείς να βρεις ένα βιβλίο να διαβάσεις, γιατί δεν προσπαθείς να γράψεις εσύ ένα;» και απάντησα «Αλήθεια; Μπορώ να το κάνω εγώ αυτό;».
Οπότε το απόγευμα, όταν επέστρεψα σπίτι, άνοιξα ένα αρχείο Word και άρχισα να πληκτρολογώ, να δουλεύω πάνω σε αυτό το βιβλίο κάθε μέρα, για περίπου έξι μήνες. Όταν τελείωσα το γράψιμο, άρχισα να το διαβάζω και συνειδητοποίησα πως ήταν ένα απαίσιο βιβλίο. Ωστόσο, αγαπούσα το γράψιμο τόσο πολύ, που αποφάσισα να ξαναπροσπαθήσω. Οπότε κατά τη διάρκεια του γυμνασίου, του λυκείου και του πανεπιστημίου έκανα αυτό ακριβώς: έγραφα βιβλία και προσπαθούσα ξανά και ξανά. Και κατέληξα να γράφω αυτό που έγινε το πρώτο μου βιβλίο, εφτά χρόνια αργότερα από τότε που πρωτοξεκίνησα να γράφω μυθιστορήματα ως παιδί.
Ήσασταν περίπου είκοσι λοιπόν;
Για την ακρίβεια το πρώτο βιβλίο που έγραψα και εκδόθηκε έγινε όταν ήμουν είκοσι ενός ετών.
Πώς αισθανθήκατε τότε, όταν εκδόθηκε το πρώτο σας βιβλίο;
Ουσιαστικά ένας συνδυασμός όλων τον ονείρων μου γινόταν πραγματικότητα. Ήταν τόσο απίστευτο το συναίσθημα να επισκέπτομαι ένα βιβλιοπωλείο και να βλέπω πάνω σε κάποιο ράφι ένα βιβλίο που έγραφε το όνομά μου.
Επί χρόνια ονειρευόμουν να πάω σε ένα βιβλιοπωλείο και να δω ένα βιβλίο μου. Νόμιζα πως ονειρευόμουν αλλά ήταν αλήθεια. Μπήκα μέσα και εκεί ήταν το βιβλίο. Και ήταν τόσο απίθανη στιγμή όταν ένα δικό σου βιβλίο εκδίδεται. Ακόμα θυμάμαι να νιώθω πεταλούδες να χορεύουν στο στομάχι μου.
Τώρα ας προχωρήσουμε στο Εδιμβούργο. Δεν σπουδάσατε μόνο συγγραφή, αλλά κάνατε κι άλλα υπέροχα και διαφορετικά πράγματα. Βοσκήσατε πρόβατα, παρακολουθήσατε έναν βασιλικό γάμο αλλά και μια παρέλαση πιγκουίνων, επιβιβαστήκατε στο πραγματικό «Χόγκουαρτς Εξπρές», εντοπίσατε το τέρας του Λοχ Νες και βουτήξατε το πρόσωπό σας στον μαγικό ποταμό της αιώνιας νιότης των νεράιδων. Πραγματικά ζηλεύω. Θα ήθελα να ξέρω τα πάντα…
Ήμουν στο Εδιμβούργο για περίπου έξι μήνες. Αυτή η εμπειρία πραγματικά μου άλλαξε τη ζωή. Αποφάσισα να αρπάξω τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν για πράγματα που δεν ήταν εφικτά στις ΗΠΑ. Οπότε, όντως κατάφερα να δω το τέρας του Λοχ Νες και έβγαλα αρκετές φωτογραφίες με τους φίλους μου και δείχνω αυτές τις φωτογραφίες στα παιδιά στο σχολείο και ακόμα δεν πιστεύουν πως κατάφερα να δω το τέρας.
Επίσης, ο ζωολογικός κήπος του Εδιμβούργου έχει αυτή την «παρέλαση πιγκουίνων». Εκεί ο κόσμος καθόταν σε μια σειρά ενώ δεκάδες πιγκουίνοι περνούσαν ανάμεσά μας. Αυτό ήταν εξαιρετικά διασκεδαστικό. Επιπλέον, έμεινα με μια φίλη μου για ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο σε μία οικογένεια που είχε φάρμα με πρόβατα. Τους βοηθήσαμε και βοσκήσαμε όλα αυτά τα πρόβατα μαζί τους. Πήγα επίσης στον γάμο του πρίγκιπα Γουίλιαμ και της Κέιτ, ξύπνησα στις πέντε η ώρα το πρωί για να ετοιμαστώ, αλλά ήταν πολύ διασκεδαστικό.
Το Χόγκουαρτς Εξπρές είναι ένα ατμοκίνητο τρένο και πάει μέχρι πολύ ψηλά, στις κορυφές της Σκωτίας. ‘Ήταν κάπως δύσκολο να φτάσουμε εκεί. Ήμουν με κάποιους φίλους μου και έπρεπε να πάρουμε ένα τρένο και μετά άλλο ένα τρένο μόνο και μόνο για να… πάρουμε ένα τρένο. Λοιπόν πολλά τρένα! Ήταν όμως πολύ διασκεδαστικό, άξιζε.
Τι έχω ξεχάσει; Α, ναι! Τον ποταμό της αιώνιας νιότης. Αυτός ο μυθικός ποταμός σύμφωνα με την τοπική παράδοση εάν βουτούσες το κεφάλι σου μέσα στο νερό για ακριβώς επτά δευτερόλεπτα, θα ήσουν ευλογημένος με αιώνια νιότη. Δηλαδή εγώ που βούτηξα το κεφάλι μου μέσα στο ποτάμι, πρέπει να έρθετε να με βρείτε σε πενήντα χρόνια για να δούμε αν θα δείχνω ακριβώς η ίδια.
Το Εδιμβούργο είναι γεμάτο με όμορφες αναμνήσεις για εμένα.
Ποια είναι η σχέση σας με τα βιβλία του Χάρι Πότερ είναι η ερώτηση που μου έρχεται δεδομένου του ότι πήρατε το Χόγκουαρτς Εξπρές;
Εγώ μεγάλωσα με τα βιβλία του Χάρι Πότερ, και αγάπησα πολύ αυτά τα μυθιστορήματα ως παιδί, ωστόσο πλέον η σχέση μου είναι κάπως περίπλοκη γιατί δεν υποστηρίζω τα τρανσφοβικά σχόλια της συγγραφέα, οπότε προσπαθώ κι εγώ η ίδια να ξεχωρίσω αυτά τα σχόλια από το πόσο απολάμβανα αυτά τα βιβλία ως παιδί. Είναι δύσκολο.
Ύποπτη υπόθεση- Το μυστήριο της έπαυλης
Είναι το ένα από τα σπάνια Choose Your Own Adventure («secret path books») μυθιστορήματα για προεφήβους, που είναι δομημένο έτσι ώστε ο αναγνώστης να επιλέγει την εξέλιξη της ιστορίας μόνος του. Κατά την ανάγνωση του βιβλίου, τίθενται συνεχή διλήμματα στα οποία πρέπει να επιλέξει ο ίδιος ο αναγνώστης τι θα συμβεί και να μεταφερθεί στην αντίστοιχη σελίδα απ’ όπου θα συνεχίσει την ανάγνωσή του. Αυτή η “εσύ αποφασίζεις” λογική είναι συναρπαστική για τα παιδιά αφού τα κάνει μέρος της εξέλιξης της ιστορίας. Πόσο δύσκολη είναι η συγγραφή ενός τέτοιου βιβλίου;
Ναι, είναι εξαιρετικά δύσκολη η συγγραφή ενός βιβλίου που λειτουργεί με αυτή τη λογική. Λοιπόν πριν αποκτήσω αυτή την ιδέα, πίστευα πως θα μπορούσα να το κρατήσω όλο αυτό στο κεφάλι μου, για τον εαυτό μου καθώς είμαι άτομο που επικεντρώνεται περισσότερο στην πλοκή. Πραγματικά είχα τόσες διαφορετικές πλοκές στο κεφάλι μου που πήγα να αγοράσω έναν λευκό πίνακα για να αρχίσω να σχεδιάζω την ιστορία στον πίνακα. Ξαφνικά τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα. Έγραφα με διαφορετικά χρώματα την κάθε πλοκή και σε κάθε περίπτωση υπήρχαν περίπου πέντε διαφορετικές πλοκές η κόκκινη, η μπλε, η μαύρη, η πράσινη και η πορτοκαλί. Σημείωνα όλα τα σημαντικά στοιχεία που ο αναγνώστης μπορούσε να εντοπίσει σε κάθε σκηνή. Κάθε επιλογή οδηγούσε σε μια άλλη κατάσταση που υποδεικνυόταν με ένα βελάκι. Αυτό το κάνω για να δείξω ποια συγκεκριμένη πληροφορία αντιστοιχεί σε ποια πλοκή και η ανάπτυξη βασιζόταν στην εκάστοτε επιλογή χωρίς να αλλάζει το βασικό θέμα του βιβλίου.
Στο βιβλίο, μέσα σ’ ένα σπίτι, όλοι έχουν ένα μυστικό και ανάλογα με την επιλογή του αναγνώστη, σε αυτόν αποκαλύπτεται ένα διαφορετικό μυστικό ενός διαφορετικού χαρακτήρα και άμα διαβάσεις όλα τα πιθανά σενάρια θα ξέρεις τι κρύβουν όλοι τους.
Έτσι χρειαζόταν να κρατώ σημειωμένα ποια μυστικά θα αποκαλύπτονταν σε κάθε διαφορετική πλοκή. Πραγματικά είναι πολύ περίπλοκο. Μου θύμιζε το παιχνίδι «ντόμινο» καθώς το παραμικρό λάθος θα μπορούσε να καταστρέψει το βιβλίο. Αλλά φρόντιζα να κάνω συχνές αναθεωρήσεις ώστε να σιγουρεύομαι πως κάθε σενάριο έχει μια αρμονική συνοχή. Ήταν σαν ένα παζλ και στο τέλος ήμουν πολύ ευχαριστημένη με το βιβλίο και την ιστορία που εξελίχθηκε σε ένα γιγάντιο βιβλίο γεμάτο με πολλές διαφορετικές επιλογές.
Ακριβώς! Μάλιστα όσο διάβαζα το βιβλίο, μου φάνηκε σαν να ήταν πολλά διαφορετικά βιβλία σε ένα και όχι ένα μόνο του.
Είναι σαν πέντε βιβλία σε ένα βιβλίο. Κάποιες φορές το αποκαλώ βιβλίο «δωμάτιο-απόδρασης»
Η ελληνική έκδοση του βιβλίου ονομάζεται «Ύποπτη υπόθεση» (της το συλλάβισα)
Πραγματικά χαίρομαι που το προφέρατε γιατί δεν πιστεύω πώς θα ακούσω ποτέ κανέναν άλλον να το προφέρει.
Πώς εμπνευστήκατε τους ήρωες του βιβλίου;
Λοιπόν, ήθελα να δημιουργήσω μια τριάδα που ο ένας θα ισορροπούσε με τον άλλο.
Ήθελα ο «κακός» χαρακτήρας να είναι κάπως πιο ευαίσθητος, να μπορεί να «διαβάζει» τους ανθρώπους και να ξέρει πότε κάποιος λέει ψέματα, γιατί με αυτό τον τρόπο θα πληροφορεί τον αναγνώστη για διάφορα προαισθήματα που ενδεχομένως έχει. Χρειαζόμουν κάποιον πολύ έξυπνο και λογικό που να μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση μυστηρίων και έναν ακόμη, τον Φρανκ, να είναι πιο ψύχραιμος και αστείος, να προκαλεί γέλιο με το χιούμορ του και να ελαφραίνει την κατάσταση. Χρειαζόμουν αυτόν τον πιο χαοτικό χαρακτήρα αφού οι άλλοι δύο τείνουν να είναι πιο μεθοδικοί σε αντίθεση με εκείνον, ο οποίος για παράδειγμα ανοίγει άσχετα συρτάρια και βρίσκει στοιχεία. Χρειαζόμουν την χαοτική του ενέργεια.
Με ποιόν από τους ήρωες νιώθετε πιο συνδεδεμένη και γιατί;
Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Νομίζω πως θα πω τον Κάρλος ο οποίος έχει ένα έντονο ενδιαφέρον για τα μυστήρια και αγαπά τα παζλ. Δεν πιστεύω πως είμαι τόσο λογική και αναλυτική, αλλά βασίζομαι πολύ στα συναισθήματά μου. Αλλά πιστεύω επίσης πως είμαι και ένας συνδυασμός των τριών βασικών χαρακτήρων. Ένιωσα πως έπρεπε να μπω μέσα στο μυαλό τους για να μπορέσω να γράψω για αυτούς, οπότε υποχρεωτικά έπρεπε να ταυτιστώ.
Σας άρεσε να λύνετε μυστήρια όταν ήσασταν παιδί;
Μου άρεσε. Μου άρεσε και να διαβάζω βιβλία μυστηρίου και με επηρέασαν καθώς το νόημα είναι να καταφέρεις να λύσεις την υπόθεση πριν σου πει ο συγγραφέας την σωστή απάντηση. Αγαπώ το μυστήριο. Δεν έχω λύσει κάποιο μυστήριο στην πραγματική ζωή, όμως πάντα προσπαθώ να λύσω αυτό του κάθε βιβλίου.
Όταν ήσασταν μικρή παίζατε παιχνίδια στα οποία προσπαθούσατε να λύσετε μυστήρια;
Ω, ναι, τόσα πολλά. Έπαιζα ένα παιχνίδι στον υπολογιστή που λεγόταν «ClueFinders». Δεν ξέρω αν υπάρχει στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια αυτή την περίοδο παίζω ένα παρόμοιο παιχνίδι στο Nintendo.
Είστε μυστηριώδες άτομο;
Δεν το νομίζω! Δεν είμαι σίγουρη αν θα έκανα καλή δουλειά ως ντετέκτιβ στην πραγματική ζωή. Μάλλον θα ενθουσιαζόμουν υπερβολικά πολύ για κάθε στοιχείο. Απλά αγαπώ τόσο πολύ τα μυστήρια και ενθουσιάζομαι με οτιδήποτε σχετικό.
Περιμένοντας να δούμε και τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Anubis, είδαμε ότι στις 6 Σεπτεμβρίου του 2022 θα εκδοθεί το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Οι μυθικοί» (The Mythics). Πείτε μας για αυτό…
«Οι μυθικοί» διαδραματίζονται σε έναν κόσμο όπου όλοι όταν φτάσουν στην ηλικία των δέκα ετών παίρνουν ένα ζώο που τους συντροφεύει και το είδος του ζώου εξαρτάται από τον χαρακτήρα του. Για παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ένας κάβουρας ή ένας ιπποπόταμος, ωστόσο πέντε ξεχωριστά κορίτσια δεν παίρνουν συντροφιά την ημέρα των γενεθλίων τους αφού δεν αντιστοιχούν σε εκείνες τα συνηθισμένα ζώα αλλά κάποια μυθικά πλάσματα. Έτσι ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να βρουν αυτά τα πλάσματα και να δεθούν μαζί τους δοκιμάζοντας ταυτόχρονα το κουράγιο και τη δύναμή τους.
Σας ευχαριστούμε πολύ για την τιμή.
Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ.
Lauren Magaziner
Ύποπτη υπόθεση- Το μυστήριο της έπαυλης–)
Εκδόσεις Anubis
Επισκεφθείτε τον ιστότοπό της–)
Ύποπτη υπόθεση- Το μυστήριο της έπαυλης, της Λόρεν Μαγκαζίνερ
