Ελίζαμπεθ, Νιου Τζέρσει. Μια πόλη που ιδρύθηκε το 1664 και πήρε το όνομά της προς τιμήν του Αντιναυάρχου και εξέχουσας προσωπικότητας του νεοσύστατου τότε εξ Αγγλίας Νιου Τζέρσει, Sir George Cartenet. Καλά διαβάσατε, την γυναίκα του έλεγαν Ελίζαμπεθ και προς δικής της τιμή η σημερινή, τέταρτη μεγαλύτερη πόλη του Νιου Τζέρσει και μια από τις πιο πράσινες των Η.Π.Α., ονομάζεται έτσι.
Σε αυτήν την πόλη και σε εβραϊκή οικογένεια στις 12 Φεβρουαρίου 1938 γεννήθηκε η Judy, λίγους μήνες προτού η Ευρώπη και οι Εβραίοι αρχίσουν να ζουν τον εφιάλτη του παρανοϊκού πολέμου. Και σε αυτήν την πόλη μεγάλωσε, κόρη της Esther και του οδοντίατρου Rudolph Sussman. Αποφοίτησε από το Λύκειο Battin το 1956 και στη συνέχεια γράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Μόλις στο πρώτο εξάμηνο της φοίτησής της, διαγνώστηκε με μονοπυρήνωση και πήρε άδεια πριν αποφοιτήσει από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης το 1961 με πτυχίο στην Εκπαίδευση.
Μικρή ονειρευόταν να γίνει ντετέκτιβ και κατάσκοπος ή μεγάλη ηθοποιός ή μπαλαρίνα. Σίγουρα όμως δεν είχε φανταστεί να γίνει συγγραφέας, αν και πάντα της άρεσε το διάβασμα. Οι συγγραφείς δεν της φαίνονταν κανονικοί άνθρωποι και μολονότι η ίδια έφτιαχνε εύκολα ιστορίες, μάλλον ήθελε να γίνει κάτι πιο γήινο από τους απλησίαστους γίγαντες της λογοτεχνίας.
Μεγάλωσε. Στα 21 της πια, Αύγουστο του 1959, το καλοκαίρι της αποφοίτησής της, παντρεύτηκε τον δικηγόρο John M. Blume, με τον οποίο γνωρίστηκαν ενώ φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Randy το 1961 και τον Lawrence Andrew, το 1963. Η μητρότητα άρχισε να την απομακρύνει από τα γήινα που ονειρευόταν μικρή. Τώρα οι συγγραφείς έμοιαζαν λιγότερο γίγαντες. Όταν τα δύο της παιδιά πήγαν στο νηπιαγωγείο, σε γειτονιές του Νιου Τζέρσεϊ έμεναν τότε, πήρε κι άρχισε να γράφει. Και συνέχισε να γράφει. Και από τότε δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει.
Η ίδια συνομιλεί με τους χαρακτήρες των βιβλίων της, τους θεωρεί πραγματικούς: “Οι χαρακτήρες μου ζουν μέσα στο κεφάλι μου για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν αρχίσω πραγματικά να γράφω ένα βιβλίο για αυτούς. Τότε, γίνονται τόσο πραγματικοί για μένα, μιλώ γι ‘αυτούς στο οικογενειακό τραπέζι, σαν να είναι πραγματικοί. Μερικοί άνθρωποι το θεωρούν περίεργο. Αλλά η οικογένειά μου καταλαβαίνει.”
Με τον John Blume χώρισε το 1975, χαρακτηρίζοντας τον γάμο της ασφυκτικό. Παρόλα αυτά, η Judy κράτησε για πάντα το επώνυμο του πρώτου της συζύγου. Λίγο μετά το χωρισμό της, γνωρίζει τον Thomas A. Kitchens. Τον ερωτεύτηκε πιθανότατα γιατί τον παντρεύτεται σχεδόν αμέσως, το 1976 και μετακομίζει στο Νέο Μεξικό, πόλη που αποτέλεσε το φόντο του περίφημου βιβλίου της Tiger Eyes, το οποίο έγινε και κινηματογραφική ταινία. Η Judy δεν μπορούσε να γράφει ιστορίες που εκτυλίσσονται σε ένα μέρος που δεν γνωρίζει καλά. Έπρεπε να το έχει ανασάνει καλά πριν, να το έχει περπατήσει, η πόλη, η γειτονιά, τα κτίριά τους είχαν ρόλο στα βιβλία της, οι ήρωές της κινούνταν σε αυτά.
«Ήταν μια καταστροφή, μια απόλυτη καταστροφή, φώναζα κάθε μέρα … Όποιος νομίζει ότι η ζωή μου είναι cupcakes κάνει λάθος», θα πει η ίδια για τον δεύτερο γάμο της που τέλειωσε πριν καν αρχίσει, το 1978.
Εννέα χρόνια μετά, το 1987, παντρεύεται για τρίτη φορά. Ο τυχερός ήταν ο George Cooper, πρώην καθηγητής της νομικής και συγγραφέας, με τον οποίο ζουν μέχρι σήμερα μαζί στο Key West.
Το 2012, η Blume ανακοίνωσε ότι διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού, αφού υποβλήθηκε σε υπερηχογράφημα ρουτίνας καθώς προετοιμαζόταν να φύγει για ένα ταξίδι πέντε εβδομάδων στην Ιταλία. Τότε, αποκάλυψε μάλιστα ότι το 1995 είχε διαγνωσθεί με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και είχε κάνει υστερεκτομή.
Τα βιβλία της Blume έχουν πουλήσει πάνω από 80-85 εκατομμύρια αντίτυπα, έχουν φτάσει και παραμείνει στην κορυφή των ευπωλήτων για πολλές εβδομάδες και έχουν μεταφραστεί σε 32 γλώσσες. Έχει κερδίσει πάνω από 90 λογοτεχνικά βραβεία, ανάμεσα στα οποία και τρία για τη συνολική προσφορά της στη λογοτεχνία για παιδιά και νέους.
Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί η γραφή της Blume γνώρισε τέτοια επιτυχία; Οι μελετητές των βιβλίων της δεν στέκονται τόσο στις αφηγηματικές τεχνικές και τον τρόπο γραφής της, που είναι άκρως ενδιαφέροντα, όσο στην θεματολογία της, στον τρόπο που κατέβασε στις σελίδες των βιβλίων της θέματα που έκαναν… τζιζ. Η Blume έσπασε τα στερεότυπα, μίλησε ανοιχτά για έρωτα, για τη σεξουαλικότητα των εφήβων σε μια εποχή που η λογοτεχνία ντρεπόταν να γράψει για ένα εφηβικό φιλί στο παγκάκι. Μίλησε στους ίδιους τους εφήβους αναγνώστες για τον ρατσισμό, τον εκφοβισμό (Blubber), τον αυνανισμό των αγοριών που μπαίνουν στην εφηβεία (Deenie, Then Again, Maybe I Won’t), το διαζύγιο και τις μονογονεϊκές οικογένειες, ακόμα και την εμμηνόρροια (Are You There God? It’s Me, Margaret.). Έγραψε για θέματα που δεν άγγιζε εύκολα κανείς όπως τον έλεγχο των γεννήσεων και του θανάτου, έγραψε πολύ μπροστά από την εποχή της, γεγονός που σόκαρε πολλούς, ιδιαίτερα τους γνωστούς συντηρητικούς ιδεοληπτικούς των Η.Π.Α.
Η Blume δεν φοβήθηκε την εποχή, δεν φοβήθηκε τις ιδέες. Υπήρξαν πολλοί επικριτές και ηθικολόγοι που την περικύκλωσαν, που σήκωσαν το δάχτυλο και προσπάθησαν να την στιγματίσουν. Στην καλύτερη των περιπτώσεων μίλησαν για την… μη κατάλληλη ηλικία ανάγνωσης τέτοιων θεμάτων. Η ίδια η Blume, όχι μόνο υποστήριζε με θέρμη την πνευματική ελευθερία δημιουργών και πολιτών, αλλά στάθηκε ενεργά κατά της απαγόρευσης βιβλίων, ενώ εντάχθηκε και στον εθνικό συνασπισμό κατά της λογοκρισίας (National Coalition Against Censorship). Ο New Yorker αποκάλεσε τα βιβλία της “εγχειρίδια για τον θηλυκό πληθυσμό” που περνά από την παιδική ηλικία στην εφηβεία. Αν σήμερα σας φαίνεται εύκολο να βρείτε ένα βιβλίο που μιλάει για το πότε αρχίζει η περίοδος και τι είναι ο αυνανισμός, για το διαζύγιο και τα οικογενειακά προβλήματα ενός εφήβου, γυρίστε το νου σας 30-40 χρόνια πίσω και αναρωτηθείτε αν ήταν το ίδιο εύκολο. Δεν ήταν.
Επίλογος. Το 1951 και το 1952 έγινε συντριβή τριών αεροπλάνων στην πατρίδα της Judy, το περίφημο Elizabeth. 118 άτομα έχασαν τη ζωή τους στα συντρίμμια, ενώ ο πατέρας της Blume βοήθησε ως γιατρός να αναγνωριστούν τα πτώματα. Οι μνήμες θάφτηκαν πάνω από 60 χρόνια. Η Blume ήταν τότε εκείνη έφηβη. Είδε το θάνατο δίπλα της. Το 2015 άρχισε να γράφει το μυθιστόρημά της In the Unlikely Event. Η πλοκή του αφορά εκείνες τις εφηβικές συντριβές. Η Τζούντι Μπλουμ δεν ξεχνά και πάντα γυρίζει σε μνήμες και εμπειρίες για να γράφει τα βιβλία της.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν
Για πάντα; (Εκδόσεις Κέδρος)
Αρκεί να είμαστε μαζί (Εκδόσεις Κέδρος)
Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου (Εκδόσεις Κέδρος)
Όταν πήγαινα τετάρτη δημοτικού (Εκδόσεις Κέδρος)
Φίλες του καλοκαιριού (Εκδόσεις Τροπικός, εξαντλημένο)
