Τζιμ Χένσον. Ο άνθρωπος πίσω από το θρυλικό και πρωτοπόρο Sesame street και το ασύγκριτο Muppet show. Μπορείς να πεις τα δύο πιο επιτυχημένα παιδικά προγράμματα που έβλεπαν παιδιά και ενήλικες μαζί. Ο επικήδειος του στυλ “κρίμα, έφυγε μόλις στα 54 του, είχε να δώσει πολλά ακόμα” θα μείνει μακριά από εμάς. Ο Χένσον σε 54 χρόνια ζωής ή για να ακριβολογούμε στα 25 της δημιουργικής περιόδου του έφτιαξε μερικούς από τους πλέον αναγνωρίσιμους χαρακτήρες που κινήθηκαν μπροστά σε παιδικά μάτια. Χαρακτήρες που δεν έβγαζαν περίστροφα για να κρατήσουν το ενδιαφέρον των παιδιών ούτε πετούσαν φλόγες. Μαριονετίστας, διαφημιστής και τηλεοπτικός παραγωγός παιδικών προγραμμάτων, ο Χένσον το πήγε κάπως παραπέρα το πράγμα από απλά παιδικά προγραμματάκια. Συγκρότησε μια ομάδα από ανθρώπους που και χρόνο περνούσαν με παιδιά και γνώση του παιδικού ψυχισμού είχαν και αγάπη για αυτό που έκαναν. Μπήκε γρήγορα στην ομάδα παραγωγής του Sesame Street που ξεκίνησε μόλις το 1969 και έδωσε πνοή στο όλο εγχείρημα με τις ιδέες του. Απαιτητικός καθώς ήταν, επιδίωξε να δημιουργήσει ένα υπερθέαμα που θα αφορούσε όλη την οικογένεια και όχι μόνο τα παιδιά καθώς δεν ήθελε να συνδέσει το όνομα και την προσπάθειά του μόνο με παιδικά, ψυχαγωγικά προγράμματα. Κάπως έτσι έφτασε μετά από πολλές ακροάσεις, αρνήσεις και δυσκολίες στη χρηματοδότηση στο Muppet Show του 1976 το οποίο προβλήθηκε πέντε συνεχείς σεζόν και διακόπηκε μόνο επειδή ο ίδιος ο Χένσον ήθελε να τολμήσει ακόμα μεγαλύτερα εγχειρήματα στο χώρο της τηλεόρασης. Ο Κέρμιτ ο βάτραχος, η Μις Πίγκυ, ο Μεγάλος Γκόνζο, ο Σαμ ο αετός, ο Φόζι ο Αρκούδος, η Καμίλα η κότα και πολλοί ακόμα ήρωες καθήλωσαν το τηλεοπτικό κοινό φτιάχνοντας το δημοφιλέστερο ψυχαγωγικό πρόγραμμα στον κόσμο (χαρακτηρισμός του περιοδικού Time). Χωρίς να απολέσει την παιδική μαγεία και ταυτότητα του Sesame Street, το Muppet Show δείχνει ξεκάθαρα ότι απευθύνεται εξίσου στο παιδί που κρύβουν μέσα τους οι ενήλικες. Είναι η πραγματικότητα αυτών που δείχνει να έχει εισχωρήσει στην καρδιά του Τζιμ Χένσον και το Muppet Show. Ο Χένσον εμψύχωνε τους συνεργάτες του, δεν απαξίωνε τίποτα και κανέναν, λειτουργούσε ως παιδαγωγός και πραγματικός εμψυχωτής της ομάδας και των συνεργατών του ακόμα και όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα σκεφτόταν. Ένας δάσκαλος πίσω από τις κάμερες, ένας παραμυθάς με μερικές δεκάδες ιστορίες που φώλιασαν στις καρδιές όλων των παιδιών που μεγάλωσαν στα τέλη του 70′ και τις αρχές του 80′, ένα πνεύμα δημιουργικότητας και καινοτομίας. Ένας δημιουργός που απενοχοποίησε τη μαριονέτα και τις κούκλες, τις έβαλε στη ζωή των παιδιών και των ενηλίκων και έγινε έμπνευση για πολλούς μεταγενέστερους του χώρου του.
