iDance- Χορεύουμε μαζί για το αυτονόητο, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

συντελεστές

Συντονισμός: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Σε συνεργασία με: Holland Dance Festival (Ολλανδία), Skånes Dansteater (Σουηδία), Stopgap Dance Company (Ηνωμένο Βασίλειο)
Συντονισμός έργου: Ντόρα Βουγιούκα, Μυρτώ Λάβδα
Συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης

διαβάστε περισσότερα

Η Μπετίνα Παναγιωτάρα είναι θεωρητικός χορού. Το 2018 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Roehampton, διερευνώντας συγκεκριμένες καλλιτεχνικές δομές και πρακτικές του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα, από το 2008 κι έπειτα, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει αποφοιτήσει από το τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και έχει μεταπτυχιακό τίτλο σε Σπουδές Χορού από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Surrey. Συνεργάζεται με φεστιβάλ και καλλιτέχνες στην έρευνα, στη δραματουργία και στην παραγωγή, διδάσκει Ιστορία Χορού και διοργανώνει εκπαιδευτικά σεμινάρια. Τα ενδιαφέροντά της εστιάζονται στη δραματουργία, την ιστορία και την ανθρωπολογία του σύγχρονου χορού και της περφόρμανς, ενώ συμμετέχει με την ερευνά της σε διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. https://roehampton.academia.edu/BetinaPanagiotara

Η Siobhan Hayes είναι προσωρινή καλλιτεχνική συνδιευθύντρια της ομάδας χορού Stopgap, στην οποία εντάχθηκε τον Απρίλιο του 2013. Είναι εκπαιδεύτρια επιπέδου 1 της Franklin Method™ και χρησιμοποιεί αυτή τη μέθοδο, καθώς και μια ποικιλία χορευτικών στυλ, για τον εμπλουτισμό της επαγγελματικής πρακτικής της. Από την ένταξή της στη Stopgap, η Σιβόν Χέις  έχει συνεργαστεί με την ομάδα μαθητευόμενων Sg2 στις παραστάσεις “Exhibition” (χορεύτρια και υπεύθυνη προβών), “The Awakening” και “You Et Vous – European Project” (χορεύτρια). Έχει δουλέψει επίσης με τη Stopgap στο “The Seafarers” (χορεύτρια και χορογράφος), στην Τελετή Αφής της Φλόγας των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2016 (χορεύτρια και βοηθός χορογράφος), στο “Where We Begin” (χορογράφος) και στο “The Enormous Room” (υπεύθυνη προβών). Η Σιβόν έχει χορογραφήσει διάφορες αναθέσεις έργων σε κοινότητες, ανάμεσά τους για το Lantern Dance Theatre, τη Wessex Dance Academy και το The Lights – Andover. Την περίοδο 2015-16 συμμετείχε ως ερμηνεύτρια και συγχορογράφος στο “Crossing Borders” (ένα κομμάτι με την υποστήριξη της Stopgap), το οποίο περιόδευσε στη Μεγάλη Βρετανία και διεθνώς το 2016.

Ο Chris Pavia είναι καλλιτέχνης του χορού. Ανάμεσα στους τρέχοντες χορευτές της Stopgap, ο Κρις Πάβια υπήρξε από τους πρώτους που εντάχθηκαν στην ομάδα, το 1997, ως μαθητευόμενος, ενώ πλέον κατέχει τον τίτλο του Senior Dance Artist. Έχει περιοδεύσει στη Μεγάλη Βρετανία και διεθνώς με την ομάδα, μεταξύ άλλων σε περιοδείες στη Σουηδία το 2004 και το 2007, σε περιοδεία στην Ιαπωνία το 2009, στο UK National Tour Triple Bill το 2005, στη UK National Tour Portfolio Collection 2008-09, στο Χορευτικό Πρότζεκτ Μεικτών Ικανοτήτων του British Council στην Αλβανία και τη Ρουμανία το 2009, στο UK National Tour Trespass το 2010 και το 2011, στο European Street Arts Festivals Tour Tracking το 2008 και το 2012, καθώς και στην περιοδεία σε εξωτερικούς χώρους, στο πλαίσιο της Βρετανικής Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, SPUN Productions2012. Ως χορογράφος, ο Κρις έχει πρόσφατα χορογραφήσει το “The Awakening” για τη Stopgap, που περιόδευσε σε φεστιβάλ και εξωτερικούς χώρους, σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, τα καλοκαίρια του 2014 και 2015. Με την παράσταση αυτή, ο Κρις έγινε ο πρώτος χορογράφος με μαθησιακές δυσκολίες στη Βρετανία που δημιούργησε έργο το οποίο έκανε περιοδεία σε όλη τη χώρα.

Ο Sander Verbeek εντάχθηκε στη Stopgap τον Σεπτέμβριο του 2018, ως μαθητευόμενος χορευτής της Sg2, μετά τη συμμετοχή του στο Holland Dance, ως χορευτής του πρότζεκτ iDance. Ο Σάντερ Φερμπέηκ εκπαιδεύτηκε από το Holland Dance, μέσω μαθημάτων και πρότζεκτ, από το 2016, ενώ στο διάστημα αυτό εργάστηκε επίσης με τη Nelse van Heurck και, τελικά, συνεργάστηκε με το Εθνικό Μπαλέτο της Ολλανδίας, ως χορευτής στην παράσταση “Touch”, σε χορογραφία του Peter Leung. Έχει συνεργαστεί επίσης με την ομάδα Moving Ground (Βέλγιο) στην παράσταση εξωτερικών χώρων “We All Speak In Poems” της Evelyne van Hecke, ενώ συμμετείχε στο “LABO”, στο Βασιλικό Ωδείο της Αμβέρσας (Βέλγιο). Ο Σάντερ έχει συνεργαστεί επίσης με τη Misiconi Dance Company (Joop Oonk, Ολλανδία) και τη SZENE 2WEI (William Sanchéz, Γερμανία).

Η Janice Parker​ είναι βραβευμένη καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στο Εδιμβούργο της Σκωτίας. Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια της Janice Parker Projects, μιας σκοπίμως μικρής εταιρείας καλλιτεχνών, η οποία δραστηριοποιείται σε διάφορες μορφές τέχνης, σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Η ομάδα αυτή συνεργάζεται με μια πληθώρα ανθρώπων, χώρων, οργανισμών και πλαισίων, προκειμένου να στηρίξει την ανάπτυξη νέων μορφών χορού σε καινούριους χώρους και τόπους, να γαλουχήσει και να εκπαιδεύσει τη μελλοντική γενιά καλλιτεχνών χορού και να αμφισβητήσει ή/και να καλλιεργήσει τις προσδοκίες και τις εμπειρίες σχετικά με το ποιος μπορεί να χορέψει και τι μπορεί να είναι ο χορός. Η Τζάνις Πάρκερ διδάσκει, χορογραφεί, δίνει διαλέξεις και συνηγορεί υπέρ της διαφορετικότητας στον χορό.

Η Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη αποφοίτησε το 2016 από την Κρατική Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2014 συνεργάζεται με τη Hellenic Dance Company σε παραστάσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, καθώς και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε χορογραφίες των Martha Graham, Jasmin Vardimon, Paul Blackman & Χριστίνας Γουζέλη (Jukstapoz) και Millicent Hodson & Kenneth Archer. Το 2017 συμμετείχε στο “Rapidly Becoming” του Συνδέσμου Χορού και στο “Democracy in America” του Romeo Castellucci, στο Φεστιβάλ Αθηνών. Το 2018 πήρε μέρος στην όπερα «Ρωμαίος και Ιουλιέττα», σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, συνεργάστηκε με τη χορογράφο Ίρις Καραγιάν στο έργο “17 gestures forced uttered”, καθώς και με τον Κωνσταντίνο Ρήγο στο έργο «Ιεροτελεστία της Άνοιξης», ενώ έλαβε μέρος στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα iDance, σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, στην Αθήνα και τη Σουηδία. Έχει παρουσιάσει δική της δουλειά με τίτλο «Συνειρμός» στο Bios και το «Φεστιβάλ Τσέπης» το 2016.

Η Βιβή Χριστοδουλοπούλου ξεκίνησε να χορεύει το 2003 (σύγχρονο / αυτοσχεδιασμό / σόλο / ομαδικό). Επαγγελματικά, έχει συμμετάσχει, είτε με μεικτές ομάδες είτε ως ανεξάρτητη περφόρμερ/χορεύτρια, σε διάφορα φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επιπλέον, έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια και εργαστήρια αυτοσχεδιασμών (contact improvisation). Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 συμμετείχε εθελοντικά ως «ερμηνεύτρια – χορεύτρια», (η μόνη με αναπηρία), στις Τελετές Έναρξης και Λήξης, ενώ έχει συνεργαστεί με σημαντικούς χορογράφους: Νατάσσα Αρέθα, Αγγελική Παπαδάτου, Γιώργο Χρηστάκη, Κωνσταντίνο Μίχο, Μαρία Κολιοπούλου, Αλέξη Φουσέκη, Μέντη Μέγα. Από το 2014 έως σήμερα συμμετέχει σε εργαστήρια για χορευτές με και χωρίς αναπηρία, αλλά είναι και ενεργό μέλος του ευρωπαϊκού προγράμματος iDance της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Η Φλώρα Βερμίσογλου πήγε σχολείο στα πλαίσια της Ειδικής Αγωγής και φοιτάει αυτή την περίοδο στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Διημέρευσης ΑΜΕΑ Ι.Π.Α.Π. «Η Θεοτόκος». Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τον χορό και τη ρυθμική γυμναστική, στα προγράμματα των Special Olympics Hellas. Έχει λάβει μέρος σε πανελλαδικούς και παγκόσμιους αγώνες Special Olympics, στη Σαγκάη (2007), την Αθήνα (2011) και το Λος Άντζελες (2015), ενώ την επέλεξαν να συμμετάσχει στους παγκόσμιους αγώνες που θα διεξαχθούν στο Άμπου Ντάμπι τον Μάρτιο του 2019. Έχει λάβει μέρος στην παράσταση «Είμαι ένας χορευτής», που διοργάνωσε η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση το 2015, και πήρε μέρος στο εντατικό εργαστήριο του iDance της Στέγης στη Σουηδία, τον Ιούλιο του 2018. Τέλος, συμμετέχει κάθε χρόνο σε εργαστήρια χορού και χοροθεατρικά δρώμενα.

Η Μέντη Μέγα γεννήθηκε στην Αγγλία το 1978. Αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης το 1998 και συνέχισε για μεταπτυχιακές σπουδές στο London Contemporary Dance School του Πανεπιστημίου Kent. Δουλεύει ως χορογράφος και δασκάλα χορού και ιστορίας χορού, παραδίδει εργαστήρια, γράφει άρθρα και δίνει ομιλίες γύρω από τον χορό και την περφόρμανς. Συνεργάζεται με καλλιτέχνες από διάφορα πεδία και τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στον τομέα της προσβασιμότητας του χορού σε ανθρώπους με αναπηρία. Μεγάλο μέρος της πρόσφατης δουλειάς της περιστρέφεται γύρω από τα θέματα της ταυτότητας και της νεότερης ελληνικής ιστορίας, με κεντρικό άξονα το σώμα ως σημείο τομής του προσωπικού και του συλλογικού βιώματος. Έχει πραγματοποιήσει τις παραγωγές: «Ποιητικό Άσυλο» (Φεστιβάλ Αθηνών, 2008), «Το Μαντρόσκυλο, μια αλληγορία για τα Media» (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, 2010), «Μεταπολίτευση» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2012), “Sweet Abyss” (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 2014), «Transforming Me, ένα δίγλωσσο σόλο» (MIRfestival 2014, 5η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, 21ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Danae Festival Milan 2015), «Τρίπλες και Τριπλέτες» (παράσταση για εφήβους, εκπαιδευτικό πρόγραμμα Στέγης, 2017-18), “Trapped” (Fast Forward Festival, συμπαραγωγή Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και Εθνικού Θεάτρου, Εθνικό Θέατρο 2018).

Η Ντέμη Παπαθανασίου ασχολείται με τον χορό από το 2013, παρακολουθώντας τα εργαστήρια χορού για άτομα με και χωρίς κινητικές αναπηρίες της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και παίρνοντας μέρος στο International Dance Festival “Unlimited Access” που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 2015. Έκτοτε, παρακολούθησε πολλά εργαστήρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό με μεικτές ομάδες χορού (Candoco Dance Company, Spinn Dance Company). Παράλληλα, συνεχίζει να παρακολουθεί στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση τα εργαστήρια του προγράμματος iDance, συμμετέχοντας σε εργαστήρια στο εξωτερικό με τις υπόλοιπες ομάδες του iDance: Holland Dance Festival (Ολλανδία), Skånes Dansteater (Σουηδία), Stopgap Dance Company (Ηνωμένο Βασίλειο). Πρόσφατα, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στον χορό αποκτώντας Bachelor of Arts στις πρακτικές σύγχρονου χορού (Minor BA in Contemporary Dance Practice, στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Ελλάδας). Πήρε μέρος επίσης σε σεμινάριο χορού και διδασκαλίας μεικτών ομάδων της Axis Dance Company στην Αμερική. Τέλος, παρουσίασε την πρώτη χορογραφική της δουλειά στο Ourfestival4, τον Αύγουστο του 2018, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Χαλανδρίου.

Η Madeleine Månsson άρχισε να ασχολείται με τον σύγχρονο χορό το 2012 και έκτοτε έχει συμμετάσχει σε διάφορες χορευτικές παραγωγές και πρότζεκτ. Από το 2016 δουλεύει ως χορεύτρια στο Skånes Dance Theater του Μάλμε της Σουηδίας. Έχει σπουδάσει Παραλλαγές στη λειτουργία του σώματος και Χορογραφία στο Πανεπιστήμιο Τεχνών της Στοκχόλμης. Η Μαντλέν Μένσον συμμετείχε από την πρώτη μέρα στο πρόγραμμα iDance, το οποίο είχε αποφασιστική συμβολή στην εξέλιξή της ως χορεύτριας και δασκάλας χορού. Όπως πιστεύει η ίδια, ο χορός είναι κάτι που ανήκει στον καθένα, μια και με τον χορό μπορείς να ταξιδέψεις οπουδήποτε αλλού χωρίς να φύγεις από εκεί που βρίσκεσαι.