Γνωρίζω κάποιους/κάποιες συγγραφείς που ουσιαστικά το κάνουν ήδη. Και εκδότες ξέρω. Και μεμονωμένους ανθρώπους. Αλλά θα ήταν πιο όμορφο και πιο μεταδοτικό να πάρει τη μορφή ενός οργανωμένου κύματος από όλους τους δημιουργούς βιβλίων για παιδιά, συγγραφείς και εικονογράφους, και ασφαλώς από τους εκδότες ή άλλους, όπως μεταφραστές, επιμελητές. Και από ιδρύματα, από φορείς, από οργανώσεις και σωματεία.
Να υιοθετήσει ο καθένας και η καθεμιά μας από μία σχολική βιβλιοθήκη και σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς ή τον διευθυντή/διευθύντρια να οργανώσουν μια εκστρατεία εμπλουτισμού της βιβλιοθήκης του σχολείου.
Οι συγγραφείς έχουν κάποια βιβλία, μπορούν να βρουν και άλλα μέσω συναδέλφων τους, μπορούν να δημιουργήσουν με τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές εκδηλώσεις, προκειμένου να συλλεχθούν, να αγοραστούν βιβλία και να δημιουργηθεί ή να ενισχυθεί υπάρχουσα βιβλιοθήκη.
Δεν χρειάζεται να αφαιμαχθεί ο συγγραφέας, δεν είναι πλούσιος, δεν είναι αυτό το νόημα της υιοθεσίας. Ο/Η συγγραφέας μπορεί να γίνει ο μπροστάρης μιας γενικότερης κινητοποίησης για το χτίσιμο μιας βιβλιοθήκης σε κάποιο σχολείο, νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο.
Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Αρκεί ένα σχολείο της γειτονιάς μας ή της ευρύτερης περιοχής μας, κάποιο σχολείο όπου ίσως εργάζεται κάποιος/κάποια εκπαιδευτικός που γνωρίζουμε και ξέρουμε τον τρόπο δουλειάς και την αξιοποίηση που θα γίνει.
Δωρεές, συγκέντρωση χρημάτων για αγορά βιβλίων, μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση και η πρώτη μαγιά θα δημιουργηθεί. Να μπουν στο παιχνίδι και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, να κινηθούν για την αγορά βιβλίων, σε καλές τιμές, έστω από προσφορές, και όχι να ζητούν συνεχώς δωρεάν βιβλία από τους εκδότες και τους συγγραφείς. Και κάθε χρόνο, η επόμενη φουρνιά μαθητών και γονέων, μαζί τους εκπαιδευτικούς και τον/τη συγγραφέα, θα κινούν τη διαδικασία να παραμένει η βιβλιοθήκη ζωντανή.
Είναι η μόνη απάντηση που έχουμε.
Υιοθετείστε μια βιβλιοθήκη.
