Λέμε συνέχεια για τη Συρία. Και με το δίκιο μας. Μα να ‘ξερες τι γίνεται στην Υεμένη. Και οι διεθνείς οργανισμοί και συνασπισμοί, οι ΟΗΕ και τα ΝΑΤΟ και τα Σύμφωνα και τα Φόρα, εφόσον δεν υπάρχει δικός τους οικονομικός λόγος να εμπλακούν, κάθονται και κοιτούν την κτηνωδία. Μέχρι να γίνει τι; Να αποδεκατιστούν οι πληθυσμοί των χωρών αυτών; Να προσφύγουν όλοι σε άλλες δυτικές χώρες αναζητώντας το καλύτερο;
“Μια ολόκληρη γενιά παιδιών στην Υεμένη μεγαλώνει χωρίς να γνωρίζει τίποτα άλλο παρά βία”, δήλωσε ο Meritxell Relano, εκπρόσωπος της UNICEF στην Υεμένη.
Σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις της UNICEF:
• Περισσότερα από 3 εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν στην Υεμένη μέσα στον πόλεμο και δη μετά την κλιμάκωση της βίας τον Μάρτιο του 2015
• Περισσότερα από 5.000 παιδιά σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν – κατά μέσο όρο πέντε παιδιά κάθε μέρα από τον Μάρτιο του 2015.
• Περισσότερο από τα μισά παιδιά της χώρας δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό ή επαρκή αποχέτευση.
• Εκτιμάται ότι 1,8 εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από έντονο υποσιτισμό, συμπεριλαμβανομένων περίπου 400.000 σοβαρά υποσιτισμένων παιδιών που αγωνίζονται για τη ζωή τους και 1,1 εκατομμύριο έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες υποφέρουν από οξύ υποσιτισμό, αύξηση 128% σε σχέση με το τέλος του 2014.
• Περίπου 2 εκατομμύρια παιδιά είναι εκτός σχολείου, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν μισού εκατομμυρίου που αποχώρησαν από την κλιμάκωση της σύγκρουσης τον Μάρτιο του 2015.
• Τα τρία τέταρτα όλων των κοριτσιών παντρεύονται πριν από την ηλικία των 18 ετών. Ο γάμος ως απόδραση από τη φτώχεια, τον υποσιτισμό, το θάνατο. Ο γάμος ως μέσο επιβίωσης.
• Περισσότερα από 2.500 σχολεία είναι εκτός λειτουργίας, το 27% των σχολείων έχει κλείσει και το 7% χρησιμοποιείται για στρατιωτικούς σκοπούς ή ως καταφύγιο για τους εκτοπισμένους.
• Τουλάχιστον 2.419 παιδιά έχουν στρατολογηθεί και συμμετάσχει σε μάχες από τον Μάρτιο του 2015. Κι εμείς σοκαριστήκαμε με τον μικρό μαθητή που παρέλασε με το όπλο την 25η Μαρτίου, τη στιγμή που εκεί πολεμούν στα αλήθεια.
Στην έκθεση τονίζονται και οι κίνδυνοι που διατρέχουν τα παιδιά στη διαδρομή που διανύουν μέχρι να φτάσουν στο σχολείο εξαιτίας των συγκρούσεων. Η έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση έχει ωθήσει τα παιδιά και τις οικογένειές τους σε επικίνδυνες εναλλακτικές, περιλαμβανομένου του πρόωρου γάμου, της παιδικής εργασίας και της στρατολόγησης παιδιών ως μαχητές.
Ακόμη και πριν από την κλιμάκωση της σύγκρουσης το 2015, η Υεμένη ήταν η φτωχότερη χώρα στη Μέση Ανατολή και μεταξύ των φτωχότερων στον κόσμο. Η Υεμένη έχει υποστεί δεκαετίες συγκρούσεων, υποανάπτυξη, οικονομική παρακμή και καταστροφή ευαίσθητων δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών. Τα περισσότερα παιδιά και οικογένειες επιβιώνουν μόνο χάρη στην ανθρωπιστική βοήθεια.
Η έκθεση καλεί όλα τα μέρη της σύγκρουσης, εκείνα με επιρροή σε αυτά και την παγκόσμια κοινότητα να δώσουν προτεραιότητα στην προστασία των παιδιών στην Υεμένη.
