Τον Ιανουάριο του 1992, ένα φορτίο από 29.000 πλαστικά παπάκια, κάστορες, βατραχάκια και χελώνες φορτώθηκε στο Χονγκ Κονγκ για λογαρισμό της Friendly Floatee toys. Λίγο μετά, το κοντέινερ με τα πλαστικά ζωά μπάνιου έπεσε στον βόρειο Ειρηνικό ωκεανό και παρότι τα ζώα ήταν τυλιγμένα με χαρτόνι, η αποδόμηση του τους επέτρεψε να διαφύγουν. Δέκα μήνες αργότερα, τα πρώτα παπάκια ξεβράστηκαν στις ακτές της Αλάσκα. Για δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια, τα ζωάκια αυτά ταξίδευαν στις θάλασσες του κόσμου, από την Αλάσκα μέχρι τη Χαβάη, και από τις ακτές της Αμερικής μέχρι την Ιαπωνία, προσφέροντας στους περιβαλλοντολόγους πολύτιμες πληροφορίες για τα θαλάσσια ρεύματα και τις διαδρομές που ακολουθούν τα σκουπίδια πλέοντας.
Την ήξερα αυτήν την ιστορία από το υπέροχο βιβλίο του Βασίλη Παπαθεοδώρου “Το μεγάλο ταξίδι της κινέζικης πάπιας“. Την ιστορία αυτή παίρνει, μετά από αρκετούς συγγραφείς, και ο Έρικ Καρλ το 2005 και την κάνει ένα ακόμα γοητευτικό βιβλίο (10 little Rubber Ducks).
Η ιστορία, όπως την αφηγείται ο συγγραφέας: χιλιάδες κίτρινα παπάκια βγαίνουν το ένα μετά το άλλο από τη μηχανή και κυλούν πάνω στον ιμάντα. Βάφονται στο ράμφος και τα μάτια, συσκευάζονται σε κουτιά και οδηγούνται στο πλοίο φορτηγό για να ταξιδέψουν παντού. Μα μια ξαφνική τρικυμία οδηγεί τα παπάκια στο πιο μακρινό ταξίδι που θα μπορούσαν να φανταστούν ακόμα και οι πιο ευφάνταστοι συγγραφείς. Το πλοίο τραντάζεται κι ένα κιβώτιο με 10 παπάκια πέφτει στη θάλασσα. Η θύελλα και τα ρεύματα οδηγούν τα δέκα παπάκια σε διαφορετικές κατευθύνσεις, χαρίζοντας τους δέκα μοναδικές εμπειρίες. Ένα συναντά ένα δελφίνι που πηδά από πάνω του, άλλο μια φώκια που κουνάει τα μουστάκια της, κάποιο τρίτο μια πολική αρκούδα που γλυστρά δίπλα του πάνω σ’ ένα παγόβουνο. Όλα τους θα έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με μια μοναδική πτυχή της θαλάσσιας ζωής, μια μοναδική συνάντηση που ορίζει τη ζωή στις θάλασσες. Το δέκατο ωστόσο παπάκι θα έχει κάτι παραπάνω από μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Θα συναντήσει μια μαμά-πάπια με τα παπάκια της. Αυτός ο συγχωτισμός θα είναι συγκλονιστικός μέσα στον απέραντο συμβολισμό του.
Έρικ Καρλ! Μια από τα ίδια! Βραχύ κείμενο, γοητευτικά απλό (το μεγαλύτερο προτέρημα ενός βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι να σαγηνεύει μέσω μιας απλά ειπωμένης ιστορίας), μετρημένες λέξεις, απίστευτα πολλά ερεθίσματα- αυτή τη φορά με βασικό περιβάλλον τη θάλασσα- συμπυκνωμένες αφορμές για περαιτέρω συζήτηση και παράπλευρη αξιοποίηση του κειμένου, εικονογράφηση με τις αγαπημένες τεχνικές του συγγραφέα κι ένα ξεχωριστό, πάντοτε ανοιχτό, φινάλε που τραβάει την ιστορία σε μια άλλη τεράστια θάλασσα, εκείνης της ένταξης σε ομάδα, της κοινωνικότητας, της μητρότητας και της υιοθεσίας. Πάνω απ’ όλα ένα μοναδικό αναγνωστικό ταξίδι που θα το ζήλευαν και τα παπάκια. Παράλληλα, τα μαθηματικά (απόλυτοι και τακτικοί αριθμοί, σειραθετήσεις, αντιστοιχήσεις, διατάξεις), η βιολογία (δέκα διαφορετικά ζώα στο συναπάντημα των δέκα παπιών) αλλά και το καλοκαίρι ως παράπλευρο “θύμα” που θα καθίσει στα χέρια σου.
Σε pocket σχήμα και σκληρό χαρτόνι η πολύ προσεγμένη έκδοση του Καλειδοσκοπίου.
ΥΓ: Ο Έρικ Καρλ έφτασε σε τέτοια επίπεδα καταξίωσης ακριβώς γιατί έκανε σχεδόν σε όλα του τα βιβλία (δεν έγραψε και πολλά δα) αυτό που έκανε και στα άρτι αφιχθέντα στην Ελλάδα “10 κίτρινα παπάκια: πέρα από όλα τ’ άλλα, ανέδειξε την απλότητα και την πάντρεψε με μια υπόγεια ποίηση που κάνει την εμφάνισή της αθόρυβα και κάπου στο τέλος σου πετά μια τορπίλη και σε στέλνει 2-3 θάλασσες πιο πέρα.
Ο Eric Carle γεννήθηκε στις Συρακούσες της Νέας Υόρκης το 1929. Οι γονείς του ήταν μετανάστες από τη Γερμανία και, το 1935, η οικογένεια επέστρεψε στη Στουτγάρδη. Στα μαθητικά του χρόνια, ο δάσκαλός του των εικαστικών, εναντιωνόμενος στη ναζιστική προπαγάνδα για την τέχνη, του μίλησε για «έκφυλους» απαγορευμένους καλλιτέχνες όπως Πικάσο, ο Κλε, ο Μπρακ ανοίγοντάς του δρόμους για τα δικά του καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα. Στα 16 του, ο Έρικ έγινε δεκτός στην Akademie der bildenden Kunste, εμπειρία που του άνοιξε έναν ολόκληρο καινούργιο κόσμο. Στα 22 του χρόνια επέστρεψε στη Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε ως γραφίστας. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 συνεργάστηκε με τον σπουδαίο παιδαγωγό και συγγραφέα Bill Martin Jr και η συνεργασία τους στην εικονογράφηση άνοιξε το δρόμο για την πραγματική καριέρα του Carle.
To 2002, μαζί με τη σύζυγό του Barbara, ίδρυσε το Eric Carle Picture Museum of Picture Book Art στη Μασσαχουσέτη, εμπνευσμένος από αντίστοιχα μουσεία στην Ιαπωνία, όπου είδε τον τρόπο και τον σεβασμό με τον οποίο παρουσιαζόταν εκεί αυτό το είδος τέχνης.
Αυτό που κάνει τα βιβλία του Eric Carle τόσο ιδιαίτερα από αισθητικής άποψης, είναι ο μοναδικός τρόπος που δημιουργεί τις εικόνες του, χρησιμοποιώντας πολύ λεπτά χαρτιά που ζωγραφίζει στο χέρι. Στη συνέχεια κόβοντας ή σκίζοντας τα χαρτιά αυτά δημιουργεί σχήματα ή μοτίβα τα οποία κολλάει πάνω σε μεγάλες επιφάνειες. Αυτό προσδίδει στα έργα μια διαφάνεια που τα κάνει να μοιάζουν με χρωματιστό γυαλί.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | 10 Κίτρινα Παπάκια |
| Συγγραφέας: | Έρικ Καρλ |
| Εικονογράφηση: | Έρικ Καρλ |
| Εκδόσεις: | Καλειδοσκόπιο, 2014 |
| Σελίδες: | 34 |
| Μέγεθος: | 18 Χ 13 |
| ISBN: | 978-960-471-077-5 |
