ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕ ΜΙΛΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ – ΠΙΘΑΝΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ.
Συχνά αρκετοί γονείς αναφέρουν ότι το παιδί τους είναι «κλειστό» συναισθηματικά, δεν τους «ανοίγεται» και δε συζητά μαζί τους θέματα που το απασχολούν.
Στη σημερινή εποχή, που κατά γενική παραδοχή οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα, οι γονείς δικαιολογημένα αισθάνονται μεγάλη ευθύνη για την επικοινωνία που αναπτύσσουν με τα παιδιά τους. Έτσι, πολλές φορές και αρκετά συχνά, επιθυμούν να μαθαίνουν καθετί που συμβαίνει στην καθημερινότητα των παιδιών τους. Πολλές φορές όμως, συναντούν την άρνηση ή την έντονη αντίδραση των παιδιών τους να μοιραστούν μαζί τους ζητήματα που τα απασχολούν.
ΠΙΘΑΝΑ ΑΙΤΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
Ας εξετάσουμε συνοπτικά ποια μπορεί να είναι τα πιθανά αίτια αυτής της συμπεριφοράς των παιδιών. Η στάση του παιδιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη στάση των ίδιων των γονέων. Ο διάλογος και η συζήτηση δεν ενθαρρύνεται, όταν οι γονείς έχουν μια αυστηρή-επικριτική και έντονα ελεγκτική στάση, «κατακλύζουν» το παιδί με συνεχείς ερωτήσεις, είναι υπερπροστατευτικοί, δεν ασχολούνται ουσιαστικά με το παιδί τους και συχνά υποτιμούν και υποβαθμίζουν τις συναισθηματικές του ανάγκες.
Θα ωφελούσε λοιπόν να αναζητήσετε τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και ταλέντα του και να του αφήσετε χώρο και χρόνο για να τα εκφράσει. Σεβαστείτε το δικαίωμά του να μη θέλει ορισμένες φορές να μιλήσει για όσα θέματα το απασχολούν. Τονίστε τη δική σας διαθεσιμότητα, όταν το παιδί σας αισθανθεί την ανάγκη και νιώσει έτοιμο να σας μιλήσει.
Το να μιλήσει το παιδί για κάτι που το απασχολεί, προϋποθέτει καταρχήν μια σχέση εμπιστοσύνης και συναισθηματικής ενθάρρυνσης ανάμεσα σε εκείνο και στους γονείς του.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
- Η καλύτερη χρονικά στιγμή για να πλησιάσετε το παιδί και να μιλήσετε για θέματα που το απασχολούν είναι η ώρα που είναι πιο χαλαρό και έχει ολοκληρώσει τις δραστηριότητές του.
- Μπορείτε να κάνετε εσείς την αρχή, μιλώντας για τη δική σας καθημερινότητα.
- Μπορείτε αντί της συνηθισμένης ερώτησης «τι έκανες σήμερα στο σχολείο», να το ρωτήσετε: «Τι ήταν αυτό που σου άρεσε περισσότερο σήμερα στο σχολείο» ή « Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή σου σήμερα στο σχολείο»;
- Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί το παιδί και δε γνωρίζει πώς να το αντιμετωπίσει, μπορείτε να φτιάξετε μαζί έναν κατάλογο, γράφοντας σε μια στήλη το θέμα που το απασχολεί, και στη διπλανή στήλη να σκεφθείτε μαζί πιθανές λύσεις, δίνοντάς του τη δυνατότητα αφενός μεν να κατανοήσει ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχει μια λύση, αφετέρου δε να ενδυναμωθεί η αυτενέργεια και η συναισθηματική του αυτονόμηση.
- Να του δείχνετε ότι κατανοείται το πώς αισθάνεται. Βοηθήστε το στο να κατανοήσει ότι είστε δίπλα του και στις καλές και στις κακές του στιγμές.
- Επιτρέψτε του να εκφραστεί (με το δικό του τρόπο), χωρίς να το διακόπτετε. Το να ακούτε το παιδί σας απαιτεί χρόνο, κάτι που δυστυχώς λείπει από τους περισσότερους εργαζόμενους γονείς. Δεν είναι δυνατόν να ακούσετε τον άλλο, όταν οι ίδιοι βρίσκεστε υπό συνεχή χρονική πίεση.
- Να έχετε και οι δύο γονείς σταθερή συμπεριφορά απέναντί του, διότι έτσι του ενισχύεται το αίσθημα της ασφάλειας.
- Καθρεφτίστε το συναίσθημά του: Ένα παράδειγμα: «Το βλέπω ότι ανησυχείς και συμμεριστείτε την ανησυχία του, επιδεικνύοντας ενσυναίσθηση: «Σε καταλαβαίνω. Είναι δύσκολο. Κι εγώ ανησυχώ για θέματα της δουλειάς μου». Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζουμε, εκφράζουμε λεκτικά τα συναισθήματα του παιδιού και τα επικυρώνουμε.
Συνοψίζοντας, σεβαστείτε τη μοναδικότητα του παιδιού σας. Καλό είναι να μη γίνεστε παρεμβατικοί στο κτίσιμο της προσωπικότητας του! Βοηθήστε το και εμπνεύστε το με τον προσωπικό τρόπο ζωής σας και με τις στάσεις και τις αξίες που του μεταδίδεται. Η δική σας επαφή με τα συναισθήματά σας και η αβίαστη έκφρασή τους θα «ξεκλειδώσει» σταδιακά και το παιδί σας.
Ιωάννης Κυργιόπουλος
Ψυχολόγος (Msc Σχολικής Ψυχολογίας)
E–mail: johnkyr76@yahoo.gr
Τηλ. Επικοινωνίας: 6972868960
