Ήταν παλιά. Τότε που ο κόσμος δε γνώριζε τον εαυτό του, οι άνθρωποι έμεναν σε σπηλιές ή καλύβες και κυνηγούσαν τα θηρία που τους φόβιζαν για τροφή. Κι ήταν τότε που ζωγράφιζαν πάνω σε βράχους και έψαχναν μια γλώσσα για να συνεννοούνται μεταξύ τους. Ο άνθρωπος μόνος και φοβισμένος στο απέραντο, ανεξήγητο σύμπαν των πολλών πλασμάτων και φαινομένων. Κι ο θεός; Πού ήταν ο θεός και πώς θα τους άκουγε;
Ο μεσόγειος Αζαρίας, η κινεζοπρεπής Λινκ Λινκ, ο Ινδιάνος Τρελός Άνεμος και η μελαμψή Οάμρα. Τέσσερα παιδιά, σκορπισμένα σε τέσσερις γωνιές της γης, τραβούν δίχως να το γνωρίζουν το σχοινί της εξέλιξης. Ο Αζαρίας αποκοιμίζει τον αδερφό του τραγουδώντας, όπως κάνουν τα πουλιά στα μωρά τους. Η Λινκ Λινκ βγάζει ήχο από τα (έγχορδα) μαλλιά της κούκλας της και σαστίζει γονείς και σοφούς. Πώς το κάνει αυτό;
Λίγο ή πολύ παραπέρα, ο Ινδιάνος Τρελός Άνεμος φυσάει κατά λάθος μέσα σε ένα καλάμι από εκείνα που χρησιμοποιούσε για να φτιάχνει σχεδίες. Και κάπου αλλού, η Οάμρα, χτυπά τις νεροκολοκύθες και σηκώνει τον κόσμο στο πόδι.
Τα χρόνια κυλούν, τα τέσσερα παιδιά -και όλα τα άλλα- μεγαλώνουν. Ο Τρελός Άνεμος με τη σχεδία του ταξιδεύει. Συναντά την Λινκ Λινκ να παίζει με την έγχορδη κούκλα της. Κι ύστερα τους ζυγώνει και η Οάμρα με την κρουστή νεροκολοκύθα της. Κι ύστερα όλοι μαζί ακούνε τον Αζαρία να τραγουδά κάτω από ένα δέντρο. Τέσσερις νέοι από τα πέρατα του κόσμου. Τι τους ενώνει; Για που τραβάνε όλοι μαζί πάνω στη σχεδία;
Η Βασιλική Νευροκοπλή αφηγείται λυρικά, εικονο-ποιητικά και με γλωσσικό πλούτο μια συμβολική ιστορία για τα παιδιά του κόσμου, τις απαρχές της μουσικής, την εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου για συνεργασία, επικοινωνία και έκφραση αλλά και την ατέρμονη αναζήτηση του θεού. Η ανακάλυψη των τεσσάρων βασικών μουσικών πηγών (κρουστά, έγχορδα, πνευστά και ανθρώπινη φωνή), η διαφορετικότητα των ανθρώπων στα 4 σημεία του ορίζοντα, η φύση της ίδιας της μουσικής να βρει το άλλο, το διαφορετικό, το ταιριαστό.
Με έμμετρους δεκαπεντασύλλαβους και όχι μόνο στίχους να συνοδεύουν τα ίχνη των τεσσάρων παιδιών, η αφήγηση της ιστορίας έχει μέσα της τόση μουσική και θεατρικότητα, που ίσως εύκολα σε κινητοποιεί να “παίξεις” μαζί της.
Σε κλασικές γραμμές και φόρμες η εικονογράφηση των Μιχάλη Βαλάσογλου και Μαρίας Παγκάλου που έχουν συνεργαστεί άλλες δύο φορές, στον Διαφορετικό Μισομπουκίτσα του Γιάννη Ζουγανέλη και της Γιούλας Γεωργίου και το Ταξίδεψε μαζί μου της Δήμητρας Π. Πυργελή.
Από τις εκδόσεις Λιβάνη.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ως την άκρη του νερού |
| Συγγραφέας: | Βασιλική Νευροκοπλή |
| Εικονογράφηση: | Μιχάλης Βαλάσογλου, Μαρία Παγκάλου |
| Εκδόσεις: | Α. Α. Λιβάνη |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 23 Χ 29 |
| ISBN: | 978-960-14-3132-1 |
