Γνωρίστε το ινδουιστικό φεστιβάλ της αγάπης και των χρωμάτων όπου οι συμμετέχοντες πετούν χρώμα σε όποιον τολμήσει να βρεθεί μπροστά τους.
Το Χόλι είναι ένα ινδουιστικό φεστιβάλ που γιορτάζεται κυρίως σε Ινδία, Μπανγκλαντές, Πακιστάν και Νεπάλ, αλλά και σε χώρες όπου υπάρχει σημαντικός πληθυσμός Ινδών και ή άλλων που έχουν ως θρησκεία τον Ινδουισμό. Η κύρια περιοχή όπου το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα είναι η περιοχή Μπραζ καθώς και άλλες περιοχές που συσχετίζονται με την ινδουιστική Θεότητα Κρίσνα όπως οι πόλεις Μαθούρα και Βρινταβάν, πόλος έλξης για χιλιάδες τουρίστες.
Το Χόλι είναι γνωστό και ως «φεστιβάλ των χρωμάτων». Πρόκειται για μία ετήσια τελετουργία που σηματοδοτεί την αρχή της άνοιξης και συμβολίζει τη νίκη του καλού έναντι του κακού, το τέλος του χειμώνα αλλά και τη γονιμότητα. Είναι μία θρησκευτική γιορτή συμφιλίωσης, συγχώρεσης, προσφοράς, ευχαριστίας, αγάπης και διασκέδασης και διαρκεί μια νύχτα και μια μέρα, ξεκινώντας από το βράδυ της Πούρνιμα (Ημέρα της Σελήνης), την πανσέληνο του ινδικού σεληνιακού μήνα Φαλγκούνα (συνήθως στις αρχές Μαρτίου στο Γρηγοριανό ημερολόγιο).
Η λέξη Χόλι προέρχεται από το όνομα της κακιάς αδελφής του δαιμονικού βασιλιά Χιρανυακασίπου, την Χόλικα, η οποία στην προσπάθεια της να κάψει τον καλό και θεοφοβούμενο γιο του βασιλιά Πράχλαντα, κάηκε η ίδια στην πυρά. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, δηλαδή της νίκης του καλού πάνω στο κακό, οι ινδουιστές αρχίζουν τη γιορτή της Χόλι μια μέρα νωρίτερα τραγουδώντας και χορεύοντας για το κάψιμο της Χόλικα (Χόλικα Νταχάν) γύρω από φωτιές που ανάβουν το βράδυ σε πλατείες και κεντρικούς δρόμους.
Την επομένη μέρα (γνωστή και ως Ντούλι στα σανσκριτικά), παιδιά και άνθρωποι όλων των ηλικιών πετούν χρωματιστές σκόνες και νερά με νεροπίστολια, κανόνια, χούφτες και γεμισμένα μπαλόνια σε όποιον βρεθεί μπροστά τους. Στο παιχνίδι αυτό που όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς είναι εξόχως διασκεδαστικό, συμμετέχουν άπαντες, μικροί και μεγάλοι, άνθρωποι κάθε κοινωνικής τάξης, οικονομικής επιφάνειας και εθνικότητας.
Μετά το μεσημέρι της Ντούλι, οι συμμετέχοντες πλένονται, φορούν καθαρά ρούχα και επισκέπτονται φίλους και συγγενείς ανταλλάσοντας βαψίματα και σκόνες στο πρόσωπο. Αγκαλιάζονται και εύχονται «Ευτυχισμένο Χόλι».
Τα τελευταία χρόνια ο εορτασμός της Χόλι έχει επεκταθεί στην Ευρώπη και την Αμερική σαν ένα ανοιξιάτικο φεστιβάλ της αγάπης και των χρωμάτων. Άφθονα χρώματα, ερωτικά πειράγματα, χορός, τραγούδι, μια γιορτή που θυμίζει έντονα τις αρχαιοελληνικές γιορτές των μεγάλων διονυσίων και άλλων παρόμοιων γιορτών.
Πώς θα βγει τόση μπογιά; Όσοι συμμετέχουν φροντίζουν να έχουν ενυδατώσει καλά το δέρμα τους και να έχουν αλείψει τα μαλλιά τους με λάδι, ώστε να μπορεί να αφαιρεθεί πιο εύκολα το χρώμα.Και για να είναι σίγουροι πως τα χρώματα δεν θα προκαλέσουν κανενός είδους πρόβλημα είναι φτιαγμένα κατά βάση από τροφές, αλεύρι και νερό.
Το φεστιβάλ έχει τις ρίζες του στην Ινδική μυθολογία και συγκεκριμένα στην ιστορία της αγάπης του ανώτατου θεού Κρίσνα για την θεότητα Ράντχα. Το πρόσωπο του Κρίσνα ήταν μπλε και αυτό τον εμπόδιζε από το να εκδηλώσει τον έρωτά του στην Ράντχα. Ο Κρίσνα εκδιώχθηκε από τις υπόλοιπες γυναίκες της Μπαρσάνα εξαιτίας της διαφορετικής του εμφάνισης. Η μητέρα του βλέποντας την απογοήτευση του παιδιού της τον συμβούλεψε να βάψει το πρόσωπό της αγαπημένη του με όποιο χρώμα ήθελε και να την διεκδικήσει. Έτσι κι έγινε. Από τότε ο Κρίσνα και η Ράντχα είναι μαζί.
Οι ερωτευμένοι και όχι μόνο, από τότε συνεχίζουν την παράδοση βάφοντας τα πρόσωπά τους.
Ετοιμαστείτε! Το Χόλι είναι σήμερα Το κύριο φεστιβάλ είναι αυτή την Παρασκευή, αλλά οι εορτασμοί έχουν ήδη αρχίσει μια εβδομάδα νωρίτερα στην πόλη Βρινταβάν, την γενέτειρα του Κρίσνα.
Και τώρα όλοι μαζί ας φωνάξουμε: φέρτε το Χόλι στην Ελλάδα!
