Κάτι περισπούδαστοι κριτικοί, από εκείνους που βλέπουν τις ταινίες με το κιλό κι έπειτα περιδιαβαίνουν και πουλάνε με ύφος γνώσεις αναλόγως με το πόσες ακαταλαβίστικες λέξεις θα χρησιμοποιήσουν στην κριτική τους, την έθαψαν την ταινιούλα. Τι για κακές ερμηνείες διάβασα, τι για μέτριο σενάριο.
Η ταινία “Χωρίς Σύνορα” (Without Borders) του Νίκου Γκαϊτατζή είναι και αξιοπρεπής και με καθαρή αρχή, μέση και τέλος και μια ιστορία που δεν πάσχει από το κλασικό ελληνικό σύνδρομο: δεν έχω ιστορία/σενάριο, έχω μόνο ατάκες που προσπάθησα να συρράψω.
Ο Γιώργος Βογιατζής και η μικρή Βερόνικα Βασιλακοπούλου είναι ένα πανέμορφο ντουέτο. Η αγάπη τους αγνή, άδολη και ως ιστορία παράξενη. Από εκείνες που σε φτάνουν μέχρι την άκρη της γης, έστω για ένα βλέμμα.
Δυο λόγια για την υπόθεση: Ο Θανάσης (Γιώργος Βογιατζής) είναι ένας φιλήσυχος πλανόδιος πωλητής. Μαζί του σουλατσάρει η μικρή Μελίσα, ένα παράσημο που του άφησε μια Ρωσίδα μετανάστρια που έφυγε για λίγες μέρες αλλά οι μέρες έγιναν χρόνια. Μόνο που η μετανάστρια γύρισε με άντρα ομορφονιό και γύρεψαν πίσω τη Μελίσα. Και την πήραν. Γιατί έτσι έλεγε ο νόμος. Μόνο που η Μελίσα θεωρούσε μόνο δικό της άνθρωπο και πατέρα της το Θανάση. Θα ταξιδέψει ως την Αμερική για να την ξαναδεί. Με τη βοήθεια του ξάδελφου Γιώργου Χωραφά θα τα καταφέρει. Όμως εκεί τα πράγματα δεν θα κυλήσουν ευθύγραμμα και με happy end τύπου παλιάς ελληνικής ταινίας…
Βαριέμαι τις πολλές αναλύσεις, τα κινηματογραφικά ρεύματα, τα δόγματα και τους -ισμούς.
Ωραία μουσική σε όλη την ταινία, όμορφη φωτογραφία, περιπέτεια και μικρές ανατροπές. Γιώργος Χωραφάς ωραίος και πάλι και μικρές συμμετοχές-έκπληξη από Σπύρο Παπαδόπουλο, Δωροθέα Μερκούρη, Απόστολο Γκλέτσο (ναι, αυτόν ντε).
Η ταινία στο IMDB έχει αξιολόγηση 7.7/10. Άγιο δεν είναι το IMDB αλλά από εκεί μέχρι να τη βαθμολογείς με μισό στα δέκα, απέχει πολύ.
Δείτε την. Θα σας γλυκάνει λίγο την ψυχή. Γονείς, παιδιά και εκπαιδευτικοί!
Δείτε το τρέιλερ
Ακούστε το τραγούδι Σύνορα
ΥΓ: Δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου. Συγνώμη που δεν την έβγαλα σκάρτη την ταινία.
