Μια κατασκευή που τα παιδιά έκαναν (πλην του κοψίματος των λωρίδων ορισμένα) εντελώς μόνα τους. Διάλεξαν μέχρι και τον τρόπο που θα εργαστούν, τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουν και το πως θα συγκροτήσουν τις ομάδες. Βοήθεια καμιά σχεδόν. Μόνο μια: θαυμάζαμε τον τρόπο που μπορούν να τα καταφέρουν και να φτιάχνουν δικά τους πράγματα. Α, μη ξεχάσω: υπήρξε κι ένα λυπημένο χταπόδι. Το βάλαμε πρώτο πρώτο για λόγους τιμής!