Γράφει η Καίτη Παρασκευά
Τάκου τάκου ο αργαλειός μου, τάκου κι έρχεται ο καλός μου*.
Τι υλικά χρειαστήκαμε:
• ξύλα
• καρφιά
Κόψαμε τα ξύλα στο μέγεθος που θέλαμε να φτιάξουμε τον αργαλειό μας, εμάς είναι αρκετά μεγάλος. Καρφώσαμε τα καρφιά σε ίσες αποστάσεις, όσο μικρότερες οι αποστάσεις τόσο δυσκολότερο. Το καλύτερο είναι να τοποθετήσεις τα καρφιά πάνω – κάτω και στην συνέχεια να καρφώσεις τα ξύλα μαζί ώστε να φτιάξεις ένα παραλληλόγραμμο με τα καρφιά πάνω και κάτω.
Για να υφάνουμε, πήραμε νήμα και το περάσαμε πάνω κάτω περνώντας το από όλα τα καρφιά. Τώρα είμαστε έτοιμοι. Περνάμε το κανονικό μας νήμα πάνω κάτω από το λεπτό νήμα. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια τσατσάρα για να “σπρώχνουμε” το νήμα προς τα κάτω.
Στο τέλος, κόβουμε τα νήματα που στηρίζονται στις εγκοπές και τα δένουμε κόμπο μεταξύ τους.
Λέξεις που μάθαμε
• Αργαλειός: Εργαλείο για την κατασκευή υφασμάτων . Ο αργαλειός είναι το βασικό σύνεργο για την υφαντική. Ως αργαλειός νοείται οποιαδήποτε μέθοδος ή μηχανισμός που χρησίμευε για το τέντωμα των στημονιών ώστε να περνούν ανάμεσά τους τα υφάδια.
• Σαΐτα: Εξάρτημα του αργαλειού που περιέχει μασούρι με το υφάδι.
• Στημόνι: Βαμβακερό νήμα συνήθως κόκκινο ή λευκό που μπαίνει κατά μήκος του αργαλειού τεντωμένο. Πάνω του κάνουμε την ύφανση. Εμείς χρησιμοποιήσαμε λευκό.
Ο αργαλειός είναι από τα αρχαιότερα εργαλεία.
Η Πηνελόπη ύφαινε τη μέρα και ξεΰφαινε τη νύχτα για να ξεγελά με τον τρόπο αυτό τους “μνηστήρες” ώστε να την περιμένουν ώσπου να τελειώσει το “διασίδι” της.
Η θεά Αθηνά στην αρχαιότητα προστάτευε την υφαντική τέχνη γι’ αυτό ονομαζόταν “Εργάνη Αθηνά”.
…Κι αν συναντήσετε ποτέ Αράχνη αφήστε την να σας ψιθυρίσει το μυστικό της γιατί καλύτερη από εκείνη δεν υπάρχει.
Αργαλειό δύσκολα μπορούμε να συναντήσουμε σήμερα εκτός αν πάμε σε κάποιο από τα Μουσεία Λαϊκής Τέχνης και ίσως να μπορούμε να βρούμε σε κάποια απομακρυσμένα χωριά .
* Πολλά δημοτικά τραγούδια είναι αφιερωμένα στον αργαλειό.
