Τρία παραμύθια για τη διαφορετικότητα, την αποδοχή και τη δημοκρατία.
Η πρώτη αντίδραση των περισσοτέρων είναι πως δεν είναι δυνατόν να καταλάβουν τα παιδία αυτές της δύσκολες έννοιες, αφού πολλές φορές δυσκολευόμαστε να τις κατανοήσουμε και οι ίδιοι. Ο στόχος όμως της Γιώτας Βάσση δεν είναι η πλήρης κατανόηση των όρων, αλλά ο προβληματισμός, η σκέψη. Ασπαζόμενη τη θεώρηση του Λίπμαν και το φιλοσοφικό ρεύμα «Φιλοσοφία για παιδιά» προσθέτει κι εκείνη ένα μικρό λιθαράκι σε αυτό τον «προ-φιλοσοφικό» διάλογο, δίνοντας σε γονείς και εκπαιδευτικούς ερεθίσματα για να εμπλακούν σε ένα παιχνίδι ρόλων, αξιών και ονείρων με τα μικρά παιδιά.
Η “Φιλοσοφία για Παιδιά” είναι ένα φιλοσοφικό-παιδαγωγικό κίνημα που ξεκίνησε από την Αμερική κατά τη δεκαετία του 1970. Το κίνημα υποστηρίζει ότι η φιλοσοφία είναι μια δραστηριότητα (και όχι ένα σύνολο θεωριών ή δεδομένων) που μπορεί και πρέπει να ασκείται από τα παιδιά 4-12 ετών ως ερευνητική, διαλογική και κριτική διαδικασία. Αυτή η δραστηριότητα μπορεί να συντονίζεται από τον δάσκαλο ή το γονέα, να παίρνει αφορμή από κάποιο παραμύθι, αφήγημα, ποίημα ή άλλο καλλιτέχνημα, και να δομείται με ερωτήματα διατυπωμένα από τα ίδια τα παιδιά. Αναγνωρίζεται επίσης ότι ο πρωτεργάτης αυτής της φιλοσοφικής-παιδαγωγικής αναμόχλευσης είναι ο Αθηναίος Σωκράτης.
Για τον Ζαν Πιαζέ, τον Ελβετό φιλόσοφο, φυσικό επιστήμονα και ψυχολόγο, τα παιδιά είναι σαν μικροί επιστήμονες που ελέγχουν και ανακαλύπτουν τη φύση των αντικειμένων και του κοινωνικού τους κόσμου. Χτίζουν την πραγματικότητά τους μέσα από τον πειραματισμό και δουλεύουν επιμελώς και συστηματικά για να κατανοήσουν το πώς λειτουργεί ο κόσμος.
Δυο φίλοι, ο Φίλιππος και η Μυρσίνη, μαθητές του δημοτικού σχολείου, είναι οι βασικοί ήρωες της Γιώτας Βάσση και αποτελούν το συνδετικό κρίκο μεταξύ των τριών ιστοριών. Η συγγραφέας τοποθετεί τα δυο παιδιά στο σχολικό λεωφορείο, θέλοντας να δημιουργήσει ένα σταθερό περιβάλλον ασφάλειας, παραλληλίζοντας το με την ασφάλεια που παρέχει σε κάθε παιδί το οχυρό το, το σπίτι του.
Ο Ζερβοκουτάλας και η Δεξιοχέρα
Η Πολυφωνική Πολιτεία ήταν μια χώρα με ευτυχισμένους ανθρώπους, αν και πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους. Οι φωνές, τα αρώματα και τα χρώματα μπλέκονταν ευχάριστα στο κέντρο της πόλης. Εκεί, οι πολίτες της Πολυφωνικής Πολιτείας συγκεντρώνονταν για να συναποφασίσουν όλα τα κρίσιμα ζητήματα . Ακούγονταν οι απόψεις όλων…. Ώσπου μια μέρα έφτασε στην πόλη ο Αγέλαστος Γίγαντας…
Πώς θα μπορέσουν οι πολίτες να διαχειριστούν τη νέα κατάσταση;
Πώς θα αντιδράσει ο μάγειρας Ζερβοκουτάλας, ο μόνος αριστερόχειρας;
Μια ιστορία για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή που βραβεύτηκε µε το Πρώτο Βραβείο σε Διεθνή Διαγωνισµό για το «Χαµόγελο του Παιδιού» (ΟΦΕΠΣ, υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Στουτγάρδη, 2013).
Η Θεία Δημοκρατία και ο Λεβιάθαν
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα πολύ μακρινό μέρος… Οι άνθρωπο μάλωναν πολύ μεταξύ τους και δεν μπορούσαν να βρουν ηρεμία και γαλήνη. Μια μέρα έφτασαν στο χωριό τρεις σοφοί και μίλησαν στους ανθρώπους…
Τι να τους είπαν άραγε;
Θα τους βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος;
Ποιες θα είναι οι προτάσεις τους;
Η δεύτερη ιστορία πραγματεύεται την κοινωνική πολιτική και αναφέρεται στον φόβο ως μέσω πολιτικής χειραγώγησης, με σαφή αναφορά στο βιβλικό τέρας Λεβιάθαν.
Συνέντευξη από τον παππού
-Κυρία εγώ δεν έχω παππού !
-Ο παππούς δε ζει μαζί μας…
… στις μέρες μας, δεν επικοινωνούμε μαζί τους. Νιώθουμε ότι δεν μας καταλαβαίνουν, ότι δεν ξέρουν τον κόσμο μας, την τεχνολογία ,τα παιχνίδια μας, τα προβλήματά μας. Όμως τι κρίμα ! Τι πλούτος χάνεται…
Ποιος είναι άραγε ο πλούτος που χάνεται ;
Ο μυστηριώδης κύριος Νικηφόρος θα βοηθήσει τον Φίλιππο να καταλάβει;
Η τελευταία ιστορία προσπαθεί να μας κάνει να εμπεδώσουμε την σημασία του διαλόγου με τους μεγαλύτερους και τον σεβασμό στην «Τρίτη ηλικία» ως φορέα εμπειριών και γνώσης.
Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα απασχολήσουν τους δύο φίλους στη διαδρομή.
Οι ακουαρέλες και οι ξυλομπογιές του Steven George Coombes συμπληρώνουν το κείμενο, χωρίς να κλέβουν την παράσταση και προσπαθούν να ελαφρύνουν τη βαρύτητα των φιλοσοφικών αναζητήσεων που δημιουργεί η Γιώτα Βάσση.
Στο τέλος του βιβλίου περιέχεται, ως βοήθημα, ένα σύντομο γλωσσάρι όρων, με απλά παραδείγματα αντλημένα από τις τρεις ιστορίες. Σκοπός του είναι η ανατροφοδότηση της συζήτησης και η λύση των αποριών των παιδιών.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Φιλοσοφικά παραμύθια |
| Συγγραφέας: | Γιώτα Βάσση |
| Εικονογράφηση: | Steven George Coombes |
| Εκδόσεις: | A.A. Λιβάνη, 2016 |
| Σελίδες: | 72 |
| Μέγεθος: | 22 Χ 29 |
| ISBN: | 978-960-14-3106-2 |
