Τραγουδάκια γάλακτος (Impact music, 2008)
Είναι η Μέλπω Χαλκουτσάκη στη μουσική. Είναι η Άλκηστις Χαλικιά στους στίχους. Είναι δυο παιδαγωγοί (με την ευρεία έννοια του όρου καθώς έχουν και αρκετές ακόμα ιδιότητες) που έφτιαξαν έναν δίσκο διαμαντάκι, με τραγούδια αντισυμβατικά, ιστορίες φανταστικές και ερμηνευτές…ο,τι καλύτερο! Στα τραγουδάκια γάλακτος ζουν: Το “Αβοκάντο” που βρήκε το σπίτι του άνω κάτω από την Αντριάνα Μπάμπαλη. Η “Δρακοζωολογία” με τα μοναδικά ευφάνταστα ζώα από τον Ορφέα Περίδη. Το βεραμάν “Βατράχι” του Γιάννη Χαρούλη και το “Να” μιας τυχαίας βραδιάς του Λάκη Παπαδόπουλου. Η “Καραμέλα” του Χρήστου Θηβαίου και του γιου του, η παχουλή, καφετιά “Αρκούδα” του εξαιρετικού Στάθη Δρογώση και ο παραπονιάρης “Καναπές” του Πάνου Μουζουράκη. Το “Βιολάκι” της Σοφίας Παπάζογλου, το “Ζεστό μπισκότο” της Λιάνας Παπαλέξη, το ομώνυμο “Τραγουδάκια γάλακτος” της Μαριαστέλλας Τζανουδάκη, ο “Coq de Paris” της Λένας Γιαννίρη, ο “Κλέφτης πιτσιλών” της Λουίζας Σοφιανοπούλου και το “Το παραμύθι έχει αρχίσει” της Νεφέλης Κάστερ και του Χρίστου Τσαπάρα. Συμμετέχει στους στίχους δύο τραγουδιών ο Σταμάτης Δαγδελένης (Βατράχι, Δρακοζωολογία). Την ενορχήστρωση έκανε ο Κώστας Γιαννίρης.
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη.
Στίχοι: Άλκηστις Χαλικιά,
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Συμμετέχουν: Χρήστος Θηβαίος, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Στάθης Δρογώσης, Πάνος Μουζουράκης, Λάκης Παπαδόπουλος, Ορφέας Περίδης, Γιάννης Χαρούλης, Σοφία Παπάζογλου, Λιάνα Παπαλεξη, Μαρία-Στέλλα Τζανουδάκη, Λένα Γιαννίρη, Λουΐζα Σοφιανοπούλου, Νεφέλη Κάστερ, Χρίστος Τσαπάρας.
***
Το παραμύθι έχει αρχίσει
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Άλκηστις Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Νεφέλη Κάστερ, Χρίστος Τσαπάρας
Μια φορά κι έναν καιρό
ήταν ένα καγκουρό
που το έλεγαν Διονύση
Έχει αρχίσει; Έχει αρχίσει!
Είχε φίλη μια χελώνα
την πρασινωπή Παγώνα
που όλο ξάπλωνε στη φύση
Έχει αρχίσει; Έχει αρχίσει!
Έπαιζαν όλη τη μέρα
με μια μύγα στον αέρα
βούιζαν σαν το μελίσσι
Μην αργείς, έχει αρχίσει!
Και το βράδυ κουρασμένοι
και οι δύο νυσταγμένοι
ζήταγαν απ’ το κοτσύφι
να τους πει ένα παραμύθι!
Όταν άρχισε εκείνο
έρχονταν κι απ’ το Πεκίνο
έτρεχαν κι απ` το Παρίσι
γιατί απ’ ώρα έχει αρχίσει.
Το καγκουρό τώρα κοιμόταν
και στον ύπνο του ακουγόταν:
«Εϊ, καγκουρό Διονύση
το παραμύθι έχει αρχίσει»!
***
Αβοκάντο
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Άλκηστις Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Ανδριάνα Μπάμπαλη
Το σπίτι του άνω κάτω
βρήκε ένα αβοκάντο βρήκε
ένα αβοκάντο από μία πιπεριά
της είχε τάξει γάμο κι αγάπη αληθινή
αλλά με μια ντομάτα γυρνούσε ζουμερή
«Φεύγω δε μ’ αξίζεις», είπε η πιπεριά
«σ’ άλλον εγώ θα δώσω τα νόστιμα φιλιά».
Το αβοκάντο κλαίει
και λέει με δάκρυα «δε φταίω, πιπεριά μου
που μοιάζει μ’ αγκινάρα η μεγάλη μου καρδιά.
Γύρισε πιπεριά μου εσένα αγαπώ
Για σένα εγώ σαλάτα θα γίνω στο λεπτό».
***
Αρκούδα
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Στάθης Δρογώσης
Μια αρκούδα καφετή
καθισμένη στο χορτάρι κλαίει που είναι παχουλή
μπίχι, μπίχι, μπίχι, μπι.
«Πόσο θα’ θελα να ήμουν φίνα ωραία και κομψή
να’ μοιαζα με τη Θεώνη την καμηλοπάρδαλη».
Μια ακρίδα την ακούει κι όπως είν’ κοινωνική
τρέχει αμέσως και το λέει στην καμηλοπάρδαλη.
«Παρδαλή μου καμηλό σκύψε λίγο να σου πω
αχ, κανείς δεν εκτιμάει ό.τι έχει φυσικό».
Μα η Θεώνη δεν ακούει της αρκούδας τον καημό
έχει εκείνη πιο μεγάλο πρόβλημα πιο σοβαρό!
«Δεν μπορώ να κάνω φίλους είμαι μόνη πάνω
εδώ εσείς ζείτε στο χορτάρι κι εγώ ζω στον ουρανό.
Αχ, θα άλλαζα ευχαρίστως το μακρύ μου το λαιμό
με το σώμα της αρκούδας που είναι λίγο παχουλό»
Η ακρίδα την ακούει κι όπως ειν’ κοινωνική
τρέχει αμέσως και το λέει στης αρκούδας το αφτί.
«Άκου, αρκούδα καφετή μου που’ χω κάτι να σου πω
αχ, κανείς δεν εκτιμάει ό,τι έχει φυσικό».
***
Δρακοζωολογία
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Σταμάτης Δαγδελένης
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Ορφέας Περίδης
Η δρακοπεταλούδα
με φλογερή μουσούδα
κατέβηκε στον κήπο
μα έτυχε να λείπω.
Η δρακολιμπελούλα
κι ας είναι τοσοδούλα
ξεφύσηξε με χάρη
κι έκαψε το πουρνάρι.
Το δρακοχελιδόνι
φουσκώνει σαν παγώνι
μα η ουρά του χάλια
δεν κάνει για βεντάλια.
Το δρακοκαναρίνι
κονσέρτα όλο δίνει
ξέχασε να πετάει
και μόνο κελαηδάει.
Το δρακοψαροπούλι
βγήκε απ`το κουκούλι
πετάει και περπατάει
μα πια δεν κολυμπάει.
Η δρακοαντιλόπη
χαμένοι τόσοι κόποι
πώς βγήκε τέτοιο τέρας
ποιος ήταν ο πατέρας.
Η δρακοσαλαμάνδρα
σκαρφάλωσε στη μάνδρα
ξεγέλασε το σκύλο
και έφαγε το μήλο.
Η δρακοκουκουβάγια
βαρέθηκε τα μάγια
και κάνει στα σχολεία
δρακοζωολογία.
Το δρακοπεριστέρι
σα να`ταν πεφταστέρι
αν πέσει στην αυλή σου
ό,τι ποθείς ευχήσου.
Ζεστό μπισκότο
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Λιάνα Παπαλέξη
Ό,τι ζήσαμε μαζί, ζεστό μπισκότο
που το ψήσαμε σ’ ένα μεγάλο φούρνο
από γέλια κι αγκαλιές και κουβέντες τρυφερές
σ’ έναν κόκκινο μεγάλο φούρνο !
Εσύ έφερες πρώτος το φιλάκι
κι εγώ το ‘στρωσα μέσα στο ταψί.
Λίγο ζύμωνα εγώ, λίγο ζύμωνες εσύ
φούσκωνε το μπισκοτάκι.
Για να γίνει αφράτη η γέμιση
θα χορέψω είπες στο ταψί
για να γίνει απ’ έξω τραγανό
να σε πασπαλίσω, σ’ αγαπώ.
Κι έπειτα ήρθαν καλοκαίρια
και γίναμε κι οι δυο σοκολατί
κάτω απ’ του Σεπτέμβρη τα αστέρια
στάξαμε το χρώμα στο ταψί.
Θυμάσαι πόσα κάναμε ταξίδια
μαζεύοντας χρωματιστές στιγμές
για να ‘χει το μπισκότο μας στολίδια
και γεύσεις διαφορετικές;
***
Καραμέλα
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Χρήστος Θηβαίος, Νίκος Θηβαίος
Όταν κλαίει μια καραμέλα
μην κρατάς ποτέ ομπρέλα,
μην κρατάς.
Έχει δάκρυα όλο γλύκα
θα σου πάρουνε την πίκρα,
αν πονάς.
Γιατί αντάμωσαν δυο φίλοι
γιατί βγήκε το σταφύλι
γιατί γύρισε το αγόρι
και παντρεύτηκε την κόρη.
Όταν κλαίει μια καραμέλα
είν` τα δάκρυά της δάκρυα χαράς.
Όταν κλαίει μια καραμέλα
μην κρατάς ποτέ ομπρέλα,
μην κρατάς.
Είν` τα δάκρυά της γέλια
στάζουν ζάχαρη, κανέλα
στην καρδιά.
Γιατί αντάμωσαν δυο φίλοι
γιατί βγήκε το σταφύλι
γιατί άνθισε απόψε
μες στα μάτια η πασχαλιά.
***
Ο καναπές
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Πάνος Μουζουράκης
Ο καναπές πονάει και φωνάζει δυνατά
τα βάρη που σηκώνω είναι πια πάρα πολλά.
Ο κύριος, η κυρία, οι γάτες, τα σκυλιά
ο φίλος και η φίλη και τα δύο τους παιδιά.
Όλοι αναστενάζουν, αχ κι όλοι τους ξεφυσούν,
όλοι είναι κουρασμένοι, όλοι πάνω μου ξεσπούν,
οι σούστες μου τρίζουν και πονούν,
τα μαξιλάρια μου βουλιάζουν και βογκούν.
Μα απ’ όλα αυτά τα βάρη για μένα πιο βαριά
είναι η γκρίνια του κυρίου της κυρίας τα δάκρυα
Σαν έρχεται το βράδυ με πιάνει η αγωνία
μήπως πάνω μου καθίσουν και νιώσουνε ανία,
μήπως το ενδιαφέρον τους κάπως το κεντρίσω
αν με ένα ελατήριο λίγο λίγο τους τρυπήσω,
ή μήπως ή καλύτερα να μετακομίσω
και αν άλλους πισινούς καινούριους να γνωρίσω.
***
Τραγουδάκια γάλακτος
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Μαριαστέλλα Τζανουδάκη
Τραγουδάκια γάλακτος εις μουσικοπωλείον
από το γάντζο κρέμονται έξω απ’ το ψυγείον.
Κόψτε μου, παρακαλώ ωραία κομματάκια
να έχουν φρέσκια μουσική και ζωντανά στιχάκια !
Τυλίξετε μου νοστιμιές για να τα γαρνίρω
και καλύτερες φωνές για να τα σερβίρω.
Με τραγουδάκια γάλακτος θα κάνουμε τσιμπούσι
κι αν δε σ` αρέσουν τα ψητά θα έχουμε και σούσι.
Τραγουδάκια γάλακτος έλα να δοκιμάσεις
και με την πρώτη τη μπουκιά παρέα να χορτάσεις.
***
Coq de Paris
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Λένα Γιαννίρη
Το ραδιόφωνο ανοίξτε
την ακρόαση αρχίστε
έχω κάτι να σας πω
άκρως συγκλονιστικό.
Σας μιλάει πάντα η Κούλα
η κοτούλα. η πεταχτούλα
με τη διάσημη εκπομπή
«Τρίο εδώ, και δύο εκεί».
Ένα σκάνδαλο μεγάλο
με τον κόκορα το Γάλλο
τον γνωστό «Coq de Paris»
με τη γάργαρη φωνή.
Ήταν πάντοτε ακριβής
ξυπνητήρι περιοπής
Α μεσιέ παρακαγώ
με τη (γ)ι και με το (γ)ο.
Τον λατρεύουνε τα αστεριά
και της μπάλας τα ξεφτέρια
μόδιστροι και ηθοποιοί
φαν ειν’ του Coq de Paris
Μα το διάσημο κοκόρι
ερωτεύτηκε μια κόρη
ταπεινής καταγωγής
μια κοτούλα αφραγκής.
Δίχως τρέντι ζουμπουλάκια
μανικιούρ και κορδελάκια
που δεν τρώει τα σκουλήκια
medium rare δίχως ξίγκια.
Κι έχει χάσει το ρυθμό του
της φωνής το μέταλλό του
δε ζητάει πια μεγαλεία
νοσταλγεί, λέει, τη Λαμία
Κι έχω αποκλειστικό
Ντοκουμέντο ηχητικό
που αντί για γαλλικά
τραγουδάει λαϊκά.
«Της κουτούλας μου το σόι
Παίζει όλο κομπολόι
της κοτούλας μου τ’ αυγά
είναι όλα τα λεφτά».
Σας το λέω εγώ η Κούλα
η κοτούλα, η πεταχτούλα
με τη διάσημη εκπομπή
«Τρίο εδώ, και δύο εκεί».
***
Κλέφτης πιτσίλων
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Λουϊζα Σοφιανοπούλου
Καλησπέρα πέρα ως πέρα
θέλω να σας συστηθώ
είμαι μία περιστέρα
μα και κλέφτης πιτσιλών.
Όταν γύρω πέφτει η νύχτα
και σκοτάδι είναι πυκνό
ψάχνω να βρω πεταλούδες
με πιτσιλωτό φτερό.
Μια πιτσίλα από τη μία
κι άλλη μία κάνουν δυο
θα τις βάλω στα φτερά μου
μες στο χρώμα να κρυφτώ.
Όταν θα` ρθει πάλι η μέρα
με το φως το λαμπερό
θα’ μαι πάλι περιστέρα
κι όχι κλέφτης πιτσιλών.
***
Βατράχι
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη, Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης
Ωχ αμάν αμάν, ωχ αμάν αμάν
ένα βατράχι βεραμάν
κι ένα κροκοδειλάκι
με άσπρο φανελάκι.
Κολυμπούσανε και γελούσανε
περιαυτολογούσανε
κι είπε ο βάτραχος: «Στο λέω,
είμαι ζώο θαρραλέο».
Και του λέει ο κροκόδειλος:
«Αν εσύ δεν είσαι ο πιο δειλός
μη σε νοιάζει που πεινάω
και λέω να σε φάω».
Αλλά το βατράχι, πιο πονηρό
του λέει μέσα στο νερό:
«Έχω βρει για σένα ήδη
το πιο μεγάλο μύδι.
Κλεισ`τα μάτια κι άνοιξ` το στόμα σου
χαλάρωσε το σώμα σου
να ψαρεύω μύδια ξέρω
και πάω να στο φέρω».
Ο κροκόδειλος ονειρεύτηκε
πως τα ‘τρωγε και ρεύτηκε
κι από την ξελιγωμάρα
άνοιξε τη στοματάρα.
Το βατράχι σαν ξαναπέρασε
έφερε και τον κέρασε
μες στο στόμα αντί για μύδι
ένα χοντρό κρεμμύδι.
Κι από τότε όλοι οι κροκόδειλοι
μασάνε σαν νερόμυλοι
αλλά δίχως να το θένε
ενώ μασάνε, κλαίνε.
***
Το βιολάκι
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Σοφία Παπάζογλου
Πέντε κομματάκια ξύλο
καλά σχηματισμένα
κάποτε ήταν ένα
κάποτε παλιά.
Ποιος μάστορας αλήθεια
τα είχε πιάσει
στα χέρια του να πλάσει
μοναδικό βιολί.
Δεν ξέρω τα τραγούδια
που είπαν οι χορδές
κι απ` το ηχείο μέσα
ποιες βγήκαν μουσικές.
Δεν ξέρω ποια αγάπη
δόξασε το δοξάρι
γράφοντας στον αέρα
με βέλη δυο καρδιές.
Το πήρα το βιολάκι
στα χέρια αγκαλιά
του χάιδεψα λιγάκι
τη σκόνη στην κοιλιά.
«Θα σε γιατροπορέψω»,
του είπα σιγανά
«θέλω να σ` έχω φίλο
στο σπίτι συντροφιά».
Και φύγαμε οι δυο μας
έξω απ’ τη βοή
μια αγάπη ή μια φιλία
ν’ αρχίσουμε μαζί.
Και πέρασαν οι μέρες
με ήλιο και βροχές
κι όλες του τις έγιανα
τις ξύλινες πληγές.
Του κέντησα λουλούδια
και κόκκινα βελούδα
έστρωσα μες στη θήκη του
για να `ναι γιορτινή.
Κι έχει τέτοια χάρη
και όψη λυγερή
κάθομαι, το κοιτάζω
γεμίζει η σιωπή.
«Μοιάζεις», του λέω «καινούριο,
έχεις κλειδιά, φωνή
μα ακόμη δε μου έχεις
ούτε μια νότα πει.
Σ` αγγίζω, σε τσιμπάω
και τις χορδές κουνώ
σου λέω σ` αγαπάω
κι είμαι για σένα εδώ.
Ξέρω να περιμένω
ξέρω να καρτερώ
κι αν είσαι μαγεμένο
θα βρω το γιατρικό.
Μου φτάνει που υπάρχεις
και κατοικείς εδώ
και στέλνεις στα όνειρά μου
μεταξωτό ένα ντο».
***
Να
Μουσική: Μέλπω Χαλκουτσάκη. Στίχοι: Αλκηστη Χαλικιά
Ενορχήστρωση: Κώστας Γιαννίρης
Ερμηνεία: Λάκης Παπαδόπουλος
Σ’ ανασκευάζω, μοναξιά
μ’ ένα Νι και μ’ ένα Α
που βρεθήκανε τυχαία μια βραδιά.
Κι όπως κάθισαν κοντά
είπε το’ να στ’ άλλο «Να
πώς γεννιούνται της μοίρας τα γραφτά».
Το μελαχρινό το Νι
σκύβει, δίνει ένα φιλί
στην ολόλευκη του Άλφα τη γραμμή.
Κι αγκαλιάστηκαν σφιχτά
κι είπανε για πάντα «Να
αγαπιόμαστε, να δίνουμε φιλιά.
Να λιαζόμαστε μαζί
ύστερα από βροχή
καθισμένοι σε ουράνια γραμμή.
Να γελάμε δυνατά
να φοράμε τη χαρά
να φωνάζουμε στον κόσμο Να».
«Κι αν με δεις», λέει το Α
«σε ανάποδη σειρά
να σου λέω κατά λάθος αν…
αν ραγίσει το γυαλί
αν αλλάξει η γραφή
αν σπάσει η ουράνια γραμμή…
Τότε να με πάρεις αγκαλιά
και να γράφεις καθαρά
να, η αγάπη μας, μωρό μου, να».
