Το τραγούδι της εβδομάδας NOV3/21: Η συνέλευση των ποντικών- Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας

Το τραγούδι Η συνέλευση των ποντικών περιλαμβάνεται στον δίσκο Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις, δεύτερο προσωπικό δίσκο των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα μετά τον 10/10 χιλιοδιαμαντένιο Ζεστά Ποτά (1985), που κυκλοφόρησε το 1987, χρονιά που ο Καμπούρης και οι Europe θα μας στοίχειωναν για πάντα.

Ο δίσκος αντιμετωπίστηκε επιφυλακτικά αρχικά, ίσως λόγω της απουσίας εκκωφαντικού χιτ στυλ Ρίτα Ριτάκι. Γρήγορα, ωστόσο, η τάξη αποκαταστάθηκε. Οι λάτρεις ανακάλυψαν τον πλατύ κόσμο των Κατσιμιχαίων στο Νύχτωσε Νύχτα, τα Σήματα Μορς, στο Κορίτσι Με Τα Σπίρτα, το Καταγγέλω (δυο ματάκια), την Εχεμύθεια, τη Βεζυροπούλα με το σάζι και το εμβληματικό Είμαστε ακόμα εδώ. Εκεί είχε τρυπώσει και Η Συνέλευση Των Ποντικών, ένα τρίλεπτο μουσικό παραμύθι για την αμετροέπεια, την ευκολία με την προτείνονται λύσεις αλλά δεν υλοποιούνται. Πρόσφατα οι αδερφοί Κατσιμίχα κυκλοφόρησαν έναν νέο δίσκο με τίτλο “Από την εποχή των παραμυθιών”, όπου το τραγούδι περιλαμβάνεται με μια νέα προσέγγιση. Στον πρόλογο του δίσκου, ο Χάρης και ο Πάνος γράφουν μεταξύ άλλων:

“Από την εποχή των παραμυθιών, τότε που οι άνθρωποι ζούσαν ακόμα με τα παραμύθια…Τότε που το τζάκι, ήταν η τηλεόραση της εποχής και για όλα τα υπόλοιπα, δε χρειαζόταν παρά μόνο η φαντασία. Έτσι πορεύτηκε ο πλανήτης για χιλιάδες χρόνια. Μαζεμένοι μπροστά στη φωτιά, διηγούνταν οι παραμυθάδες, και εκστατικοί τους άκουγαν όλοι, άρχοντες και κολίγοι, μικροί και μεγάλοι. Από τους πανάρχαιους μύθους μέχρι τον Αίσωπο και τα λαϊκά παραμύθια του Μεσαίωνα, από τους αδερφούς Γκριμμ, τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, τον Όσκαρ Ουάιλντ και τόσους άλλους παραμυθάδες-ποιητές, μέχρι τον σημερινό Χάρι Πότερ (της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ), τα παραμύθια εξιστορούσαν πάντα την αιώνια διαπάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Βασιλιάδες, πριγκιποπούλες, κοινοί θνητοί, δράκοι και κακές μάγισσες, ζώα που μιλάνε, ήρωες που λύνουν τα μάγια, όλα συνυπάρχουν μέσα στα παραμύθια. Όλα μαζί, βαθιά στις ομίχλες των δασών του ασυνείδητου, αλληγορικές ιστορίες που περιείχαν κάποιο δίδαγμα (αν και όχι πάντα εμφανές), τα παραμύθια, χιλιετηρίδες τώρα, διασκέδασαν ταξίδεψαν και παρηγόρησαν τους ανθρώπους, ενήλικες και παιδιά.
Κυρίως όμως βοήθησαν τα παιδιά να προσαρμοστούν στο σκληρό κόσμο που τα περιέβαλε, δείχνοντάς τους (μέσα από το όνειρο και τη φαντασία) τις επώδυνες συχνά αλήθειες, για τη ζωή και τη μετέπειτα πορεία τους μέσα σε αυτή.
Αυτές οι χιλιετηρίδες που περάσαμε «δίπλα» στο τζάκι, είναι η «εποχή των παραμυθιών». Και σ’ αυτήν ακριβώς αναφέρεται ο τίτλος του δίσκου που κρατάτε στα χέρια σας”.

Ο ήχος θυμίζει ρεμπέτικο, οι λιτοί στίχοι όμως του προσφέρουν μία παιδικότητα που το γέρνουν κατά το ήμισυ και προς το παιδικό κοινό.

Το τραγούδι προτείνεται ασφαλώς και για δραματοποίηση, για μικρό σκετς, βεβαίως και για συζήτηση ιδεών, πέραν της προφανούς ακουστικής απόλαυσης.

Η συνέλευση των ποντικών
Στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Πάνος Κατσιμίχας Χάρης Κατσιμίχας
Δίσκος: Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις

Απολαύστε και τις δύο εκτελέσεις παρακάτω:

Σ’ ένα υπόγειο στην πλατεία Αβησσυνίας
συγκεντρωθήκαν τα ποντίκια μια φορά
για να σκεφτούν πώς θα γλιτώσουν μια για πάντα
από του γάτου τον αιώνιο βραχνά