Το τραγούδι Μια καρακάξα περιλαμβάνεται στο album Πιάσε ένα βιβλίο σε μουσική της Τατιάνας Ζωγράφου και στίχους του συγγραφέα και καθηγητή Κώστα Μάγου, που κυκλοφόρησε το 2022 από την εταιρία MLK.
Στο album θα βρείτε 20 βιβλία κι ένα νανούρισμα σε στίχους γνωστών Ελλήνων και Ελληνίδων συγγραφέων της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας που εμπνεύστηκαν κατόπιν πρόκληση της Τατιάνας Ζωγράφου. Μαρία Παπαγιάννη, Ιουλίτα Ηλιοπούλου, Σοφία Μαντουβάλου, Μάνος Κοντολέων, Χριστίνα Φραγκεσκάκη, Μαρία Διαμαντοπούλου, Μαριάννα Αβούρη, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Αργυρώ Πιπίνη, Τατιάνα Ζωγράφου, Στέλλα Μιχαηλίδου, Άλκηστη Χαλικιά, Φίλια Δενδρινού, Δημήτρης Λέντζος, Τασούλα Τσιλιμένη, Μάκης Τσίτας, Λίλα Πατρόκλου, Βεατρίκη Κάντζολα – Σαμπατάκου, Άννα Κοντολέων, Κώστας Μάγος, με την ενορχήστρωση του Γιάννη Γκίκα, την ηχογράφηση και τις μίξεις του συνθέτη Νίκου Πλατύραχου.
“Πατρίδα μου είναι οι φίλοι και μια ζεστή φωλιά“. Πατρίδα μας είναι ο τόπος που αγαπάμε, που μας αγαπούν, που μας αποδέχονται, που μας δίνονται ευκαιρίες να δημιουργούμε, να ζούμε αξιοπρεπώς. Πρόσφυγες και προσφυγάκια, φιλία και εχθροί. Διαφορετικότητα, ομορφιά και ασχήμια, περιφρόνηση και αποδοχή. “Και καρακάξα και πρόσφυγας, διπλό είναι το κακό”.
Για τα δικαιώματα των παιδιών, για τη φιλία, για την πατρίδα που μας διώχνει και μια άλλη γη που μας αγκαλιάζει. Ίσως. Κάποτε.
Απολαύστε το και τραγουδήστε το παρά τους πολλούς στίχους. Σπάστε το σε κομμάτια και θα το μάθετε εύκολα. Ρέει και είναι εθιστικό.
Μια καρακάξα
Ερμηνεία: Alex Sid / Τατιάνα Ζωγράφου – Μια Καρακάξα
Μουσική: Τατιάνα Ζωγράφου
Στίχοι: Κώστας Μάγος
Δίσκος: Πιάσε ένα βιβλίο
Μια καρακάξα έφτασε στο δάσος,
πρόσφυγας ήταν από μέρος μακρινό,
έφτιαξε τη φωλιά της μ’ όλο της το πάθος,
κι έψαχνε να ’βρει έναν φίλο καρδιακό.
«Καλημέρα» είπε, όσο πιο γλυκά γινόταν,
στον δρυοκολάπτη μα και στον κορυδαλλό,
όμως εκείνοι τον «κουφό»,
πως καμώνονταν θαρρώ
και μεταξύ τους άρχισαν να λένε
«πω-πω, πω-πω, πω τι ’ναι τούτο το κακό!»
ΠΩ- ΠΩ, ΠΩ-ΠΩ, ΠΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ!
«Αφού είναι καρακάξα θα ’ναι και κλέφτρα»
είπε η νυφίτσα σ’ έναν ποντικό,
κι ο ποντικός ευθύς σηκώνοντας το φρύδι
λέει «καρακάξα και πρόσφυγας; Διπλό είναι το κακό!»
ΠΩ – ΠΩ, ΠΩ ΔΙΠΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ!
ΠΩ – ΠΩ, ΠΩ – ΠΩ, ΠΩ ΔΙΠΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ!
Κι η καρακάξα όλη μέρα προσπαθούσε,
μήπως και κάνει έναν φίλο καρδιακό.
Στην «καλημέρα» της κανείς δεν απαντούσε
κι όλοι της γύρναγαν την πλάτη στο λεπτό!
ΠΩ- ΠΩ, ΠΩ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ!
«Τα έμαθες ;» λέει η αλεπού στην κουκουβάγια
«Μια κλέφτρα καρακάξα ήρθε στη γειτονιά!»
Κι η κουκουβάγια έκραξε με μια φωνή μεγάλη:
«Αυτή θα έκλεψε το κολιέ που μου έδωσε η γιαγιά!»
Το άκουσε ο λαγός ο αστυνόμος,
που άριστα κάθε καθήκον εκτελεί
και χωρίς καμιά απόδειξη να έχει
την πιάνει και την κλείνει φυλακή.
«Μα τι έκανα;» ρωτάει η καρακάξα,
«έψαχνα φίλους να ’χω, ν’ αγαπώ!»
Κι όλοι το μόνο που της απαντούσαν ήταν:
«Κοίτα αμέσως να φύγεις από δω!»
ΠΩ-ΠΩ, ΠΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ!
ΠΩ- ΠΩ, ΠΩ-ΠΩ, ΠΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΚΑΚΟ!
Και καθώς πέρναγαν οι μέρες και οι νύχτες,
έφτασε η μέρα για τον ανοιξιάτικο χορό
και να σου μπαίνει η κουκουβάγια μες στη σάλα
με της γιαγιάς της το στολίδι στο λαιμό!
«Α!, σ’ το επέστρεψε η κλέφτρα η καρακάξα!»
της είπε η αλεπού με θαυμασμό!
Κι η κουκουβάγια με χαρά γελώντας λέει:
«Όχι, το βρήκα μες στων ρούχων το σωρό!»
Το άκουσε ο λαγός ο αστυνόμος,
που άριστα κάθε καθήκον εκτελεί,
«ε, δεν πειράζει, που έκανα μια γκάφα,
θα τρέξω να τη διορθώσω στη στιγμή»
«Ελευθερώστε την αμέσως!»
δίνει ευθύς στους βοηθούς του εντολή.
Κι η καρακάξα, το λοιπόν, έξω απ’ το κελί της,
στενοχωριόταν για όλο τούτο το κακό,
«εγώ μια καλησπέρα είπα μόνο,
κι ήθελα να βρω έναν φίλο καρδιακό!»
Θλιμμένη πέταξε και πήγε στη φωλιά της
και στην καρδιά της είχε πια έναν καημό
«Καλύτερα να είμαι πρόσφυγας και ξένη»
παρά να ζήσω σε έναν τόπο σαν κι αυτό.
Μα ξάφνου σε μίαν άκρη στο δεντρί της
να’ σου μια πρόσκληση για εκείνον το χορό!
Κι η καρακάξα αποφάσισε να πάει
μήπως και κάνει επιτέλους έναν φίλο καρδιακό.
Πολλά απ’ τα ζώα την αγκάλιασαν και είπαν:
«Ποτέ δε θα συμβεί ξανά αυτό,
σου ζητάμε από καρδιάς μία συγνώμη»
κι ύστερα το έριξαν για ώρα στο χορό!!!
ΠΩ, ΠΩ – ΠΩ καλώς ήρθες στο χορό!
ΠΩ! καλώς ήρθες καρακάξα στο χωριό!
Κι η καρακάξα μας έφτιαξε τη φωλιά της
πλάι στον δρυοκολάπτη και στον κορυδαλλό
Και καθώς γέμιζε μ’ αγάπη η καρδιά της
δεν ένιωθε πια «ξένη» σε τούτο το χωριό!
Με τούτα και με κείνα περάσανε τα χρόνια
κι η καρακάξα μας έγινε πια γριά
και σε όποιον τη ρωτά ποια έχει πατρίδα
εκείνη με καμάρι σε όλους απαντά:
«Πατρίδα μου είναι οι φίλοι και μια ζεστή φωλιά!»
