Το τραγούδι “Αν (θυγατρικό)” περιλαμβάνεται στον δίσκο του Δημήτρη Μητσοτάκη “Ευδαίμονες” που κυκλοφόρησε το 2010, σε στίχους και μουσική του Δημήτρη Μητσοτάκη (Lyra 2010). Το τραγούδι έχει δύο εκτελέσεις, μία πιο “παιδική” με απολαυστικές τις Ιωάννα και Γωγώ Μητσοτάκη και την Στεφανία Καλταμπάνου και μία πιο “ενήλικη” με ερμηνευτή τον εμπνευσμένο δημιουργό.
«Ευδαίμονες» είναι το όνομα του σχήματος που δημιούργησε ο Δημήτρης Μητσοτάκης το 2010, μετά τη διάλυση τωνμ Ενδελέχεια των οποίων αποτέλεσε ηγετική μορφή. Ο δίσκος περιλαμβάνει δέκα τραγούδια σε μουσική, στίχους και ενορχήστρωση του Δημήτρη Μητσοτάκη αλλά και μία διασκευή του παραδοσιακού από τη Θάσο «Πέρδικά μου πλουμισμένη».
Ο στίχος είναι παραπάνω από ευρηματικός. Μέσα από όμορφο, αυθεντικό χιούμορ, ο δημιουργός πετυχαίνει να πει πολλά με λέξεις σε “-αν”, κάτι που δίνει στο τραγούδι και μια χροιά πρωτότυπης γλωσσικής άσκησης. Πέρα από αυτό, η τζαζ ατμόσφαιρα, οι ωραίες, άγουρες, καθαρά παιδικές φωνές έχουν το απαραίτητο γκελ να συμπαρασταθούν στον θαυμάσιο στίχο και έχουν γίνει αγαπημένο άκουσμα πολλών παιδιών και μεγάλων εδώ και δέκα χρόνια.
Απολαύστε το:
Αν (θυγατρικό)
Μουσική: Δημήτρης Μητσοτάκης
Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Ερμηνεία: Ιωάννα Μητσοτάκη, Γωγώ Μητσοτάκη, Στεφανία Καλταμπάνου
Παίζουν οι μουσικοί: Θανάσης Σολούκος (πιάνο), Αρετή Κοκκίνου (κιθάρες), Σταύρος Αναστασιάδης (κοντραμπάσο), Γιώργος Παυλής (τρομπέτα), Εύα Λαύκα (φωνητικά), Δημήτρης Μητσοτάκης (τύμπανα, κιθάρα)
Αν, αν είχαν όλοι οι άνθρωποι να φαν
και οι παππούδες δόντια να μασάν.
Αν η Τζέην παντρευόταν τον Ταρζάν
αν κέρδιζε η γιαγιά μου στο κουμκάν.
Αν, αν είχα για ξαδέρφη τη Μουλάν
αν ξέραν τα μωρά να κολυμπάν
αν δεν ξανάχανα το Λιποζάν
αν έπαυαν οι σφήκες να τσιμπάν.
Αν, αν, αν, αν, αν…
Αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν…
Θα γίνω μάγος, μάντης και σαμάν
να πέφτουν τα παιχνίδια να μη σπαν
να μη σπαν.
Αν, αν ήξεραν οι κούκλες να μιλάν
αν δε με έτσουζε το σαμπουάν.
Αν, αν ήταν ο μπαμπάς μου Σούπερμαν
η βρύση αν δεν ήταν τόσο παν.
Αν, αν όλοι ήξεραν να παίζουν πιάν
να παίζουν, να χορεύουν, να γελάν
αν ήξεραν τ’ αστέρια να μετράν
αν ήτανε οι μπάμιες κρουασάν.
Αν, αν, αν, αν, αν…
Αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν, αν…
Θα γίνω μάγος, μάντης και σαμάν
να πέφτουν τα παιχνίδια να μη σπαν
να μη σπαν.
Και όταν περάσει λίγο η κάτω παιδική ηλικία και μπεις στην εφηβεία, παιδί μου, άκου και αυτό σε παρακαλώ: