Το τραγούδι Η μηλιά είναι παραδοσιακό της Καρπάθου και έχει γνωρίσει διάφορες διασκευές, σοβαρές και μη. Από τις πλέον άρτιες, σύγχρονες και καλαίσθητες -και επιτρέψτε μου άκρως ξεσηκωτική- είναι η διασκευή που ακούσαμε στο Μουσικό Κουτί στις 27 Ιανουαρίου του 2020, δηλαδή πριν από πέντε χρόνια ακριβώς.
Εκεί η Μάρθα Φριντζήλα και η Μαρία Παπαγεωργίου, πάνω στην έξοχη προσέγγιση του Γιάννη Δίσκου και της μπάντας του Μουσικού Κουτιού, κέντησαν ένα κόσμημα που πρέπει να έρθει κοντά σε μικρούς και μεγάλους. Πρέπει γιατί είναι αυτό που είναι, γιατί το φορτίο του είναι όμορφες λέξεις και εικόνες και λυγμοί και καημοί και ομορφιά.
Η ιστορία που ξεκινά από μια μηλιά για να καλπάσει μέχρι του Ρήγα το εγγόνι, μακριά, πολύ μακριά.
Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Θα σας ξεσηκώσει.
Η μηλιά (Καρπάθου)
Ερμηνευτής: Μάρθα Φριντζήλα, Μαρία Παπαγεωργίου
Μουσική: Παραδοσιακό (διασκευή Μουσικό Κουτί)
Στίχοι: Παραδοσιακό
Εισαγωγή από: Ήμερος Ύπνος – Παπακωνσταντίνου Θανάσης
(Μέσα στου νεκρού το μάτι
Δέντρα βλέπω και πουλιά…)
Μηλιά μου μες τον εγκρεμό Αϊντες καλέ
Τα μήλα φορτωμένη
Αχ τα μήλα σου λυμπάτε η Παναγια
Τα μήλα σου λιμπίζομαι Αϊντες καλέ
Μα το γκρεμο φοβούμαι
Κι αν τον φοβάσαι, μα την παναγιά
Κι αν τον φοβάσαι τον γκρεμό, Αϊντες καλέ
Έλα το μονοπάτι
Το μονοπάτι μα την Παναγιά
Το μονοπάτι μ ηβγαλε Αϊντες καλέ
σε ένα ερημοκλήσι
Απου δε βρίσκεται μα την Παναγιά
Απου δε βρίσκεται ο παπας Αϊντες καλέ
για να το λειτουργήσει
Κι ένα κλήμα μα τη Παναγιά
Κι ένα κλήμα παράκλιμα Αϊντες καλέ
ξεχωριστό από τα άλλα
Δεν το `δα και το μα τη Παναγιά
Δεν το `δα και το πάτησα Αϊντες καλέ
απάνω στο κεφάλι
Ποιος είναι απου με μα την παναγιά
Ποιος είναι απού με πατησε Αϊντες καλέ
Απάνω στο κεφαλι
Απού μουνα μα τη Παναγιά
Απού μουνα να αρχοντόπουλο Αϊντες καλέ
Μεγάλου ρήγα εγγόνι