“Ο Κεραυνός χαζεύει τους περαστικούς.
Η αμαξοστοιχία για την Παπουτσοχώρα των Αισθήσεων αναχωρεί σε λίγο.
Ένα ξυπόλητο παιδί, κουλουριασμένο από το κρύο, του τραβάει την προσοχή. Έχει κι αυτό ανάγκη ένα εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή.
Ένα δυνατό σφύριγμα ακούγεται από τα σωθικά του τρένου, κι ο σταθμάρχης κάνει σινιάλο εκκίνησης στον μηχανοδηγό. Ένα μικρό σάλτο τους χωρίζει από τ’ όνειρο. Οι σκέψεις τους διασταυρώνονται, και τρυπώνουνε μαζί στο τελευταίο βαγόνι.
Στο μεταξύ, η Αστραπή ταξιδεύει προς άγνωστο προορισμό. Μέσα της όμως έχει μια κρυφή ελπίδα ότι την ψάχνει το άλλο της μισό….”
Μια αλληγορική ιστορία για ένα ζευγάρι γέρικα αθλητικά παπούτσια, ο Κεραυνός και η Αστραπή. Ένα ζευγάρι που καθένα αναζητά το ταίρι του και μια περιπλάνηση που κρύβει πολλούς κινδύνους. Κάποια στιγμή οι δρόμοι τους χωρίζουν, ανταλλάσσουν λόγια πικρά κι εκείνη φεύγει κλείνοντας πίσω της την πόρτα. Το μόνο που κατάφερε ο τσαγκάρης να ακούσει ήταν: «Φεύγω και δεν πρόκειται να με ξαναδείς ποτέ! Να πας να βρεις μια ιταλική γόβα ή μια γαλλική μπαλαρίνα να ζήσετε μαζί! Εγώ φαίνεται πως δεν σου κάνω! Γέρασα και είναι πολύ λίγη για τα γούστα σου».
Η αλήθεια είναι ότι ο Κεραυνός της είχε πει ως είχε ξεθωριάσει αρκετά και χρειάζεται μια μικρή αλλαγή για τις ραφές της, που είχαν καταντήσει σαν κλωστές από σχοινόπρασο. Τόσα χρόνια μαζί δεν είχαν ανταλλάξει κακιά κουβέντα, τι άλλαξε τώρα;
Ο Κεραυνός δεν θα το βάλει κάτω… Είναι αποφασισμένος να τη βρει και θα το κάνει προκειμένου να είναι και πάλι μαζί. Στο δρόμο του θα συνταξιδέψει με ένα ζευγάρι μαύρες λαστιχένιες γαλότσες, γεμάτες κοπριά και λάσπη στην καρότσα ενός φορτηγού. Έπειτα από μια παρεξήγηση θα βρεθεί και πάλι στο δρόμο να κλαίει απαρηγόρητος στη βροχή. Κάτι του θύμιζαν οι πολυσύχναστοι δρόμοι και οι πολυκατοικίες, όμως η μνήμη του δεν τον βοηθούσε. Χωρίς να το καταλάβει σαν από ένστικτο, βρέθηκε έξω από μια βιτρίνα με αθλητικά παπούτσια. Άραγε μήπως πέρασε από κει η αγαπημένη του; μήπως κάποιος την είδε; Που να βρίσκεται η Παπουτσοχώρα των αισθήσεων; Και τι γυρεύει εκεί η Αστραπή;
Η Αστραπή είχε τραβήξει το δικό της δρόμο, αισθανόταν τόσο μόνη όμως είχε θυμώσει τόσο πολύ με τον τρόπο που της μίλησε ο αγαπημένος της. Με την κρυφή ελπίδα ότι θα την αναζητήσει ο Κεραυνός, θα κάνει τη δική της διαδρομή στους παγωμένους δρόμους, ώσπου θα φτάσει στην πόλη που γεννήθηκε, μεγάλωσε αλλά και ερωτεύτηκε το ταίρι της. μια ιδέα πέρασε από το μυαλό της, να επισκεφτεί το εργοστάσιο που φτιάχτηκε. Πόσο θα ήθελε να ανανεώσει το χρώμα της και να περάσει καινούργιο πράσινο κορδόνι, να κερδίσει λίγη από την παλιά της ομορφιά… Ποιους παλιούς φίλους θα συναντήσει και θα ξυπνήσουν μνήμες από τους Ολυμπιακούς του 1896; Πως πηγαίνει κανείς στην Παπουτσοχώρα των Αισθήσεων;
Ο Κεραυνός έχει διαρκώς στο μυαλό του την Αστραπή, τη νοιώθει τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά. Σε λίγο αναχωρεί η ταχεία για την Παπουτσοχώρα των Αισθήσεων. Καθώς χαζεύει τους περαστικούς το βλέμμα του πέφτει πάνω σ’ ένα ξυπόλητο παιδί, που είναι κουλουριασμένο και μελανιασμένο από το κρύο. Κόσμος έτρεχε πάνω κάτω για να προλάβουν τα τρένα, όμως κανείς δεν έδινε σημασία στο αγόρι. Έχει κι αυτό ανάγκη ένα εισιτήριο για μια καλύτερη ζωή. Το παιδί πήρε στα χέρια του τον Κεραυνό και εκείνη ακριβώς τη στιγμή ακούστηκε ένα δυνατό σφύριγμα από τα σωθικά του τρένου κι ο σταθμάρχης έκανε ένα σινιάλο εκκίνησης στο μηχανοδηγό. Οι σκέψεις τους παραδόξως συναντήθηκαν…
Ένα μικρό σάλτο τους χωρίζει από τ’ όνειρο. Το αγόρι κρατώντας τον κεραυνό στη μασχάλη του, χώθηκε στο τελευταίο βαγόνι και το ταξίδι ξεκίνησε. Το μικρό αγόρι εξαντλημένο αποκοιμήθηκε και ο Κεραυνός γλίστρησε στα γυμνά του πόδια, του φόρεσε τις μάλλινες κάλτσες που είχε μαζί του και έντυσε τα πόδια του για να ζεσταθούν. Συνειδητοποίησε ότι αυτό το αγόρι ήταν ένας «αγωνιστής της ζωής» κι ένα δάκρυ κύλησε ανάμεσα στις κόκκινες ρίγες του. Στην Παπουτσοχώρα των Αισθήσεων οι δρόμοι τους θα χωρίσουν. Άραγε θα ξανασυναντηθούν; Νέες περιπέτειες για τον Κεραυνό που κατά λάθος θα βρεθεί κατηγορούμενος και αντί για την Παπουτσοχώρα των Αισθήσεων θα βρεθεί στη Χωματερή Ανεπιθύμητων. Εκατοντάδες ταλαιπωρημένα γέρικα παπούτσια άλλα ζευγάρια κι άλλα μονά δουλεύουν ακατάπαυστα…
Στο μεταξύ, η Αστραπή ταξιδεύει στο βαγόνι αποσκευών και δέχεται ρατσιστική επίθεση από ένα ζευγάρι γαλλικές μπαλαρίνες χορού της Βασιλικής Ακαδημίας. Χωρίς να το καταλάβει θα βρεθεί στη φυλακή και η μοίρα θα παίξει το δικό της ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Δεν θα σας αποκαλύψουμε τη συνέχεια της περιπέτειας και της περιπλάνηση των παπουτσιών, που θα σας ταξιδέψουν σε άλλες εποχές. Οι μεγάλοι θα συγκινηθούν αλλά και οι μικροί μας φίλοι θα γνωρίσουν την αξία της ανιδιοτελούς αγάπης και της αφοσίωσης.
Οι χαρακτήρες στην ιστορία της Μαριάννας Τεγογιάννη είναι καλοδουλεμένοι, αστείοι με έντονη προσωπικότητα, αγαπούν με πάθος, έχουν όνειρα και αγωνίζονται να επιβιώσουν, συγκρούονται με το κατεστημένο, επαναστατούν, παραδίδουν μαθήματα ζωής. Με αρκετή δόση χιούμορ και ανατροπές αλλά και στιγμές συγκίνησης ένα ζευγάρι παπούτσια θα μας ταξιδέψουν νοερά στο παρελθόν και θα καταφέρουν να περάσουν μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας.
Η υπέροχη εικονογράφηση ανήκει στην Κριστίν Μενάρ, με έντονα χρώματα και έμφαση στη λεπτομέρεια καταφέρνει να αποτυπώσει καρέ καρέ σκηνές της ιστορίας. Τα παπούτσια έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο και δείχνουν να κερδίζουν εντυπώσεις καθώς μέσα από αυτά ξεπροβάλλει και από μια ανθρώπινη φιγούρα, προσδίδοντας ανθρώπινα χαρακτηριστικά και συναισθήματα. Στο ζευγάρι με τα γέρικα ξεθωριασμένα παπούτσια ξεπηδούν ένα νεαρό αγόρι που δείχνει προβληματισμό και αγωνία κι ένα κορίτσι με ονειροπόλα ματιά αλλά και πείσμα και τόλμη. Μοιάζει να αντανακλά την ψυχή των παπουτσιών που παραμένει πάντα νέα στο πέρασμα του χρόνου. Ένα βιβλίο που θα αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι και το προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
Διακρίσεις
[vc_custom_heading text=”THE BOOK SECRET” font_container=”tag:h2|font_size:36|text_align:center|color:%23ffffff” google_fonts=”font_family:Akronim%3Aregular|font_style:400%20regular%3A400%3Anormal” css_animation=”bounceIn” css=”.vc_custom_1517325058360{padding-top: 7px !important;background-color: #0066cc !important;}”]
Η Μαριάννα Τεγογιάννη είπε στο ELNIPLEX:
«Με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου θα σας «ταξιδέψω» σε κόσμους παραμυθένιους αλλά ταυτόχρονα μη ουτοπικούς και απόλυτα σημερινούς, αγγίζοντας ευαίσθητες χορδές τις ψυχής σας που ενδεχομένως να έχετε ξεχασμένες. θα προσπαθήσω να γεμίσω το παζλ του καθενός σας, ανοίγοντας ένα τεράστιο παράθυρο αισιοδοξίας και χαμόγελου που όλοι ανεξαρτήτως έχουμε ανάγκη.
Οι ήρωες του βιβλίου είναι οι άνθρωποι που μας αγαπούν ανιδιοτελώς και που μας προστατεύουν με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Η ζωή, είναι ένας κακοτράχαλος δρόμος, και χωρίς «παπούτσια», είναι βέβαιο ότι τα πόδια μας θα γεμίσουν πληγές.
Ο Κεραυνός και η Αστραπή τα δύο αυτά γέρικα παπούτσια, μέσα από την ιστορία τους, μας διδάσκουν αρετές όπως η υπομονή, ο σεβασμός, η επιμονή αλλά κυρίως τη βαθιά έννοια της αγάπης τόσο μεταξύ τους όσο και για τον κόσμο γενικότερα.
Ένα βιβλίο αφιερωμένο στους γονείς μου μαζί με ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς, που χρόνια τώρα στέκονται ακοίμητοι φωτεινοί φάροι, στο δύσκολο διάβα της ζωής μου…»
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το ταξίδι των παπουτσιών |
| Συγγραφέας: | Μαριάννα Τεγογιάννη |
| Εικονογράφηση: | Κριστίν Μενάρ |
| Επιμέλεια κειμένων: | Αντωνέτα Κώτση |
| Εκδόσεις: | Κόκκινη κλωστή δεμένη, 2017 |
| Τεχνική επιμέλεια: | Παναγιώτης Γκότσης |
| Σελίδες: | 52 |
| Μέγεθος: | 22,5 Χ 22,5 |
| ISBN: | 978-618-5151-45-4 |
