Σ’ έναν μακρινό τόπο, ζούσε η μικροκαμωμένη και όμορφη Χαρά, κόρη της Αγάπης και του Ανέμου, που διάλεξε για σπίτι της ένα κόκκινο μπαλόνι. Τη ξωτικένια της ματιά, φωνή και συμπεριφορά κανένα παιδί δεν αναγνώριζε παρά τις προσπάθειές της. Γιατί ο κόσμος των ανθρώπων, γρήγορος και απόμακρος, ξέχασε για τα καλά τα τελευταία χρόνια εκείνο τον μικρόκοσμο των ξωτικών, των νεράιδων και των μικροκαμωμένων υπάρξεων που γυροφέρνουν μια ανάσα κάτω από τον δικό μας, τον βιαστικό.
Μοναξιά και χώμα με δάκρυα τριγύριζαν τη ζωή της Χαράς. Ώσπου βρήκε τη λύση: “Θα μασκαρεύομαι και θα παίζω μαζί τους. Έτσι θα με βλέπουν”. Ξεκίνησε από το βιβλίο ενός κοριτσιού και γίνηκε νεράιδα. Κι εντύπωση προκάλεσε μεγάλη στο κορίτσι και τη μητέρα του που το βιβλίο του το θεώρησε μαγικό κι ήθελε να το κρατήσει για πάντα αγκαλιά της.
Κι ύστερα, με τη χαρά της στο ζενίθ, έγινε κλόουν, με ακροβατικά, βαφτικά, γκριμάτσες κι ανακατεύτηκε με τα παιδιά.
Κι ύστερα χιονάνθρωπος με καρότο στη μύτη και κασκόλ στο λαιμό, να παγώνει για να δίνει τη χαρά της στα παιδιά.
Κι ύστερα ντύθηκε τη φορεσιά της μητέρας της και γίνηκε Αγάπη η ίδια. Και η Χαρά χάριζε παντού…χαρά. Κι όταν κουραζόταν, απλά ξαπόσταινε για λίγο στο κόκκινο μπαλόνι της, μέχρι να ξαναβγεί από αυτό μασκαρεμένη για τα καλύτερα όνειρα των παιδιών. Γιατί η Χαρά έχει ένα μυστικό. Το μυστικό της είναι…ε, όχι αυτό δε θα σας το πούμε εδώ. Αυτό και όλη την όμορφη ιστορία της, θα τα βρείτε στο βιβλίο της Κάτιας Πινό.
Η μασκαρού Χαρά και το κόκκινο μπαλόνι της, το δεύτερο βιβλίο της Κάτιας Πινό, είναι μια από τις ελάχιστες ιστορίες που φέρνουν στο προσκήνιο μια ύπαρξη του μικρόκοσμου. Μια χαριτωμένη ύπαρξη που νιώθει μοναξιά και χαρά όπως εμείς, του κόσμου που δε “βλέπει”. Η επιθυμία της δεν είναι απλώς να γίνει ορατή. Θέλει να μοιράσει χαρά, γιατί ως κόρη της Αγάπης και του Ανέμου, μόνο ομορφιά μπορεί να δώσει. Κι αυτή τη χαρά, είναι τα παιδιά που θα την πάρουν πρώτη. Γιατί τα παιδιά έχουν τα μάτια, ως αγνά και φορείς της αθωότητας, να δουν πέρα από τα μέτρα και τους κανόνες του κόσμου των ενηλίκων. Γιατί τα παιδιά, ενήλικες σε λίγα χρόνια, θα κουβαλήσουν τις θλίψεις και τις καταθλίψεις των γονιών τους και η χαρά, οι χαρές της ζωής, σαν εμβόλιο πρέπει να κυκλοφορούν στο αίμα τους, να αντιστέκονται στον αγέλαστο κόσμο που φτιάχνουν οι γονείς κι οι δάσκαλοί τους.
Η Χαρά είναι το μικρό “ξωτικό” που λείπει από τη ζωή πολλών παιδιών και…μεγαλύτερων “παιδιών”. Είναι η ξέγνοιαστη πλευρά του κόσμου, ενός κόσμου που έχει χτίσει ένα σκαλοπάτι ενοχής και λήθης πάνω από τον κόσμο της χαράς, της Χαράς και της Αγάπης. Παρά το πέρασμα του χρόνου, η ομορφιά λαμβάνει άλλα πρόσωπα και έρχεται πάντα. Κι έρχεται πρώτα στα παιδιά. Στα…ξωτικά της ζωής των ενηλίκων.
Η Χαρά ξέρει να συζητεί, να αναζητεί, να κατανοεί, να συναισθάνεται. Με τα μασκαρέματά της η Χαρά προσφέρεται για απόκριες. Με τη χαρά της, τη μοναξιά, την Αγάπη και τα δάκρυά της προσφέρεται για συναισθήματα. Με τη διαδοχή των εποχών προσφέρεται για το χρόνο. Με το κόκκινο μπαλόνι της προσφέρεται για χρώματα και γιορτές. Δεν υπάρχει περιορισμός στη θεματολογία. Η Χαρά χωράει σχεδόν παντού. Πάνω απ’ όλα όμως η μασκαρού Χαρά θέλει να λιγοστέψει εκείνο τον καταθλιπτικό κόσμο που δεν βρίσκει όμορφες στιγμές, που δεν περνά ξέγνοιαστα, που δε γελά. Κι αυτός ο κόσμος απαγορεύεται να είναι παιδικός. Το απαγορεύει η Χαρά…
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Το κόκκινο μπαλόνι της μασκαρούς Χαράς |
| Συγγραφέας: | Κάτια Πινό |
| Εικονογράφηση: | Νίκη Λεωνίδου |
| Εκδόσεις: | Παρρησία |
| Σελίδες: | 28 |
| Μέγεθος: | – |
| ISBN: |
