Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και ήρθε στην Ελλάδα κατά την εφηβεία της. Είναι καθηγήτρια Αγγλικών και παράλληλα ασχολείται με τη διδασκαλία στο διαδίκτυο, σε μαθητές από όλο τον κόσμο (Οnline Τeaching). Καθημερινά ταξιδεύει από ήπειρο σε ήπειρο, γνωρίζοντας διαφορετικούς πολιτισμούς, όμορφες πόλεις και χωριά και υπέροχους ανθρώπους, ακούγοντας τις δικές τους ιστορίες. Διατηρεί τη δική της στήλη «Στάση… δημοτικό!», στο ένθετο της ηλεκτρονικής εφημερίδας Η Φωνή της Κω – Kosvoice.gr, όπου και παρουσιάζει παιδικά βιβλία. Κάθε μήνα επίσης παρουσιάζει παιδικά βιβλία στην ομογενειακή εφημερίδα Ελληνική Γνώμη.
Έχει γράψει αρκετά βιβλία για παιδιά, ανάμεσα στα οποία μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα Το ημερολόγιο ενός εξερευνητή, Κοραλλιογενής ύφαλος, Η μέρα μου σε άσπρο-μαύρο, Στον πλανήτη Κόκκινο μια φορά, Βασιλιάς Φωνακλάς Γαλήνη δεν βρίσκει και Έτσι είναι οι φίλοι.
Αφορμή να μιλήσουμε μαζί της υπήρξαν τα δύο καινούρια ενδιαφέροντα βιβλία της που κυκλοφόρησαν τελευταία από τις Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική Η Οικογένεια Γκρίφιν ταξιδεύει με αερόστατο και Η Μυστική Πόρτα.
Η Τζένη Κουτσοδημητροπούλου σε #Συνέντευξη στο #ELNIPLEX.
Μεγάλωσες στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Τι είναι εκείνο που θυμάσαι πιο πολύ από την παιδική σου ηλικία και πώς ήταν η Τζένη ως παιδί;
Τώρα με πας πολλά χρόνια πίσω… Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα είναι Χριστούγεννα στην παραλία. Τα Χριστούγεννα στην Αυστραλία συμπίπτουν με τις καλοκαιρινές διακοπές του σχολείου, έτσι συνήθως μας έβρισκαν στην παραλία, σχεδόν όλους τους συγγενείς μαζί. Οι μεγάλοι να ψαρεύουν, να μιλούν και να γελούν γύρω από ένα τραπέζι, και εμείς τα παιδιά, μια μεγάλη παρέα, να παίζουμε και να κολυμπάμε ολημερίς.
Επίσης, θυμάμαι εξίσου έντονα το σχολείο. Δασκάλους και καθηγητές, μαθήματα μαγειρικής, ζωγραφικής και κλαρίνου (που ποτέ δεν έμαθα τελικά να παίζω ένα ολόκληρο κομμάτι) και ατελείωτες ώρες στη σχολική βιβλιοθήκη.
Πώς ήμουν ως παιδί…; Χαρούμενη και γελαστή. Λάτρευα τα επιτραπέζια, το κρυφτό και τις ιστορίες με καλό τέλος. Κάπως έτσι είναι και η ενήλικη Τζένη.
Η Οικογένεια Γκρίφιν ταξιδεύει με αερόστατο στα πιο απίθανα μέρη, χωρίς προορισμό.
Με ποιο μέσο σου αρέσει να ταξιδεύεις περισσότερο; Υπάρχει για σένα κάποιος αγαπημένος προορισμός που πηγαίνεις με την οικογένεια; Σου αρέσει να γνωρίζεις καινούργια μέρη;
Για κοντινούς προορισμούς αγαπώ το τρένο. Λατρεύω τον ήχο του πάνω στις ράγες, τα μεγάλα παράθυρα και την πολυτέλεια που μου δίνουν να απολαμβάνω τη διαδρομή χωρίς να ζαλίζομαι. Για τους πιο μακρινούς προορισμούς, αναμφίβολα το αεροπλάνο. Πάντα με συναρπάζει ένα ταξίδι στα 3.000 πόδια, και μόνο στην ιδέα πως σε μόλις λίγες ώρες θα βρίσκομαι μίλια μακριά σε έναν άλλο τόπο, με ξεσηκώνει.
Δεν μπορώ να πω πως έχω αγαπημένο προορισμό. Αγαπώ τον τόπο καταγωγής μου, φυσικά, και πάντα νιώθω μια ασφάλεια και γαλήνη όταν βρίσκομαι εκεί. Αλλά αυτό που μ’ αρέσει και επιδιώκω είναι να ταξιδεύουμε σε καινούργια μέρη. Ο κόσμος μας είναι μεγάλος και περιμένει να εξερευνηθεί. Κάθε προορισμός είναι μια καινούρια εμπειρία, ένα ακόμα λιθαράκι ζωής.
Μίλησε μας για την οικογένεια Γκρίφιν, μιας και δεν είναι μια συνηθισμένη οικογένεια… Πώς προέκυψε η ιδέα;
Η ιδέα πάντα υπέβοσκε. Αγαπώ πολύ τα ταξίδια και αγαπώ να γράφω για προορισμούς που έχω ήδη επισκεφθεί ή επιθυμώ να επισκεφθώ. Από τς Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική κυκλοφόρησε το 2017 η σειρά “Το Ημερολόγιο ενός Εξερευνητή,” η οποία είναι για παιδιά από 9+. Ήθελα, όμως, και κάτι “ταξιδιάρικο” και για μικρότερες ηλικίες. Να γνωρίσουν οι μικροί αναγνώστες μέρη και κουλτούρες πέρα από τα σύνορα. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο Όλιβερ και η οικογένεια Γκρίφιν και θα συνεχίσουν να μας ταξιδεύουν.
Ο Γερμανός φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενχάουερ είχε πει: «Χωρίς βιβλία, η ανάπτυξη του πολιτισμού θα ήταν ανέφικτη». Ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία. Πόσο τα βιβλία συμβάλλουν στην αναγνώριση διαφορετικών πολιτισμών και το σεβασμό απέναντι στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε πολιτισμού;
Πολύ ωραία το έθεσε ο Σοπενχάουερ. Είτε είναι σε χαρτί, είτε είναι σε ηλεκτρονική μορφή, ένα βιβλίο ανοίγει πόρτες, κοινώς επιμορφώνει και διευρύνει ορίζοντες. Με αυτόν τον τρόπο, ο αναγνώστης γνωρίζει άλλες κουλτούρες, ανθρώπους και συνήθειες από όλο τον κόσμο.
Πέρα από τα ταξίδια τα πραγματικά, που δεν είναι, όμως, πάντα εφικτά, η ενημέρωση μέσω του βιβλίου -και όχι μόνο- μπορεί σιγά σιγά να εξαλείψει τον ρατσισμό προς το διαφορετικό και να συμβάλλει στο να αποκτήσουμε αλληλοσεβασμό μεταξύ πολιτισμών.
Πώς ήταν η συνεργασία με τη Λίλα Καλογερή;
«Η οικογένεια Γκρίφιν ταξιδεύει με αερόστατο» είναι η πρώτη μας συνεργασία. Εκτός από χαρισματική εικονογράφος, η Λίλα είναι και υπέροχος άνθρωπος. Το ίδιο υπέροχη υπήρξε και η συνεργασία μας. Ένας/Μία συγγραφέας συνεργάζεται στενά με τον/την εικονογράφο σε ένα εικονοβιβλίο. Με τη Λίλα, λοιπόν, υπήρξε από την αρχή χημεία και ατελείωτες συζητήσεις. Αγάπησε τους Γκρίφιν όσο κι εγώ. Παρότι υπήρξαν πολλές δυσκολίες και αναποδιές μέχρι την ολοκλήρωση του βιβλίου, η όλη διαδικασία ήταν λυτρωτική, απολαυστική, και τη θυμόμαστε με πολλή αγάπη. Πέρα από το τελικό αποτέλεσμα, χάρη στις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, το βιβλίο αυτό στάθηκε αφορμή για να γεννηθεί μια καινούρια φιλία. Ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε το 2ο βιβλίο της σειράς.
Ποια στοιχεία συνθέτουν μια καλή ιστορία που θα μείνει στο μυαλό του αναγνώστη και να μπορεί να την αφηγηθεί ξανά και ξανά;
Ως καλή ιστορία μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αυτή που εκτελεί με επιτυχία τον σκοπό της. Είτε αυτός είναι να ψυχαγωγήσει, είτε να επιμορφώσει. 
“Η μυστική πόρτα” ένα ιδιαίτερο βιβλίο για τους φόβους μας, από πού πηγάζουν αλλά και πώς να τους αποδεχτούμε και να τους νικήσουμε. Υπάρχει κάποιος φόβος που σε ακολουθεί από την παιδική ηλικία ή προέκυψε στην πορεία της ενήλικης ζωής;
Φοβίες γενικά δεν έχω. Μπορώ να πω πως φοβάμαι την απώλεια αγαπημένων προσώπων και τη διώχνω από το μυαλό μου όταν με επισκέπτεται. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι φοβάμαι να οδηγήσω πάνω σε ψηλές γέφυρες. Τις αποφεύγω όταν βρεθούν στον δρόμο μου. Ίσως κάποια στιγμή πάρω μια βαθιά ανάσα και το επιχειρήσω.
Η ηρωίδα της ιστορίας, η μικρή Ρωξάνη, έχει ανακαλύψει μια μυστική πόρτα για να ξεφεύγει από την πραγματικότητα και να ζει σε κόσμους φανταστικούς. Όμως υπάρχει πάντα κάτι που την απασχολεί και κάθε φορά προσπαθεί να ξεφύγει με αγωνία. Πώς μπορούμε να καθησυχάσουμε ένα παιδί από τους φόβους του; Ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας;
Ένα παιδί καθησυχάζεται όταν νιώθει ασφάλεια. Η ανασφάλεια μόνο προβλήματα και ανησυχίες δημιουργεί. Ο ρόλος της οικογένειας, λοιπόν, είναι να παρέχει αυτή την ασφάλεια.
Μια ζεστή αγκαλιά που λέει… όλα θα πάνε καλά, είναι πολλές φορές ό,τι χρειάζεται για να διώξει μακριά μια φοβία.
Μπορεί ένα καλό βιβλίο να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις φοβίες;
Ένα βιβλίο μπορεί να κάνει πολλά. Το ίδιο το βιβλίο είναι μια μυστική πόρτα που οδηγεί σε ένα ταξίδι γεμάτο αλήθειες, νέες εμπειρίες και όνειρα. Μας βοηθά να αξιολογήσουμε τα πράγματα διαφορετικά και ίσως να βρούμε λύσεις σε θέματα που μας απασχολούν.
Πώς προέκυψε η μυστική πόρτα ως ιδέα;
Η ιστορία προέκυψε τυχαία, ένα καλοκαιρινό δειλινό, μπροστά από τη θάλασσα. Χάζευα το νερό και έκανα όνειρα ή μήπως την ονειρεύτηκα τελικά ακούγοντας το κύμα;
Στα όνειρα της η Ρωξάνη γίνεται ατρόμητη ανεβαίνει σε ανεμόπτερο,πετάει με δράκους και ταξιδεύει με πειρατές. Αποκτά μαγικές δυνάμεις όταν περνά τη μυστική πόρτα ώσπου την κυριεύει ο φόβος ότι δεν θα τα καταφέρει. Πόσο συμπληρώνει το κείμενο η εικονογράφηση και ποια στοιχεία αποκαλύπτει για την εξέλιξη της ιστορίας;
Κείμενο και εικόνες αλληλοσυμπληρώνονται. Εκεί που σταματά η φαντασία της γραφής, αρχίζει εκείνη των εικόνων. Και εδώ η Ράνια Ηλιάδου με την ιδιαίτερη παλέτα της, την τεχνοτροπία και το μεράκι πήρε το κείμενο και το πήγε ακόμα πιο πέρα. Με μια πιο σχολαστική ματιά στις λεπτομέρειες, ο αναγνώστης θα συναντήσει στοιχεία που εμπλουτίζουν την αφήγηση.
Αν ανοίξεις τη μυστική πόρτα του μυαλού, ποιο είναι το μαγικό μέρος που σου δημιουργεί αίσθημα γαλήνης και ασφάλειας;
Το μυαλό συνδέεται άμεσα με τη καρδιά, έτσι μπορώ να πω πως, όταν αναζητώ λίγη γαλήνη, φέρνω στο μυαλό μου μια απέραντη παραλία, έναν περίπατο σε ένα κατάφυτο πάρκο, μια πεζοπορία σε ένα βουνό. Γενικά αντλώ εικόνες από τη φύση.
Αλλά απόλυτη ασφάλεια νιώθω κοντά στους αγαπημένους μου -και είμαι τυχερή που με περιβάλλουν αρκετοί-, έτσι τους έχω πάντοτε στο μυαλό μου.
Σε ευχαριστώ, Δώρα μου, για την όμορφη συζήτηση από καρδιάς.
Τζένη Κουτσοδημητροπούλου
Η οικογένεια Γκρίφιν ταξιδεύει με αερόστατο – Βιβλίο 1 –)
Η Μυστική Πόρτα –)
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική
Η μυστική πόρτα, της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου (εικ.: Ράνια Ηλιάδου)
https://www.elniplex.com/%ce%b7-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%af%cf%86%ce%b9%ce%bd-%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%b9%ce%b4%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%ce%b1%ce%b5%cf%81/
