Εμπνευσμένο από “Το κόκκινο μπαλόνι της μασκαρούς Χαράς“, της Κάτιας Πινό
(Εκδόσεις Παρρησία, 2013)
Η χαρά κρύβεται σε μικρά καθημερινά πράγματα και πολλές φορές περνά δίπλα μας χωρίς καν να το καταλάβουμε. Με αφορμή το βιβλίο της Κάτιας Πινό: “Το κόκκινο μπαλόνι της μασκαρούς χαράς” μας δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα συναισθήματα και να παίξουμε με συναίσθημα και χρώμα .
Η ιστορία ξεκινά με την μικρή Χαρά, μικροκαμωμένη και αιθέρια παρουσία, να διάλεγει για σπίτι της ένα κόκκινο μπαλόνι. Κάθε μέρα προσπαθεί να πλησιάσει τα παιδιά και να παίξει μαζί τους, όμως συναντά την αδιαφορία τους καθώς κανείς δεν μπορεί να τη δει, μα και ν’ ακούσει τη φωνή της. Ετσι, η μικρή Χαρά νιώθει μέρα με τη μέρα απογοήτευση και μοναξιά ώσπου της έρχεται μια εξαιρετική ιδέα που δεν θ’ άφηνε κανένα παιδί αδιάφορο. Θα τα καταφέρει η μικρή Χαρά να δώσει χαρά στα παιδιά αλλά και να πάρει χαρά από τη συντροφιά και το παιχνίδι μαζί τους;
Καμιά φορά η αναζήτηση της χαράς θέλει επιμονή και προσπάθεια για να την ανακαλύψει κανείς, γιατί είναι καλά κρυμμένη σε μικρές καθημερινές στιγμές. Μερικές φορές η χαρά κρύβεται για λίγο για να ξεκουραστεί στο κόκκινο μπαλόνι της, έτσι για γούστο, για παιχνίδι…και λαχταράει να την γυρέψουν τα παιδιά, για να της δείξουν πόσο την αγαπούν…
Ας μιλήσουμε λοιπόν για συναισθήματα στην τάξη μας. Ας αναλογιστούμε μικρές στιγμές που νιώσαμε συναισθήματα χαράς και τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενους. Γιατί η Χαρά διάλεξε για σπίτι της ένα κόκκινο μπαλόνι; Τι συναισθήματα μας προκαλεί το κόκκινο χρώμα; Τι χρώμα μπαλόνι πιστεύετε ότι θα διάλεγε η Χαρά για τις στιγμές που αισθάνονταν λύπη;
Τα παιδιά καλούνται ν’ αποφασίσουν για το χρώμα που χρήσιμοποιούν στις ζωγραφιές τους όταν θέλουν να περιγράψουν κάτι που τα στεναχωρεί. Στην τάξη μας ψήφισαν το γκρι χρώμα για το συναίσθημα της λύπης. Έτσι σχεδίασαν ένα γκρι μπαλόνι από χαρτί για τη μασκαρού Χαρά, για να κρύβεται όταν αισθάνεται λύπη. Αντίστοιχα αποφάσισαν για τις στιγμές που η Χαρά αισθανόνταν θυμό και διάλεξαν να σχεδιάσουν ένα πράσινο μπαλόνι. Όμως υπάρχουν και στιγμές που η Χαρά αισθάνεται αισιοδοξία για το μέλλον και τα παιδιά διάλεξαν το γαλάζιο χρώμα για μπαλόνι και άλλες στιγμές που της αρέσει να ονειρεύεται ξαπλωμένη σ΄ένα ρόζ μπαλόνι.
Ώρα για θεατρικό παιχνίδι…
…γι΄αυτό ας παίξουμε με τα συναισθήματα και να αλλάξουμε διάθεση με την ίδια άνεση όπως το να πηδάς από μπαλόνι σε μπαλόνι. Αφού σχεδιάσουμε τόσα μπαλόνια όσα και τα παιδιά σε διαφορετικά χρώματα και ορίσουμε χρώμα και συναίσθημα, τοποθετούμε τα χάρτινα μπαλόνια στο πάτωμα και ξεκινά το παιχνίδι. Τα παιδιά με τη συνοδεία μουσικής κινούνται μέσα στο χώρο της τάξης χωρίς να πατήσουν τα χρωματιστά μπαλόνια. Μόλις σταματήσει η μουσική πρέπει πολύ γρήγορα να πατήσουν μέσα σ’ ένα μπαλόνι και ανάλογα με το χρώμα να εκφράσουν με μια γκριμάτσα ή κίνηση του σώματος το ανάλογο συναίσθημα. Βάλτε κέφι και φαντασία και παίξτε το παιχνίδι της μασκαρούς Χαράς που τη μια στιγμή είναι χαρούμενη και την άλλη στιγμή λυπημένη, πότε απογοτεύεται, νιώθει θυμό και πότε ονειρεύεται!
Ένα παιχνίδι εκπλήξεων που σας προκαλεί να σκεφτείτε πού είναι κρυμμένη η χαρά, πότε η λύπη γίνεται χαρά, πότε κοπάζει ο θυμός και πότε η απογοήτευση γίνεται χαρά και αισιοδοξία! Για μεγαλύτερα παιδιά το θεατρικό παιχνίδι μπορεί να συνδιαστεί με μουσική υπόκρουση. Μπορείτε να διαλέξετε μαζί με τα παιδιά μουσική που εκφράζει το ανάλογο συναίσθημα. Τα παιδιά να στέκονται ακίνητα πάνω στα χρωματιστά μπαλόνια και μόλις ακουσουν τη μουσική επιλογή, να ζωντανεύουν το ανάλογο συναίσθημα κάθε φορά με μια πόζα.
