Τα Παραμυθοτράγουδα είναι ένας δίσκος με μελοποιημένα ποιήματα Ελλήνων ποιητών: Διονύσιος Σολωμός, Γιάννης Ρίτσος, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γεώργιος Δροσίνης, Τέλος Άγρας, Νικηφόρος Βρεττάκος, Μιχάλης Ανθής, Βασίλης Ρώτας, Φρόσω Χαϊτογλου, Θόδωρος Γκόνης. Τη μελοποίηση και ενορχήστρωση έκανε ο Γιάννης Ζουγανέλης ενώ στο τραγούδι βρίσκεται ο ίδιος η 13χρονη τότε Ελεωνόρα Ζουγανέλη (1996) και η παιδική χορωδία του 9ου δημοτικού σχολειού Κορυδαλλού.
Πρόκειται για έναν αρκετά γνωστό και αγαπημένο δίσκο που ακούμε συχνά μέσα στην τάξη μας.
Περιέχει:
1 το καρότο και η αγκινάρα
2 το φεγγαράκι
3 θάμα
4 το άλογο
5 κοριτσάκι μου
6 τέσσερις θειες σου κερασιές
7 ο παπαγάλος
8 το θαλασσί μαντίλι
9 ο ποντικός και η γατούλα
10 η αλεπού καλόγρια
11 τα παιχνίδια
12 το παιδί με τη σάλπιγγα
13 βόλτα πάω με το σκύλο
14 γαλήνη
15 το ποταμάκι
16 το πιο μεγάλο
17 οι ποντικοί
18 πες μου ένα παραμύθι
19 ο τζίτζικας
20 παραμυθάκι μου καλό
Θα ξεχωρίσω μερικά κομμάτια με τα όποια τα παιδιά ενθουσιάζονται.
Το καρότο και η αγκινάρα που προσφέρεται και για δραματοποίηση και για κουκλοθέατρο.
Το κοριτσάκι Εξαιρετικό νανούρισμα.
Ο ποντικός και η γατούλα
Το ποταμάκι Το γνωστό μας τραγούδι …που η ερμηνεία του Ζ ουγανελη σαν ποταμάκι είναι υπέροχη
Οι ποντικοί Τα παιδιά το μαθαίνουν πολύ εύκολα και προσθέτουμε και μιμητικές κινήσεις.
Παραμυθάκι μου καλό. Ακόμα ένα εξαιρετικό τραγούδι που το ακούμε σαν ηχητικό σήμα πριν την αφήγηση η το διάβασμα του παραμυθιού.
Τα παιδιά το σιγοτραγουδούν αγκαλιασμένα ή πιασμένα από το χέρι και ξέρουν τι θα ακολουθησει.
Ας δούμε όμως, τον δίσκο αναλυτικά:
***
Ποίηση: Μιχάλης Άνθης – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεονώρα Ζουγανέλη & χορωδία
Μια φορά και έναν καιρό ήτανε μια αγκινάρα
που ‘ταν όμορφη πολύ κι είχε μια κρυφή λαχτάρα.
Γνώρισε στη λαϊκή ένα όμορφο καρότο
κόκκινο και στρουμπουλό και απο βίταμίνες πρώτο.
Η αγκινάρα η τρυφερή τα φυλλαράκια της μαδούσε
μ΄αγαπά δε? μ’ αγαπά τη καρδούλα της ρωτούσε.
Το καρότο την κοιτά και τα μάτια του βουρκώνουν
και απ’ τα δάκρυα στη γη αγκινάρες δυο φυτρώνουν.
Μια καλή νοικοκυρά τα αγοράζει και τα δυο
να τα βράσει μ’ αρακά και τα χώνει στο ψυγείο.
Μα εκεί μέσα απ το κρύο η αγινάρα έχει πεθάνει
το καρότο αγκαλιά την κρατάει? να τη ζεστάνει.
Μα ήρθε η μέρα η κακιά για να μπουν στην κατσαρόλα
για να βράσουνε μαζί με τα ζαρζαβατικούλια όλα.
το νερό ήταν καυτό και η αγκινάρα είχε σκάσει
την εφύσαε το καρότο μα κι εκείνο είχε πλαντάξει.
Πάει τέρμα ως εδώ θα μας βράσουν να μας φάνε
είπαν και τα δυο μαζί, οι αφέντες μας πεινάνε.
και στο τσακ λιγάκι πριν το νερό τα τσουρουφλήσει
να σου κόβεται το φως…η ΔΕΗ είχε απεργήσει.
Το νερό δε βράζει πια η χαρά τους φέρνει ρίγη
και καρότο κι αγκινάρα να τα όπου φύγει φύγει.
Παρατούν την κατσαρόλα ρίχνουν κάτω το καπάκι
χέρι χέρι σεργιανάει το πιο ωραίο ζευγαράκι.
Σ αγαπάω αγκιναρούλα, αχ κι εγώ γλυκό καρότο
και ποτέ δε θα σ αφήσω να σε βάλουν στο ριζότο.
Σ αγαπάω καροτάκι, αχ κι εγώ γλυκιά? αγκινάρα,
τη ζωούλα μου θα δώσω για να μη σε δω στη σχάρα.
Στα λιβάδεια τώρα τρέχουν κι αγαπιούνται ευτυχισμένα
κι ούτε που φοβούνται πια μήπως γίνουνε βρασμένα
Κι έζησαν αυτά καλά με τα άλλα χορταράκια
κι έκαναν εφτά παιδιά, καροτοαγκιναράκια.
***
Ποίηση: Τέλλος Άγρας – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Φεγγαράκι αληθινό
βγαίνει πίσω απ’ το βουνό.
Μια φωνή τραγουδιστή
στα σοκάκια κελαηδεί,
κάποιο αγόρι περπατεί
και γλυκά το τραγουδεί.
“Φεγγαράκι μου λαμπρό,
φέγγε μου να παερπατώ.
Φεγγαράκι μου καλό,
χαϊδεμένο κι απαλό
φέγγε μέσα στην αυλή,
φέγγε στ’ άσπρα μας σκαλιά,
του τζαμιού μας το γυαλί
στου παππού τ’ άσπρα μαλλιά,
φεγγαράκι μου λαμπρό,
σ’ αγαπώ σαν θησαυρό.”
***
Θάμα
Ποίηση: Γεώργιος Δροσίνης – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, χορωδία
Απ’ του πεύκου τον κορμό ξεκόλλησε μια φλούδα
δεν έπεσε, φτερούγισε κι έγινε πεταλούδα.
***
Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Θα μπορούσα, λέει, ν’ ανέβω σ’ ένα άλογο όλο άσπρο
σαν το σύννεφο να φτάσω στο γαλάζιο ουρανό
κι από ‘κει ψηλά να βλέπω κάθε φίλο μου μικρό.
Το καλόκαρδο Τουρκάκι, το ψηλό Αμερικανό,
το μαυρούλι, το νεγράκι, το ξανθό το Γερμανό,
το χλωμό το Κινεζάκι, το Ρωσάκι το χοντρό
το καλόκαρδο Τουρκάκι, το ψηλό Αμερικανό.
Κι από ‘κει ψηλά που θα ‘μαι, να φωνάζω δυνατά
και στου κόσμου του μεγάλου ν’ ακουστώ κάθε γωνιά:
“ελάτε όλοι στην Ελλάδα για να παίξουμε, παιδιά”!
***
Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος – Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Κοριτσάκι μου
θέλω να σου φέρω
τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν στον ύπνο σου.
Θέλω να σου φέρω ένα περιβολάκι,
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μια πεταλούδας
για να σεργιανάει το γαλαν? όνειρό σου.
Κοιμήσου, να μεγαλώσεις γρήγορα
έχεις να κάνεις πολύ δρόμο, κοριτσάκι.
κι έχεις δυο πεδιλάκια μόνο από ουρανό
Κοιμήσου…
***
Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Τέσσερις θειες σου κερασιές,
ανθισμένες κερασιές
κουνάν’ κουνάν’ την κούνια σου
μέσα στ’ αστέρια.
Και τα φυ- τα φύλλα
σώπα για ν’ ακούσεις
με τις πρα- τις πράσινες
τις μικρές πατούσες τους.
Στήσαν το χορό-χορό
πάνω στον αέρα
και με τα χεράκια σου
δίνεις το ρυθμό.
Και στα φυ- στα φύλλα
και στ’ αστέρια.
***
Ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου – Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα
ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά:
«Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά
τί κάθομαι εδώ πέρα!»
Την πράσινη ζακέτα του φορεί
και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει,
για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή,
ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα
και τους λέει: καλησπέρα!
Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ.
Τι διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος!
Θα ‘ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος,
αφού μπορεί κι ανθρώπινα μιλεί!
Απ’ τις Ινδίες φερμένος, ποιος το ξέρει
πόσα βιβλία μαζί του να ‘χει φέρει,
με τι σοφούς να μίλησε, και πόσα
να ξέρει στων γραμματικών τη γλώσσα!
«Κυρ-παπαγάλε, θα ‘χουμε την τύχη
ν’ ακούσουμε τι λες και πάρα πέρα;»
Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει,
μα τι να πει; Ξανάπε: καλησπέρα!
***
Ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος – Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Δεν είναι βουνό, δεν είναι αχτίδες απ’ το φεγγάρι
αυτό που ξεμύτισε εκεί κάτω στο βάθος, μα κοίταξε!
Είναι η ειρήνη, χαιρετάει τον κόσμο
αυτό το μαντήλι, που κρατάει στο χέρι της,
εγώ της το χάρισα.
***
Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Ένας ποντικός και μια μικρή γατούλα
βόλτα παν’ στην Κηφισιά και ύστερα στη Βούλα.
Φάγανε ένα γλυκό και μια καραμέλα
πήρανε και παγωτό βανίλια με κανέλλα.
Ένας ποντικός και μια μικρή γατούλα
βόλτα πήγαν στα νησιά μ’ ολόλευκη βαρκούλα.
***
Ποίηση: Γεώργιος Δροσίνης – Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Σαν δεν είχε τι να φάει
μια αλεπού πονηρεμένη
αποφάσισε να πάει
και καλόγρια να γένει.
Τρεις κοκόροι, που δεν έχουν
στο κεφάλι λίγη γνώση,
την πιστεύουνε και τρέχουν
την ευχή της να τους δώσει.
Και χωρίς να χάσει ώρα,
καθώς ήταν πεινασμένη,
τους αρπάζει κι είναι τώρα
και οι τρεις συγχωρεμένοι.
***
Τα παιχνίδια
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης – Ερμηνεία: Ελεονώρα Ζουγανέλη
Σε μια όμορφη βιτρίνα
ήτανε παιχνίδια φίνα
στρατιωτάκια και κουκλίτσες,
αμαξάκια και γατίτσες.
Κι ένα κάρο ζώα άλλα
πιο μικρά και πιο μεγάλα.
Όταν ‘φεύγαν οι πελάτες
ζωντανεύανε οι γάτες
και τσιγκλάγανε τα άλλα
να χορέψουνε μια στάλα.
‘Πιάναν τότε το χορό
και χορεύαν πω πω πω!
οι κουκλίτσες με τα ζώα
και με στρατιωτάκια αθώα.
Ο λαγός με το λιοντάρι
κι η αλεπού με τους γαϊδάροι
και κάπου μέσα στο σωρό
χόρευα μαζί κι εγώ.
***
Ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεονώρα Ζουγανέλη
Αν μπορούσες να ακούστεις
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την πας ως την άκρη του κόσμου,
να την κάνεις αστέρι ή ξύλα
αναμμένα για τα Χριστούγεννα
στο τζάκι του Νέγρου ή του Έλληνα χωρικού.
Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά
στα παράθυρα των φυλακισμένων.
Αν μπορούσες να ακουστεις
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την κάνεις τις νύχτες
ορατές νότες, έγχρωμες,
στον αέρα του κόσμου.
Να την κάνεις αγάπη
τα Χριστούγεννα.
***
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης – Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεονώρα Ζουγανέλη, Χορωδία
Βόλτα πάω τον σκύλο μου
τον καλύτερό μου φίλο
τον κρατάω απ’ το λουράκι
και του λέω τραγουδάκι.
Πάμε βόλτα στην Πεντέλη
μη σε μέλλει, μη σε μέλλει
πάμε και στον Υμηττό
σκύλε μου σε αγαπώ.
***
Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός – Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Δεν ακούγεται ούτε ένα κύμα
μες την ακρογιαλιά,
λες και η θάλασσα κοιμάται
μες της γης την αγκαλιά.
***
Ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεονώρα Ζουγανέλη & χορωδία
Από που είσαι, ποταμάκι;
Από `κείνο το βουνό.
Πώς τον λέγαν τον παππού σου;
Σύννεφο στον ουρανό.
Ποια είναι η μάνα σου; Η μπόρα.
Πώς κατέβηκες στη χώρα;
Τα χωράφια να ποτίσω
και τους μύλους να γυρίσω.
Στάσου να σε ιδούμε λίγο,
ποταμάκι μου καλό.
Βιάζομαι πολύ να φύγω,
ν’ ανταμώσω το γιαλό.
***
Ποίηση: Βασίλης Ρώτας – Μούσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, χορωδία
Από κάτω απ’ το ραδίκι
κάθονται δυο πιτσιρίκοι
και ρωτάν ο ένας τον άλλο
ποιο να `ν’ απ’ όλα πιο μεγάλο.
Τους ακούει ένα σκαθάρι
και τους λέει “το κουκουνάρι!”
τους ακούει ένα τριζόνι
και τους λέει “το πεπόνι!”
Τους ακούει κι ένα τσιμπούρι
Και τους λέει “το γαϊδούρι!”
Γέλασαν οι πιτσιρίκοι
γέλασε και το ραδίκι
κι ένας με μεγάλο στόμα
βάτραχος γελάει ακόμα.
***
Ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, χορωδία
Στο σκοτάδι μαστορεύουν πέντε ποντικοί.
Τι σκεπάρνια! Τι πριόνια! Τι μαστορική!
Σε ντουλάπι νοικοκύρη βάλθηκαν να μπουν
κρατς! ο ένας, κριτς! ο άλλος, κόβουν και τρυπούν.
Είναι νύχτα και στο σπίτι το ‘ριξαν βαριά.
Ετεμπέλιασεν ο γάτος δίπλα στη φωτιά.
Μόνο η φάκα στο ντουλάπι κάθεται ξυπνή
κι αφουγκράζεται τον κλέφτη κι ώρες αγρυπνεί.
Με τα δόντια τους ανοίξαν τρύπα φοβερή,
Να τους! Μπαίνουν ένας ένας, βόσκουν στο τυρί,
παξιμάδια ροκανίζουν στο γλυκό βουτούν
κουβεντιάζουν, σουλατσάρουν, σιγοπερπατούν.
Κι ο μικρός ο Ποντικούλης, που όλο τριγυρνά,
μες στη φάκα μπαινοβγαίνει και τηνε κουνά.
Φραπ! εκείνη τον γραπώνει και τον έχει εκεί.
Για τους πέντε ο Ποντικούλης μπήκε φυλακή.
***
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης – Ερμηνεία: Χορωδία
Πες μου ένα παραμύθι
το κουκί και το ρεβύθι
μια φορά κι έναν καιρό
πες μου σε παρακαλώ
Παραμύθι -μύθι -μύθι
τι ωραίοι που ειν’ οι μύθοι
και τα λόγια τα παλιά
που μας λέει η γιαγιά.
Παραμύθι -μύθι -μύθι
το κουκί και το ρεβύθι
να σου κι η μικρή φακή
στην παρέα μας κι αυτή.
***
Ποίηση: Ζαχαρίας Παπαντωνίου – Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης, Ελεονώρα Ζουγανέλη
Πού είσαι τάχα εδώ κοντά μου,
τζίτζικά μου, τζίτζικά μου,
πού είσαι τάχα σκαλωμένος
και λαλείς ευτυχισμένος;
Τι χαρούμενος που θα ’σαι!
Μες στην πράσινη μουριά μου
τραγουδείς κι αποκοιμάσαι,
τζίτζικά μου, τζίτζικά μου!
Τραγουδείς το μεσημέρι,
τζίτζικά μου, τζίτζικά μου,
τραγουδείς το καλοκαίρι
που στον κήπο σ’ έχει φέρει.
Τραγουδείς πολύ κοντά μου.
Στον κορμό, στον κλάδο να ’σαι;
Δε σε πιάνω, μη φοβάσαι,
τζίτζικά μου, τζίτζικά μου!
***
Μουσική – ερμηνεία: Γιάννης Ζουγανέλης
Παραμυθάκι μου καλό
με το μαγικό ραβδί σου
βοήθα με να κοιμηθώ
και να ονειρευτώ μαζί σου.
Μια φορά κι έναν καιρό
μάγισσες και βασιλιάδες
Μια φορά κι έναν καιρό
πριγκιπέσσες και νεράιδες.
Παραμυθάκι μου καλό
τι γλυκά με νανουρίζεις
βόλτα με πας στον ουρανό
και σαν σβούρα με γυρίζεις.
***
