“Τα κλεφτόπουλα” είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδοσιακά τραγούδια της Επανάστασης του 1821. Ανήκει στην κατηγορία των “κλέφτικων” τραγουδιών.
Τα κλέφτικα τραγούδια ως είδος των επικών δημοτικών τραγουδιών, πήρε το όνομά του κυρίως από το περιεχόμενο των στίχων του. Τα τραγούδια αυτά είναι δημιουργήματα της περιόδου της Τουρκοκρατίας μετά τον 16ο αιώνα, μέσα στους στίχους των οποίων γίνεται αναφορά στην επαναστατική δράση των κλεφτών και των αρματολών.
Αν και αναφέρονται σε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα, δεν περιλαμβάνουν ακριβείς διηγήσεις. Οι ήρωες των κλέφτικων τραγουδιών περιγράφονται λιτά κι έχουν ζωντανούς διαλόγους μεταξύ τους, ενώ όταν δεν υπάρχει δεύτερο πρόσωπο στο διάλογο -όπως στα “Κλεφτόπουλα”, γίνεται διάλογος ανάμεσα στον ήρωα και σε μια συμβατική εικόνα, π.χ. ένα πουλί (το τουφέκι στην συγκεκριμένη περίπτωση). Οι εναλλαγές των εικόνων-σκηνών μέσα στα τραγούδια αυτά είναι πολύ γρήγορες.
Ο ρυθμός του τραγουδιού “τα κλεφτόπουλα” είναι καλαματιανός και η περιοχή προέλευσής του είναι η Πελοπόννησος.
Μάνα μου τα, μάνα μου
τα κλεφτόπουλα τρώνε
και τραγουδάνε, άιντε
πίνουν και γλεντάνε.
Μα ένα μικρό μα ένα μικρό
κλεφτόπουλο δεν τρώει,
δεν τραγουδάει, βάι
δεν πίνει δε γλεντάει.
Μόν’ τ’ άρματα,
μόν τ’ άρματά του κοίταζε,
του τουφεκιού του λέει:
Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη,
πόσες φορές, πόσες φορές
με γλίτωσες απ’ των εχθρών
τα χέρια κι απ’ των Τούρκων
τα μαχαίρια.
Ακούστε τη μουσική επένδυση της Χρυσάνθης Δενδρή για το elniplex. Πατήστε εδώ.
