Ένα μικρό δείγμα από αποκριάτικα τραγούδια για παιδιά καθότι υπάρχουν πάρα πολλά από τη δημοτική μας παράδοση με ζόρικο…λεξιλόγιο. Οι απόκριες είναι ως γνωστόν χρυσή ευκαιρία για επαφή με το υπέροχο ελληνικό δημοτικό τραγούδι μα και όχι μόνο…
Ο παλιάτσος
Δίσκος: Χάρτινο Καράβι
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα
Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ
ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα
γι’ αυτό κι εγώ θα σας το πω…
Τραγούδι λέω δυνατά
ν’ ακούσουν όλα τα παιδιά
ν’ ακούσει η πολιτεία
κι απ’ το τραγούδι μου αυτό
παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία
Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα
να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής
να τραγουδάς κι εσύ απ’ την πλατεία
να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις
Τραγούδι λέω δυνατά
ν’ ακούσουν όλα τα παιδιά
ν’ ακούσει η πολιτεία
κι απ’ το τραγούδι μου αυτό
παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα…
*
Το καουμπόικο
Μια μέρα εκεί στο ράντζο μου
που έπαιζα το μπάντζο μου,
το όμορφο ρομάντζο μου, αρχίζει, το γλυκό,
συνάντησα το γόη μου,
το φίνο καουμπόι μου,
ψηλότερο απ’ το μπόι μου και συμπαθητικό.
Ωωωωωωωωωωωωω
μ’ αρέσει αυτό το σύστημα το καουμπόικο.
Δυο μέρες, τρεις, δουλεύουμε
και δώδεκα χορεύουμε,
γλεντάμε κι αλητεύουμε σε φιέστες και γιορτές,
και μέσα σ’ όλα τ’ άλλα μας
τ’ άλογα τα μεγάλα μας,
πάμε κι εκεί καβάλα μας τις όμορφες νυχτιές.
Ωωωωωωωωωωωωω
μ’ αρέσει αυτό το σύστημα το καουμπόικο.
Με τα ψηλά καπέλα μας
που τα `χουμε για ομπρέλα μας,
κάνουμε κάθε τρέλα μας Αμερικάνικη,
εκεί σε κάθε πάμπα μας
τραβάμε και τη σάμπα μας,
την έχουμε στη στάμπα μας γι’ Αμερικάνικη.
Ωωωωωωωωωωωωω
μ’ αρέσει αυτό το σύστημα το καουμπόικο.
*
Χαραλάμπης
Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε
να φάμε και να πιούμε και να χορέψουμε.
-Δεν τη θέλω! -Θα την πάρεις!
-Άλλα λόγια πέστε βρε παιδιά,
τι καμώματα είναι τούτα με το ζόρι παντρειά!
Αδειάστε τις κανάτες κι ας παίζουν τα βιολιά
γιατί ο Χαραλάμπης δε θέλει παντρειά.
*
Καλώς το καρναβάλι με τους τρελούς χορούς
που ντύνει μασκαράδες μεγάλους και μικρούς.
Καλώς το που σκορπάει κορδέλες κομφετί.
Είναι για τα παιδάκια η πιο τρελή γιορτή.
“Χορέψτε τραγουδήστε” μας λέει η γιαγιά,
“αχ! πόσο θά ‘θελα κι εγώ να μπόραγα παιδιά”.
*
Η Μαϊμουδίτσα
Γυρνάμε πόλεις και χωριά εγώ κι η μαϊμουδίτσα
και τρέχουν πίσω μας παιδιά αγόρια και κορίτσια
Εγώ κι η μα- εγώ κι μου- Εγώ κι η μαϊμουδίτσα.
Εγώ βαρώ το ντέφι μου χορεύει η μαϊμουδίτσα
και διασκεδάζουν τα παιδιά αγόρια και κορίτσια.
*
Ντίλι ντίλι
Nτίλι ντίλι ντίλι, ντίλι το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε, η κόρη το μαντήλι.
Πήγε και ο ποντικός, και πήρε το φυτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει και η γάτα κι έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει κι ο σκύλος που έφαγε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει και το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει κι ο φούρνος που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει και το ποτάμι που έσβησε το φούρνο
που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει και το βόδι που ήπιε το ποτάμι
που έσβησε το φούρνο
που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
Πάει κι ο χασάπης που έσφαξε το βόδι
που ήπιε το ποτάμι που έσβησε το φούρνο
που έκαψε το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.
*
Να το πούμε ένα
Να το πούμε ένα, να το πούμε ένα
ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε δύο, να το πούμε δύο
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε τρία, να το πούμε τρία
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε τέσσερα, να το πούμε τέσσερα
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε πέντε, να το πούμε πέντε
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε έξι, να το πούμε έξι
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος1
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε εφτά, να το πούμε εφτά
εφτά μέρες η βδομάδα
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε οχτώ, να το πούμε οχτώ
οχτώ πόδια το χταπόδι
εφτά μέρες η βδομάδα
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε εννιά, να το πούμε εννιά
εννιά μήνες η γυναίκα
οχτώ πόδια το χταπόδι
εφτά μέρες η βδομάδα
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε δέκα, να το πούμε δέκα
δέκα μήνες η γαϊδάρα
εννιά μήνες η γυναίκα
οχτώ πόδια το χταπόδι
εφτά μέρες η βδομάδα
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε έντεκα, να το πούμε έντεκα
έντεκα οι μπαλαδόροι2
δέκα μήνες η γαϊδάρα
εννιά μήνες η γυναίκα
οχτώ πόδια το χταπόδι
εφτά μέρες η βδομάδα
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
Nα το πούμε δώδεκα, να το πούμε δώδεκα
δώδεκα μήνες ο χρόνος
έντεκα οι μπαλαδόροι
δέκα μήνες η γαϊδάρα
εννιά μήνες η γυναίκα
οχτώ πόδια το χταπόδι
εφτά μέρες η βδομάδα
έξι αυγά ο τσουρτσουλιάνος
πέντε δάχτυλα στο χέρι
τέσσερα βυζιά η γελάδα
τρία η Aγιά Tριάδα
δύο πέρδικες στ’ αλώνι
κι ένα είναι τ’ αηδόνι, κι αυτό γλυκά λαλεί.
*
Στης ακρίβειας τον καιρό
Στης ακρί αιντε μπρε στης ακρίβειας τον καιρό (x2)
επαντρεύτηκα και εγώ.
Και μου δω άιντε μπρε και μου δώσαν μια γυναίκα (x2)
που ‘τρωγε για πέντε δέκα.
Πρώτο βρα άιντε μπρε πρώτο βράδυ που την πήρα (x2)
έφαγε μια προβατίνα.
Και το δε άιντε μπρε και το δεύτερο το βράδυ (x2)
έφαγε ένα κοπάδι.
Άντρα μου άιντε μπρε άντρα μου θέλω καπέλο (x2)
γύρω γύρω με το μπέλο.
Παίρνω το, άιντε μπρε παίρνω τότε ένα ξύλο (x2)
και την φέρνω ένα γύρο.
*
Μπάλα παίζουν τα χταπόδια
(όχι ακριβώς αποκριάτικο αλλά προσφέρεται για τον ευγενή σαματά των ημερών…)
Μπάλα παίζουν τα χταπόδια
και με τα 8 τους πόδια
και μαζεύονται τα ψάρια
γίνονται μαλλιά κουβάρια
γκολ φωνάζει η σαρδέλα
τον κολιό τον κάνει πέρα
τούμπες κάνει η καραβίδα
που της έστριψε μια βίδα
σαματάς και φασαρία
ξάφνου βλέπουν καρχαρία
και όπου φύγει φύγει φύγει
ο αγώνας έτσι λήγει!
*
Ο Μπαρμπά Μαθιός
Α, πα, πα καημός α, πα, πα καημός
βρε έχασε τσ’ αρβύλες ο μπάρμπα- Μαθιός.
Αχ, θα σε ξυλοφορτώσω που μ’ έκλεισες απ’ όξω
και μ’ έσπασε τ’ αγιάζι κι εσένα δε σε νοιάζει.
Α, πα, πα τι έπαθε ο Θοδωρής, το καλαθάκι έχασε.
Αχ, θα σε ξυλοφορτώσω που μ’ έκλεισες απ’ όξω
και μ’ έσπασε τ’ αγιάζι κι εσένα δε σε νοιάζει.
Α, πα, πα. Α, πα, πα βρε σκέπασέ με
Κατερινιώ με τον παλιό αμπά.
Α, πα, πα καημός α, πα, πα καημός
βρε έχασε τσ’ αρβύλες ο μπάρμπα- Μαθιός.
*
Το γιαλό γιαλό πηγαίνω
Tο γιαλό γιαλό πηγαίνω – πέστε το ματάκια μου
την αγάπη μου να βρώ – πες το όπως το λέω κι εγώ.
Mα επήγα και την ηύρα – πέστε το ματάκια μου
σ’ ασημένιον αργαλειό – πες το όπως το λέω κι εγώ
Tης μιλώ, δε μου μιλάει – πέστε το ματάκια μου
της μιλώ, δε μου μιλεί – Bάσω μου η Bασιλική.
Πού ‘σουν ξένε το χειμώνα – πέστε το ματάκια μου
και την άνοιξη – μικρή Eλένη καλαματιανή
Ήμουνα ψηλά στα πλάγια – πέστε το ματάκια μου
και στα βαθινά νερά – Kωσταντίνα και κυρά.
*
Όταν πήγα, κυρά μου, στο χασάπη
Όταν πήγα, κυρά μου, στο χασάπη,
όταν πήγα, κυρά μου, στο χασάπη,
όταν πήγα στο χασάπη ν’ αγοράσω κρεατάκι.
Kαι μου δίνει μια κοκκάλα
μια γαϊδουρινή κεφάλα.
Πέντε μέρες τήνε βράζω
στις εφτά την κατεβάζω.
Και μου ήρθε ένας φίλος
της γειτόνισας ο σκύλος.
Και αρπάζει την κοκκάλα
από μέσ’ απ’ την τσουκάλα.
Και αρπάζω ένα ξύλο
και τον φέρνω γύρω γύρω.
*
Ήρθαν τρεις σπανοί απ’ την Πόλη
Ήρθαν τρεις σπανοί απ’ την Πόλη,
πέντε τρίχες είχαν όλοι
ήρθε κι έ- μπρε μπρε μπρε, ήρθε κι ένας Tηνιακός.
Ήρθε κι ένας Tηνιακός,
πέντε τρίχες μοναχός.
Oι σπανοί όταν τον είδαν,
πήγαν και τον συνεπήραν1.
– Βρε καλώς τον πολυγένη
κι από πούθε κατεβαίνει;
– Aπ’ την Πόλη κατεβαίνω
και στη Bενετιά πηγαίνω
θέλω ν’ αγοράσω χτένια
γιατί μ’ έφαγαν τα γένια.
*
Ανέβηκα στην κερασιά
Ανέβηκα στην κερασιά, Mαρί Μαρία, Mαριγώ,
να κόψω ένα κεράσι βάι τζιγκιτζέλα, βάι τζιγκιτζό.
T’ αντρόγυνο που γίνηκε,
να ζήσει, να γεράσει.
να κάνει δώδεκα παιδιά,
δώδεκα παλληκάρια,
να κάνει κι ένα θηλυκό
να μη χαθεί το σόι.
*
Πού πας αφέντη μέρμηγκα
Πού πας αφέ , πού πας αφέντη μέρμηγκα
και είσ’ αρματωμένος, και είσ’ αρματωμένος
Λέλεμ του, λέλεμ του, λέλεμ του και βόι βόι βόι
Λέλεμ του, λέλεμ του, λέλεμ του και ταμ τουμ του
Έχω `να αμπέ , έχω `να αμπέλι στο γιαλό
και πάω να το τρυγήσω, και πάω να το τρυγήσω
Λέλεμ του, λέλεμ του…
Έχω έν’ αμπέ , έχω έν’ αμπέλι στο γιαλό
πού κάνει πέντε ρώγες, που κάνει πέντε ρώγες
Λέλεμ του, λέλεμ του …
Μα πρώτα πά , μα πρώτα πάω απ’ το χωριό
να πάρω ένα γαϊδούρι, να πάρω ένα γαϊδούρι
Λέλεμ του, λέλεμ του …
Στο δρόμο τα, στο δρόμο τα ποδάρια του
θα του τα κάνω ρόδες, θα του τα κάνω ρόδες
Λέλεμ του, λέλεμ του …
Να τρέχει να, να τρέχει να ζαλίζομαι
να `μαι σαν μεθυσμένος, να `μαι σαν μεθυσμένος
Λέλεμ του, λέλεμ του …
Να με κοιτά , να με κοιτάζουν τα πουλιά
να κόβετ’ η λαλιά τους, να κόβετ’ η λαλιά τους
Λέλεμ του, λέλεμ του …
Κι όποιου δεν κό , κι όποιου δεν κόβετ’ η λαλιά
να φεύγει από τ’ αμπέλι, να φεύγει από τ’ αμπέλι
Λέλεμ του, λέλεμ του …
