Τα θεατρικά
Σταύρος Σταυρίδης (στίχοι, μουσική, σενάριο, παραγωγή)
Ενορχήστρωση: Γιώργος Κοκκινάκης
Τραγουδούν: Σοφία Αβραμίδου, Θοδωρής Βουτσικάκης, Ντίνα Γιακουμάκου, Δημήτρης Κωνσταντίνου, Σταύρος Σταυρίδης
Έπαιξαν οι μουσικοί: Κώστας Ματσίγκος, Μιχάλης Πιπέρκος, Νίκος Ψοφογιώργος, Δέσποινα Σκέντου, Γιάννης Στέφος, Γιάννης Οικονομίδης, Παύλος Παφρανίδης, Γιώργος Κοκκινάκης, Σταύρος Σταυρίδης
ArtWork, Γραφιστική επιμέλεια, εξώφυλλο: Πέτρος Μπουλούμπασης
Παιδικά γέλια: Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου, Χριστίνα Ηλιάδου, Δάφνη Σταυρίδη
Επιμέλεια Κειμένων: Στέλλα Κίτσου
Εταιρία: Μετρονόμος, 2014
Με κάλεσε να γνωρίσω αυτόν το δημιουργό και αυτόν το δίσκο. Είναι ο πρώτρς δίσκος του τραγουδοποιού Σταύρου Σταυρίδη. Θυμήθηκα κάτι ακούγοντας τα τραγούδια του δίσκου. Όταν το 1993 άκουγα τον πρώτο δίσκο του Θανάση Παπακωνσταντίνου και τον τραγουδούσα ολόκληρο κάθε μέρα σαν ευαγγέλιο, πρέπει να ήμουν ένας από τους 200-300 τρελούς που τον γνώριζαν, που τον τραγουδούσαν, που προσπαθούσαν να τον αναλύσουν. Τα χρόνια πέρασαν, τώρα τον ακούνε χιλιάδες.
Το ίδιο συναίσθημα έχω τώρα. Δε ξέρω πόσοι τον έχουνε ακούσει ετούτον το δίσκο. Εύχομαι πολλοί περισσότεροι από τους 300 του Θανάση. Αλλά κι αν δεν έχει συμβεί αυτό ακόμα, θα συμβεί. Πρόκειται για χτύπο καρδιάς πρωτόλειο.
Σας καλώ με τη σειρά μου να ανακαλύψετε αυτή την υπέροχη δουλειά. Ωραίες μελωδίες και ενορχηστρώσεις, ερμηνείες που έρχονται από παλιά κουβαλώντας νέα στοιχεία και αιχμές. Ένας δίσκος που νομίζω αφήνει ένα δυνατό αποτύπωμα στο φρέσκο δάπεδο των αυτιών και γρατζουνά γρήγορα μα με διαθέσεις ανεξίτηλες τον σκληρό μυ της καρδιάς. Κι ας μην είμαι τόσο υπέρ της πάντα.
Πρόκειται για έναν κύκλο τραγουδιών για όσους πέρασαν τη λεπτή γραμμή της απλής ύπαρξης (εκπνοή-εισπνοή) και ατενίζουν έναν κόσμο συνειδητοποίησης, απόφασης, θα προσθέσω και πραγματικής ομορφιάς. Αυτός ο κόσμος δεν αντιπαρατίθεται, γνωρίζει. Δεν εχθρεύεται, φιλιώνει με τις βαθιές ρίζες του. Δεν κρύβεται μην και κουραστεί. Κουράζεται από δημιουργία. Για ανθρώπους που “γνωρίζουν κι όχι απλώς αναγνωρίζουν τα ήδη οικεία τους κομμάτια”
Στο βιβλίο-cd κάθε τραγούδι προλογίζει ένα μικρό μονόπρακτο που συμπυκνώνει σαν μπλε ταμπέλα το δρόμο που θα περπατήσεις τραγουδιστά.
Σταύρος Σταυρίδης στη μουσική και τον στίχο. Το στίχο… “Γκρι κλωστή ο δρόμος που τραβάει χωρίς σκοπό. Δεν υπάρχει τρόπος να σου πει το μυστικό”. Υπέροχη γραφή, όχι δύσκαμπτη, όχι για λίγους μα όχι και για επιπόλαιους που θέλουν σύνθημα και χιτ.
Την εικαστική επιμέλεια του βιβλίου-CD που κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο (και το εκπληκτικό εξώφυλλο ασφαλώς) έχει κάνει ο Πέτρος Μπουλούμπασης. Αυτός με κάλεσε να τον γνωρίσω το δίσκο. Γιατί ήξερε ότι εκεί υπάρχει ένα καλό μπαούλο με χρυσάφι από εκείνο που δε γυαλίζει αλλά θα σου πληρώσει πολλά.
Σας παραδίδω στο υλικό. Οι ενεργοί τίτλοι σας παραπέμπουν στο γιουτιούμπι να ακούσετε.
Η κλωστή
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Σοφία Αβραμίδου
Γκρι κλωστή ο δρόμος
που τραβάει χωρίς σκοπό
Δεν υπάρχει τρόπος
να σου πει το μυστικό
Ακροβατείς λες, στη γραμμή του
Αλλάζει νου…παραπατάς
Ξένη γη ο κόσμος
δε συγχωρεί να τον πατάς
Τι σου κλέβει ο χρόνος
που ως το τέλος κυνηγάς;
Σκοντάφτεις στις βουβές του νύχτες
Στις ξαστεριές του προχωράς.
***
Η κατάδυση
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Δημήτρης Κωνσταντίνου
Παίρνω αναπνοή λοιπόν,
και ξαναβουτάω
στα βαθιά μου μήπως βρω
τ’ άγριο μυστικό.
Τον χαμένο χάρτη μου
στα τυφλά ζητάω
άδικα να βρω…
Πως κατέληξα εδώ,
μ’ έκπληξη ρωτάω,
ποια πορεία έπλασε
τέτοιον εαυτό.
Που παρέκλινε η τροχιά
σκέφτομαι και πάω
λίγο πιο βαθιά.
***
Ανάγκη
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Δημήτρης Κωνσταντίνου
Είναι ανάγκη ή μοναξιά αυτό που ακούω
στην άδεια θάλασσα να πλέει;
Καράβι που ‘παιρνε εσένα
κι έφευγε λες, χίλιες φορές.
Κι είναι η αγάπη ή μοναξιά αυ΄το που νιώθω;
Σκοτάδια που ‘φερνε ο αέρας
ριπές στην άδεια του αγκαλιά:
“Οι δυο μαζί ποτέ ξανά…”
Πρέπει νομίζω να σ’ αφήσω.
Να με κρατάς τόσο καιρό
είναι αστέιο κακό
Είναι ο πόθος ή η ερημιά που με στοιχειώνει;
Σαν χτες σε κράταγα στα χέρια
και τώρα ψάχνω, για να ζω
τρόπους να βρω να σ’ αρνηθώ.
Πρέπει νομίζω να σ’ αφήσω.
Να με κρατάς τόσο καιρό
είναι αστέιο καιρό.
***
Αν έρθεις
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Ντίνα Γιακουμάκου
Αν έρθεις ξαφνικά,
ήλιος ζεστός ή δροσιά που στα φύλλα γλιστράει,
ν’ αφήσεις στην ματιά
μια πεθυμιά, μια λαχτάρα το νου να κρατάει,
να λιώνει τις ντροπές,
τις άδειες ενοχές,
κι όταν ξυπνάει στο σκοτάδι
τα τζάμια σπάει.
Αν έρθεις τελικά,
το ιδανικό σαν χαρτί στον καιρό θα ξεφτάει.
Καλύτερα μακριά
Άφθαρτη εικόνα, σιωπή και φωτιά που αγρυπνάει.
Να μη σε ξαναδώ,
να καις μες το μυαλό,
κι όταν με ψάχνεις στο σκοτάδι
να έρχομαι ‘γω.
***
Τα χρωματιστά
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Θοδωρής Βουτσικάκης
Στο μπαλκόνι κρεμάς
δυο σεντόνια κι εμάς…
Σε κοιτάμε,
μάτια υγρά,
απ’ αντίκρυ
να απλώνεις τα χρωματιστά
κι η καρδιά μας χτυπά.
Ως κι ο ήλιος κοιτάζει κι αυτός…
και βουτά!
Μια γραμμούλα από φως
σε χαιδεύει διαρκώς
Κι όπως γέρνεις,
πως γλιστρά
σαν τον κλεφτη
στ’ ανοιχτό σου το πέτο βαθιά
κι η καρδιά μας χτυπά.
Ως τα πιο κρυφά φύλλα της αχ…
πως πονά!
***
Το φεγγάρι στην ποδιά
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Δημήτρης Κωνσταντίνου, Σοφία Αβραμίδου
Χάρτινο το φεγγαράκι,
κοψ’ το, κρύψ’ το στην ποδιά
Με το ίδιο ψαλιδάκι
κόψε μου και την καρδιά.
Κόκκινο, κόκκινο, κόκκινο, κόκκινο
απ’ την καρδιά το φεγγαράκι
μες την ποδιά
πλέει στην καρδιά…
Ξύλινη, βουτάει η βάρκα,
δίχτυα ρίχνει στην καρδιά.
Πάει να πιάσει το φεγγάρι,
να πιαστεί απ’ την καρδιά.
Χάρτινο, ξύλινη, κόκκινο, χάρτινο
απ’ την καρδιά το φεγγαράκι.
Δίχτυα και πάθη
πλέουν στην καρδιά.
***
Τσάμικος με λυμένα σχοινιά
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Ντίνα Γιακουμάκου
Με λυμένα τα σχοινιά στη φυγή μας.
Kαραβάκια στα νερά, τ’ αλμυρά.
Τ΄ όνειρο που σου χρωστώ, μας ενώνει.
Βράδια ατέλειωτα κρυφά
κι ανεκπλήρωτα φιλιά.
Άσε με να ονειρευτώ.
Τι ζητάω;
Ψέμα πάνω στον ρυθμό.
Χάρισέ μου έναν χορό.
Στης κιθάρας τα κλειδιά Ρώμη, Αθήνα.
Ούτια, νέι και βιολιά, συντροφιά.
Τ΄ όνειρο που σου χρωστώ, μας ενώνει
Βράδια ατέλειωτα κρυφά
κι ανεκπλήρωτα φιλιά.
***
Το τσίρκο
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Σταύρος Σταυρίδης και χορωδία
Ακροβάτη, πες πως γαληνεύεις
στου σχοινιού σου την κοφτερή αγκαλιά;
Και πως γελάς πες, κλόουν,
παιδάκια χειροκροτούν,
όταν βγάζεις και κοιτάζεις
το μακιγιάζ που αγαπούν;
Πες μας νύχτα, με τ’ άστρα που άναβεις,
πως αντέχεις τόση ερημιά να κοιτάς;
Πώς δαμάζεις, Χρόνε, τις ζωές μας.
Σαν χαρτάκια μας στροβιλίζεις στο φως.
Και πως μας παίρνεις Χρόνε,
σα να ‘σαι εσύ ο Θεός,
κάθε μέρα, κάθε ώρα,
να λιγοστεύει ο καιρός…
Πως θ’ αντέξεις ψεύτη, Μέγα Χρόνε
όταν λείψω, τόση ερημιά να κοιτάς;
***
Αυθαίρετο
Μουσική-Στίχοι: Σταύρος Σταυρίδης
Από το CD “Τα θεατρικά”
Ενορχήστρωση: Γ. Κοκκινάκης
Ερμηνεία: Σοφία Αβραμίδου
Γι’ αυτά που τάξαμε και τα ξεχάσαμε σα να’ ταν ψέμα,
γι’ αυτά που ζήσαμε και τα σκορπίσαμε σα να’ ταν ξένα,
έλα, θα χτίσουμε ένα αυθαίρετο μες της καρδιάς μας τ’ αδιαίρετο…
για να γυρνάς όταν διψάς, όταν πονάς κι όλα σου φταίνε,
να μου λες για τα μικρά, για τα πολλά, κι όσα σε καίνε.
Χίλια μπαλώματα σ’ ό,τι ονειρεύτηκα, χίλια σημάδια
όσα φοβήθηκα και για όσα κρύφτηκα μες τη σκιά.
Του ερωτά μας τ’ ανεκπλήρωτο, νοίκι ζητάει και το αζημίωτο.
Μα να γυρνάς όταν διψάς, όταν πονάς κι όλα σου φταίνε,
να μου λες για τα μικρά, για τα πολλά, κι όσα σε καίνε.
Στο δίσκο περιέχονται ακόμα:
-Θεατρικόν
-Πριν το φιλάκι
-Φιλάκι
Ένα παιχνίδι παιδικό
