Η οικογένεια Ντίξον έχει στο σπίτι της τηλεόραση όπως οι περισσότερες οικογένειες. Ο κύριος και η κυρία Ντίξον παρακολουθούσαν την αγαπημένη τους εκπομπή: αγώνες αυτοκινήτων και μαγειρική αντίστοιχα ενώ τα παιδιά έβλεπαν σχεδόν τα πάντα από την ώρα που τέλειωναν το σχολείο. Δεν έκαναν τα μαθήματά τους. Δεν έπαιζαν έξω, δε βοηθούσαν στις δουλειές του σπιτιού, δεν έκαναν πολλά. Μια μέρα ο κύριος Ντίξον αποφάσισε να βγάλει την τηλεόραση και να την βάλει στη ντουλάπα. Μα οι ανάγκες τις οικογένειας (πρόγραμμα γυμναστικής της συζύγου και άλλα), ανάγκαζαν τον κύριο Ντίξον να ανεβοκατεβάζει την τηλεόραση. Βαρέθηκε να κάνει αυτή τη διαδικασία συνέχεια και τότε σκέφτηκε κάτι διαφορετικό: να την πουλήσει σε ένα μαγαζί με μεταχειρισμένες τηλεοράσεις. Δεν τον πίστεψαν ώσπου την είδαν στη βιτρίνα του μαγαζιού.
Σιγά σιγά άρχισαν να βλέπουν τη ζωή και την καθημερινότητά τους χωρίς τηλεόραση. Όμορφες ασχολίες, επιτραπέζια και άλλα παιχνίδια, εξάσκηση στο πιάνο, μαγειρική και άλλα όμορφα πράγματα ήρθαν να πάρουν τη θέση της τηλεόρασης. Μέχρι και ξύλινο σπιτάκι στον κήπο έφτιαξαν.
Η ζωή έδειχνε όμορφη χωρίς την τηλεόραση μέχρι που…ξαναεμφανίστηκε στα μάτια τους και γαργάλησε τον παλιό τους εαυτό. Και τότε ήταν η στιγμή για την οικογένεια Ντίξον να αναζητήσει και να πετύχει την πολυπόθητη ισορροπία με το αμφιλεγόμενο κουτί.
Ο Φιλίπ Ντιπασκέ καταφέρνει να παρουσιάσει την τηλεόραση και το πρόβλημα της τηλεορασοπληξίας των σύγχρονων ευρωπαϊκών οικογενειών στη σωστή τους διάσταση. Η τηλεόραση δεν πρέπει ποτέ να δαιμονοποιείται στα μάτια των παιδιών ούτε να παρουσιάζεται ως έπαθλο και ανταμοιβή για κάποια επιθυμητή-καλή τους πράξη.
Η τηλεόραση είναι ένα από τα σημαντικότερο επιτεύγματα του πολιτισμού του περασμένου αιώνα και δίνει τη δυνατότητα σε εκατομμύρια ανθρώπους να παρακολουθήσουν προγράμματα και εκπομπές που θα ήταν φύσει αδύνατο υπό άλλες συνθήκες να το κάνουν.
Η τηλεόραση δε φταίει για τα ενδεχομένως πολλά ανόητα προγράμματα που προβάλλουν τα κανάλια ούτε και για την κατάχρηση που κάνουν οι άνθρωποι παρακολουθώντας την με τις ώρες.
Ο Ντιπασκέ επιζητεί μαζί με την οικογένεια Ντίξον εκείνη την ισορροπία που ομορφαίνει τη ζωή: δραστηριότητες και ζωή πέρα από την τηλεόραση και εκείνη ως ένα γνήσιο συμπλήρωμα διασκέδασης όταν πραγματικά υπάρχει κάτι που ενδιαφέρει πολύ να παρακολουθήσεις.
Η οικογένεια Ντίξον θα πετύχει αυτήν την ισορροπία μέσα από έναν πολύ διασκεδαστικό τρόπο. Θα δοκιμάσει και θα δει ότι η ζωή είναι πολύ όμορφη και έχει δεκάδες πτυχές και πράγματα.
Η εικονογράφηση της Ηρώς Τσαβαλά, με αυτά τα αφαιρετικά σκίτσα που μοιάζουν με πολύ προσεγμένα παιδικά σχέδια, με εντυπωσίασε. Τονίζει πολύ το λιγοστό χρώμα που χρησιμοποιεί ενώ όλα τα πρόσωπα είναι σκίτσα γραμμών.
Το παραμύθι είναι ξεκούραστο και ευχάριστο, εύληπτο από τον καθένα και θέτει έναν όμορφο και όχι συχνό για παραμύθι προβληματισμό για την τηλεόραση και την πραγματική της αξία.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Τέρμα η τηλεόραση |
| Συγγραφέας: | Φιλίπ Ντιπασκέ |
| Εικονογράφηση: | Ηρώ Τσαβαλά |
| Εκδόσεις: | Μεταίχμιο |
| Σελίδες: | 44 |
| Μέγεθος: | 20 X 26 |
| ISBN: | 978-960-455-113-2 |
