Από το 1975 χρονολογείται ετούτο το διαμάντι. Λίγους μήνες δηλαδή μετά την πτώση της Χούντας και την επάνοδο της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το αρτιότερο παιδικο βιβλίο, κειμενικά και εικονογραφικά, για τη δημοκρατία, τις σχέσεις εξουσίας και την κοινωνική οργάνωση. Πάνω από 40 χρόνια διέπρεψε στις εκδόσεις Κέδρος. Τώρα είναι η σειρά των εκδόσεων Πατάκη να το παραδώσουν στο αναγνωστικό κοινό. Σοφία Ζαραμπούκα, ιδού:
Η κουκουβάγια είναι το πιο σοφό πουλί. Διαβάζει, μελετάει, μιλάει τις γλώσσες των ζώων και των ανθρώπων. Έτσι, τα ζώα τη διάλεξαν για αρχηγό τους. Κι όταν ξανάγιναν εκλογές τα ζώα δε δυσκολεύτηκαν να την εκλέξουν αρχηγό τους. Μια μέρα, η αρκούδα και το ποντίκι ως εκπρόσωποι των ζώων, πήγαν στο γραφείο της και τη ρώτησαν αν ήξερε τι είναι οι θόρυβοι που ακούγονται τη νύχτα πίσω από τα δέντρα. Ας περιμένουμε να βγει το φεγγάρι και θα δούμε, τους είπε η κουκουβάγια. Κι ένα άλλο βράδυ τα ελάφια ξύπνησαν την κουκουβάγια γιατί άκουσαν κυνηγούς. Η κουκουβάγια είχε ένα έξυπνο σχέδιο, με μπροστάρηδες τους ελέφαντες, το οποίο και πέτυχε κι έτσι οι κυνηγοί απομακρύνθηκαν από το δάσος.
Μόνο που τώρα ο ελέφαντας, τόσο μεγάλος και δυνατός, αλλά και έχοντας πετύχει στην αποστολή του, πιστεύει πως μπορεί εκείνος να είναι ο αρχηγός των ζώων. Βγάζει λοιπόν με το ζόρι την κουκουβάγια και κάθεται στη θέση της.
Τα ζώα δεν έδειξαν να ενθουσιάζονται. Δυνατός και μεγάλος ο ελέφαντας αλλά μάλλον αδαής και ανίκανος να τα καθοδηγήσει σε οποιονδήποτε κίνδυνο. Έτσι λοιπόν τα ζώα άρχισαν να ετοιμάζουν…βαλίτσες για άλλο δάσος. Οι ελέφαντες έμειναν μόνοι τους παίζοντας αμέριμνοι. Μόνο που ήρθαν ξανά κυνηγοί στο δάσος και τώρα δεν υπήρχε η σοφία της κουκουβάγιας για να τους σώσει. Το υπέροχο φινάλε δε θα σας το προδώσω.
Η απλή δομή στις ιστορίες είναι ο,τι καλύτερο για τα παιδιά. Δίχως περίπλοκα γεγονότα που ταλαιπωρούν τη βραχεία συνήθως μνήμη τους, καλοφτιαγμένο, ρεαλιστικό και όχι φουλ του στείρου διδακτισμού και των πιασάρικων υπεραπλουστεύσεων, το “Στο δάσος” της Σοφίας Ζαραμπούκα, με λιτό λεξιλόγιο, χωρίς φτιασίδια και με συγκεκριμένη πλοκή που στηρίζεται σε 2-3 γεγονότα και όχι σε καταιγισμό, μαγεύει, φωτίζει, αναδεικνύει σε λίγα λόγια τη σύντομη ιστορία δόμησης όλων των κοινωνιών.
Η σωματική ρώμη ως διαβατήριο κατάληψης της εξουσίας, η σοφία, η κρίση και η σκέψη ως αντίδοτα στα υπερφίαλα εγώ, ο ρόλος του λαού, οι κίνδυνοι που καραδοκούν, η συνεργασία στις δημοκρατίες και τις κοινωνίες.
Βιβλίο λιγότερο προβεβλημένο από άλλα του είδους και αδίκως αφού ίσως αποτελεί το πιο καλοφτιαγμένο. Όταν θέλω να μιλήσω για αρχηγίες, εξουσίες, εκλογές και προεδρίες, ιστορίες και αμαρτίες και κοινοβουλευτικές δημοκρατίες στα παιδιά, αυτό τραβάω πρώτο από τη βιβλιοθήκη μου. Και τώρα με αυτή τη φρεσκάδα στην εικονογράφηση και τα χρώματά της που πραγματικά μαγνητίζουν, το βιβλίο έγινε ξανά τόσο σύγχρονο δίχως να χάσει τίποτα από τον παλιό του εαυτό. Διαχρονικό το λέμε αυτό.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
Αγόρασέ το |
|---|---|
| Τίτλος: | Στο δάσος |
| Συγγραφέας: | Σοφία Ζαραμπούκα |
| Εικονογράφηση: | Σοφία Ζαραμπούκα |
| Εκδόσεις: | Πατάκη, Νοέμβριος 2017 |
| Σελίδες: | 40 |
| Μέγεθος: | 23 Χ 23 |
| ISBN: | 978-960-16-7749-1 |
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.