Η Καστοριά ξεφαντώνει και γλεντά.
όχι δεν είναι αποκριά
τρεις μέρες απ’ τα Φώτα
ραγκουτσάρια μου γλυκά
καρναβάλι στου χειμώνα την καρδιά!
Κάθε χρόνο, στις 6, 7 και 8 Ιανουαρίου, οι δρόμοι της Καστοριάς γεμίζουν από παρέες μεταμφιεσμένων νέων και μεγαλυτέρων (ραγκουτσάρηδες) που γλεντούν και χορεύουν ανέμελα σαν σε γάμο και αποκριά. Είναι το γνήσιο καστοριανό καρναβάλι του χειμώνα, τα Ραγκουτσάρια, ένα διονυσιακό γλέντι που όμοιο του δύσκολα θα βρεις. Τα ραγκουτσάρια κατόρθωσαν να επιβιώσουν στο “δύσκολο” για τέτοια έθιμα Βυζάντιο, από την επίσης δύσκολη Οθωμανική περίοδο και να έρθουν ως τις μέρες μας με ζωντάνια και ορμή. Αποτελούν την τελευταία γιορτή του χριστουγεννιάτικου δωδεκαημέρου, μας έχονται όμως από πολύ παλιά, από τις τελετές των χειμερινών αρχαίων Διονυσίων. Σε αυτά, οι μεταμφιεσμένοι περιφέρονταν στις γειτονιές πειράζοντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους και οι πολίτες κρύβοντας πίσω από κρανία ζώων, δηλαδή όπως περιφέρονται οι σημερινοί μεταμφιεσμένοι. Τα ραγκουτσάρια αποτελουν αντίδοτο στις σκοτούρες και τη λύπη, διώχνουν τα δεινά και φέρνουν στη ζωή το κέφι. Rogatio στα λατινικά σημαίνει “ζητώ” και rogatores είναι οι ζητούντες, δηλαδή οι “ζητιάνοι”. Αυτοί ντύνονταν όπως τους ερχόταν στο κεφάλι, έβγαιναν στις γειτονιές και τα σοκάκια και ζητούσαν δώρα ως αντίτιμο για την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων που έδιωχναν.Η γιορτή κορυφώνεται ασφαλώς την τρίτη μέρα (8 Ιανουαρίου) όπου τα μπουλούκια των μεταμφιεσμένων παρελαύνουν καρναβαλικά. Το μπουλούκι που θα σατιρίσει καλύτερα ένα πρόσωπο ή γεγονός της επικαιρότητας παίρνει το πρώτο βραβείο του δήμου Καστοριάς. Στη γιορτή παίρνουν μέρος ορχήστρες με χάλκινα πνευστά και άλλα όργανα. Η πόλη ολόκληρη σφύζει από παλμό και ζωντάνια. Καστοριά!
