Σοφία Δάρτζαλη, BOOK SECRET στο ELNIPLEX για το βιβλίο της “Το σύνΝΑΙφο που κατάπινε τα ΝΑΙ” (εκδόσεις Διόπτρα, εικ.: Ρένια Μεταλληνού).
Κι εσένα σίγουρα σου έχει συμβεί.
Κι εσένα που είσαι μικρός αλλά κι εσένα που είσαι πιο μεγάλος.
Να ξυπνάς μια μέρα και να σου φταίνε όλα.
Και να θες κάπως να το εξηγήσεις μα να μην μπορείς.
Ως παιδί έζησα πολύ έντονα αυτό το συναίσθημα της άρνησης. Χωρίς να φταίει κανείς, χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Έτσι, ξυπνάς και δεν έχεις όρεξη.
Και έχεις κάθε δικαίωμα.
Το ένα όχι έλκει σα μαγνήτης ένα άλλο όχι και ξαφνικά βρίσκεσαι περικυκλωμένος από μια αλυσίδα από όχι.
Όταν έγινα μαμά, είδα αυτό το όχι και στον μικρό μου γιο.
Πρόσχαρος και υπέροχο παιδί, μα έτσι και ξυπνούσε «στραβά», με τίποτα δεν μπορούσα να τον «τραβήξω» προς τη θετική πλευρά.
Οι διάλογοι στο σύνΝΑΙφο που κατάπινε τα ΝΑΙ είναι πέρα για πέρα αληθινοί.
Στην αρχή με το καλό, μετά λίγο εκνευρίζεσαι, μετά αρχίζεις κι αναρωτιέσαι.
Αλλά αν βρεις τον τρόπο, αν προσεγγίσεις το θέμα με λίγη φαντασία και χιούμορ, τα παιδιά το εκτιμούν.
Έτσι, μια μέρα, συννεφιασμένη σαν εκείνη της Χλόης, εμφάνισα το σύνΝΑΙφο. Που έκανα πως το βλέπω… Ο μικρός στην αρχή νόμιζε πως τον κοροϊδεύω. Αλλά μετά αφέθηκε κι ο ίδιος: δεν έφταιγε πια αυτός για τα ΌΧΙ. Όχι, δεν έφταιγε αυτός! Ήρθε το «από μηχανής» σύνΝΑΙφο και του φορτώσαμε το φταίξιμο.
Κι έτσι γλιτώσαμε. Γλιτώσαμε από τα όχι, τα μυστήρια όχι, που βγαίνουν από μέσα μας χωρίς να το θέλουμε. Αυτό που μας τρόμαζε το φανταστήκαμε αστείο, το ζωγραφίσαμε με αστεία χαρακτηριστικά, γιατί δε θέλαμε πια να μας φοβίζει, αλλά να μας κάνει να γελάμε.
Κι έτσι, κάθε φορά που συννεφιάζουμε, το θυμόμαστε και απομακρύνουμε αυτό το σύνΝΑΙφο που κατάπινε τα ΝΑΙ, με το γέλιο μας.
Και χαιρόμαστε τις λιακάδες.
