Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στον ουρανό, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Λάμψεις, ανεξήγητοι θόρυβοι -ανάμεσά τους και μουσικές από τρομπέτα- και κάτι σημάδια που εμφανίζονται και σχεδόν ακαριαία εξαφανίζονται. Όπως αυτές οι μαύρες σημαίες με τον χρυσό ήλιο και τα αστέρια που κυματίζει στα μεγάλα σύμβολα του πλανήτη: Άιφελ, Άγιος Πέτρος Ρώμης, Πυραμίδα Γκίζας, Άγαλμα της Ελευθερίας. Ποιος έφτασε τόσο ψηλά να τις βάλει; Είμαστε στα 1880 και ακόμα οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μόνο τα πουλιά πετούν. Περπατούν και κοιτούν τον ουρανό, σκουντουφλάνε, ένας εκνευρισμός έχει αρχίσει να μεγαλώνει καώς τα ανεξήγητα… δύσκολα εξηγούνται.
Κι αλήθεια… πώς θα κατακτηθεί ο ουρανός; Με βαρύτερα του αέρα οχήματα ή με ελαφρύτερα; Στη Λέσχη Ουέλντον, στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α., η ξαφνική είσοδος του Ροβήρου έδωσε άλλη διάσταση στις διαφωνίες των μελών που λάτρευαν τα αερόστατα και τα μπαλόνια. Τους εξήγησε ότι η κατάκτηση των ουρανών βρίσκεται στις βαριές μηχανές. Αδίκως. Εισέπραξε μόνο χλεύη και θυμό. Όμως ήθελε να απαντήσει, γιατί η γνώση θέλει να μη σιωπά. Έτσι, απήγαγε ουσιαστικά τον πρόεδρο και το γραμματέα της λέσχης και τους οδήγησε στο Άλμπατρος, το ιπτάμενο πλοίο του με τους 74 έλικες. Κρατώντας τους περίπου αιχμαλώτους, άρχισε μαζί τους ένα μοναδικό ταξίδι με το Άλμπατρος πάνω από όλον τον κόσμο. Καταρράκτες Νιαγάρα, Σικάγο, Βόρειος Ειρηνικός, Σιβηρία, Ιαπωνία, Πεκίνο, Σινικό Τείχος, Έβερεστ, Μόσχα, Σκανδιναβία, Παρίσι και τόσα άλλα μέρη. Οι δύο αιχμάλωτοι, πνιγμένοι στο θυμό και τη ζηλοφθονία, κοιτούσαν και θαύμαζαν σιωπηλά, προσπαθώντας να αποδράσουν. Τα κατάφεραν. Επέστρεψαν στην Λέσχη προσπαθώντας να αξιοποιήσουν τη γνώση που απορρόφησαν από τη μαγική εφεύρεση του Ροβήρου; Τα κατάφεραν; Και τελικά ο Ροβήρος ήταν εφευρέτης, ιδεαλιστής ή απαγωγέας και αεροπειρατής;
Ο Ρομπιούρ λε Κονκερά(ν) του Ιούλιου Βερν, ο μεγάλος κατακτητής των αιθέρων Ροβήρος, είναι το πέμπτο βιβλίο της σειράς “Μικρά ταξίδια με τη φαντασία του Ιούλιου Βερν” από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Καθώς δεν έχω διαβάσει το πρωτότυπο βιβλίο του Βερν και γνωρίζοντας μόνο μια τυπική ιστορία του Ροβήρου, το βιβλίο αποτέλεσε για μένα ένα ουσιαστικά ολοκαίνουριο ανάγνωσμα. Και διαβάζοντάς το τό απόλαυσα, καθώς μου άφησε μια αίσθηση λογοτεχνικής πληρότητας. Μια ιστορία ξεκάθαρη, καλωειπωμένη, όπου οι σκέψεις και τα μηνύματα υπονοούνται και πρέπει να τα εντοπίσεις και δεν καταγράφονται σε στυλ επισήμανσης και “πρόσεξέ το”.
Ο μικρός ή μεγαλύτερος αναγνώστης θα μπορέσει να αναγνωρίσει τα διαφορετικά κίνητρα των ανθρώπων, τη ζηλοφονία και την ανωτερότητά τους, τη δίψα για ελευθερία έτσι όπως αυτη συνδέθηκε πριν 100 και πλέον χρόνια με την κατάκτηση των αιθέρων και ασφαλώς την γνωστή διορατικότητα του Βερν που έτρεχε έτη μπροστά από την εποχή του.
Οι αισθητικές επιλογές στο συνολικό στήσιμο των εικόνων από την τη Ίριδα Σαμαρτζή είναι και πάλι εντυπωσιακές. Η κυριαρχία του μαύρου και των αποχρώσεών του στις μισές σελίδες του βιβλίου, φωτίζει όλες τις εικόνες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η επιμέλεια των λεπτομερειών (όπως των κτιρίων στο πρώτο σαλόνι) είναι κάτι παραπάνω από γοητευτικές.
Προσθέτοντας την ποιότητα του χαρτιού σε εξώφυλλο και όλες τις σελίδες, η έκδοση εμφανίζει μια αισθητική αρτιότητα που δε συναντάς πολύ συχνά τελευταία.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ροβήρος ο κατακτητής |
| Συγγραφέας: | Αντώνης Παπαθεοδούλου |
| Εικονογράφηση: | Ίρις Σαμαρτζή |
| Σειρά: | Μικρά ταξίδια με τη φαντασία του Ιούλιου Βερν |
| Εκδόσεις: | Παπαδόπουλος, Μάιος 2016 |
| Σελίδες: | 36 |
| Μέγεθος: | 24 Χ 22 |
| ISBN: | 978-960-569-536-1 |
