Ο Τάσος Χαλκιάς αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1974. Η καριέρα του είναι αξιοζήλευτη. Τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικές παραστάσεις. Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν από τις εμπορικές τηλεοπτικές σειρές στις οποίες συμμετείχε πρωταγωνιστικά. Ωστόσο, το ρεπερτόριό του στο θέατρο είναι εκείνο που πραγματικά καθηλώνει. Τένεση Ουίλιαμς, Μολιέρος, Ξενόπουλος, Ευρυπίδης, Σοφοκλής, Αριστοφάνης, Μπρεχτ, Λόπε ντε Βέγκα, Σαίξπηρ και πολλοί ακόμα κορυφαίοι δημιουργοί και δραματουργοί ερμηνεύθηκαν από τον σπουδαίο ηθοποιό τα τελευταία 35 περίπου χρόνια. Οι συνεργάτες του εκφράζονται γι’ αυτόν με τον καλύτερο τρόπο. Την ευγένειά του τη διαπιστώσαμε κι εμείς καθώς στο διάλειμμα της παράστασής “Πρίγκιπας και Φτωχός” στην οποία πρωταγωνιστεί, μας μίλησε για την πρόκληση της παιδικής σκηνής, τους συνεργάτες του, τα παιδιά και την Ελλάδα του σήμερα. Έχουμε την τιμή να είναι μαζί μας ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος υποκριτικής Τάσος Χαλκιάς.
Συνέντευξη στο ELNIPLEX και τη Δώρα Πουρή.
Κύριε Χαλκιά καλημέρα και ευχαριστούμε για την τιμή να μας μιλήσετε για την παράσταση “Πρίγκιπας και φτωχός”. Πώς προέκυψε μια παιδική παράσταση για τον Τάσο Χαλκιά;
Η πρόταση της κυρίας Κέλλυς Σταμουλάκη ήταν κάτι το εξαιρετικό. Η σχέση μου με την παιδική σκηνή ξεκινάει από πάρα πολύ παλιά, όταν η κυρία Κάρμεν Ρουγγέρη, στο ξεκίνημα της όταν ακόμη δεν υπήρχαν καν θίασοι, παρά μόνο της κυρίας Καλογεροπούλου, έκανε μια απόπειρα στην τότε κρατική τηλεόραση με κάποια παραμύθια για παιδιά. Δεν υπήρχε ιδιωτική τηλεόραση τότε. Ξεκίνησε με συμμετοχή κάποιων συναδέλφων από το Εθνικό θέατρο που ήμασταν τότε όλοι μαζί. Αυτή ήταν η πρώτη μου επικοινωνία με την παιδική σκηνή και το παιδικό κοινό, έστω και από τηλεοράσεως. Αλλά από τότε δεν μου προέκυψε κάτι το οποίο να με δελεάσει και να μου κινήσει το ενδιαφέρον.
Ώσπου ήρθε η πρόταση από την Κέλλυ Σταμουλάκη…
Η πρόταση της Κέλλυ ήταν κάτι πάρα πολύ όμορφο. Ήταν πολλοί οι λόγοι. Η μουσική του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, δυο σημαντικές τραγουδίστριες, η κυρία Μελίνα Κανά και η κυρία Κωνσταντίνα. Ο Μαυρίκιος Μαυρικίου που είναι ένα ανερχόμενο αστέρι στη μουσική. Ο θίασος ολόκληρος. Το έργο της Κέλλυ που είναι πολύ σπουδαίο και ένας παλιός συνεργάτης, ο επιχειρηματίας ο κύριος Μαρασούλης. Όλοι αυτοί είναι οι λόγοι που με έφεραν κοντά σ’ αυτή την παράσταση. Και ευτυχώς που μ’ έφεραν γιατί είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος και νομίζω πως κι εγώ αποδίδω αυτά που πρέπει προς το κοινό.
Στην καριέρα σας έχετε παίξει σχεδόν τα πάντα. Από αρχαία τραγωδία μέχρι σύγχρονους κλασικούς. Πώς είναι η εμπειρία σας ως Λόρδος Χέντφορντ; Πώς προσεγγίσατε το ρόλο;
Είναι ένας ρόλος πραγματικά συγκινητικός γιατί είναι η πρώτη φορά που μέσα σε όλους τους ρόλους που έχω παίξει, πραγματικά υπάρχει ένας ρόλος που χαρακτηρίζεται “κακός”, κακός άνθρωπος δηλαδή. Αυτό ήταν ιδιαιτέρως δελεαστικό γιατί δεν είχα ξανακάνει κάτι τέτοιο, ανεξαρτήτως αν απευθυνόμαστε σ’ ένα εξειδικευμένο κοινό όπως είναι τα παιδιά. Νομίζω ότι τα έχω καταφέρει πάρα πολύ καλά. Η σχέση μου με το λόρδο σα λόρδος είναι πάρα πολύ καλή και ελπίζω να μη μου μείνει αυτή η κακία… (γέλια)
Πώς αντιμετωπίζουν τα παιδιά έναν ηθοποιό που υποδύεται έναν κακό ήρωα;
Θα έλεγα ότι έχουν ένα βαθύτατο ένστικτο να αντιλαμβάνονται εκείνη την ώρα ότι αυτός δεν τα πάει καλά με αυτό που λέγεται “καλοσύνη” και αυτό που λέγεται μια φυσιολογική κατάσταση. Μετά όμως έχουν την δυνατότητα, όταν τελειώνει η παράσταση και δούνε το χαμόγελο σου -και των άλλων συναδέλφων σου- να αντιληφθούν ότι εσύ έκανες κάτι που δεν είσαι εσύ που το έκανες αλλά ήτανε ο ρόλος. Γίνεσαι συμπαθής εκ των υστέρων. Και αυτό είναι καλό.
Πιστεύετε είναι αυστηροί κριτές τα παιδιά;
Τα παιδιά είναι ένα πολύ σκληρό κοινό και αν δεν του αρέσει κάτι, το εκφράζει κιόλας και μάλιστα πολύ δυνατά. Αυτό όμως είναι πολύ όμορφο κι έτσι πρέπει να είναι. Είναι πολύ χρήσιμη η επικοινωνία με αυτό το εξειδικευμένο κοινό. Θυμήθηκα τα λόγια μιας δασκάλας που είχα, όταν ήμουν στη δραματική σχολή της κυρίας Κατερίνας Ανδρεάδη αλλά και της κυρίας Μαίρης Αρώνη, οι οποίες μας έλεγαν ότι “δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο, κανένα καλύτερο και σπουδαιότερο μάθημα υποκριτικής από το να μπορείς να μιμηθείς τα παιδιά όταν σε κοιτάζουν στα μάτια και κάτι σου ζητάνε.” Γιατί αυτό που θέλουν τα παιδιά εκείνη την ώρα είναι ανιδιοτελές, δεν έχει κάποιο σκοπό που ζητιέται. Ζητιέται γιατί πρέπει να ζητηθεί. “Αν μπορείτε να το καταφέρετε αυτό, να κοιτάτε με το βλέμμα των παιδιών πάνω στη σκηνή, τότε θα έχετε κατακτήσει πάρα πολλά πράγματα.” Και πραγματικά βλέπω τα παιδιά πως μας κοιτούν με μάτια λαχταριστά και ορθάνοιχτα για να εισπράξουν και ν’ αρμέξουν το ο,τιδήποτε. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σπουδαίο, είναι ένα μάθημα όσα χρόνια κι αν έχεις στο θέατρο.
Υπάρχει ανατροφοδότηση με το κοινό, φαντάζομαι κι εσείς παίρνετε από τα παιδιά;
Βεβαίως, αυτή είναι η ζωντανή επικοινωνία, η οποία είναι πραγματικά η επικερδής επικοινωνία.
Κύριε Χαλκιά, πόσο σχετίζεται μια ιστορία του 16ου αιώνα στο Λονδίνο με την Ελλάδα του 2015; Υπάρχουν συσχετισμοί, συμβολισμοί;
Δυστυχώς, σχετίζεται πάρα πολύ, ακόμη και σήμερα. Το ζήτημα είναι βεβαίως ότι το Λονδίνο του τότε με την Ελλάδα του τότε δεν είχαν καμία σχέση. Θα έλεγα ότι ήμασταν πολύ πιο ισχυροποιημένοι εμείς, παρά τη σκλαβιά μας από τους Τούρκους, ως πνεύμα λαού τουλάχιστον. Αλλά αυτή την εποχή δυστυχώς όλοι προηγούνται ημών και είμαστε οι ουραγοί. Κρίμα, πολύ κρίμα, σχετίζονται οι δύο αυτές εποχές. Γι’ αυτό και το έργο της Κέλλυς είναι πάρα πολύ σημαντικό και ελπίζω να αποτελέσει ένα παράδειγμα για τις παιδικές ψυχές, να τους μιλήσει, για να σκεφτούν πάνω σε αυτό το έργο που είδαν, για να καταφέρουνε ν’ αλλάξουν τα πράγματα σ’ αυτή την κακή κοινωνία που τους παραδίδουμε εμείς.
Αυτή θα ήταν η επόμενη ερώτηση μου… Τι πρέπει ν’ αλλάξουμε σαν κοινωνία;
Όχι μόνο πρέπει ν’ αλλάξουμε. Πρέπει ν’ αλλάξουμε όλοι, πρέπει να γυρίσουμε το δέρμα μας ανάποδα, πρέπει να ξεριζώσουμε ο,τιδήποτε μέχρι τώρα έχουμε μάθει και έχει φυτρώσει μέσα μας και να δώσουμε στα παιδιά μας πνεύμα, άλλο μέλλον. Όσο μπορούμε, τουλάχιστον πνευματικά, γιατί πρακτικά και πραγματικά είναι λίγο δύσκολο γιατί τα πράγματα είναι διαμορφωμένα…
Είναι δύσκολο, όμως ένα μήνυμα που έλαβα εγώ ως εκπαιδευτικός είναι ότι πρέπει να δώσουμε σημασία στην Παιδεία μας.
Βεβαίως, πρέπει να έχουνε την αγωνιστικότητα μέσα τους και πρέπει πραγματικά να μην τα παρατάνε ποτέ, να ταρακουνήσουν για να καλυτερεύσουν τη ζωή τους, έστω κι αν κάποια απ’ αυτά έχουν καλύτερη ζωή από κάποια άλλα.
Εσείς είστε αισιόδοξος;
Ναι, είμαι πολύ αισιόδοξος από τη φύση μου και γι’ αυτό είμαι πάντοτε αγωνιστής της ζωής και δεν τα παρατάω ποτέ.
Το έργο δίνει πολλά μηνύματα σε παιδιά αλλά και σε μεγάλους. Ένα έργο για όλη την οικογένεια θα λέγαμε…
Βεβαίως, το ζήτημα της τιμιότητας, της ευγένειας της ψυχής, του αλτρουισμού, της αλληλεγγύης είναι συνθήματα που ακούγονται στο σήμερα. Έτσι το έργο είναι πάρα πολύ επίκαιρο και απευθύνεται βεβαίως σε όλες τις ηλικίες.
Κύριε Χαλκιά σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Να είστε καλά!
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά κι εσείς! Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε.
Info
Ο Τάσος Χαλκιάς πρωταγωνιστεί τη σεζόν 2015-16 στην παράσταση “Πρίγκιπας και φτωχός” της Κέλλυς Σταμουλάκη στο Αβάκιο Παιδικό Στέκι καθώς και στο έργο της Μιμής Ντενίση “Σμύρνη μου αγαπημένη” στο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου.
