Γράφει ο Δημήτρης Παπανικολάου
καθηγητής Γερμανικής Φιλολογίας
Πολλοί γονείς έρχονται αντιμέτωποι κάποια στιγμή με το ακόλουθο δίλημμα: Ποια 2η ξένη γλώσσα να επιλέξω για το παιδί μου; Γερμανικά; Ένα δίλημμα που πλέον είναι αρκετά δημοφιλές και ανάμεσα στους ενήλικες.
Ας μιλήσουμε συναισθηματικά. Δε βλέπω το λόγο να υποστεί κάποιο παιδί ή ενήλικας το μαρτύριο της εκμάθησης της γερμανικής γλώσσας. Οι Γερμανοί ουδέποτε υπήρξαν φίλοι μας, ενώ στη σημερινή συγκυρία θα έπρεπε να τους δώσουμε ένα μάθημα, «να τους δείξουμε». Η γλώσσα τους άλλωστε είναι ολίγον… βάρβαρη κ αποκρουστική.
Ας μιλήσουμε λογικά. Αν εξετάσουμε τη γλώσσα πληθυσμιακά είναι μακράν η πρώτη στην Ευρώπη. Αν οικονομικά, η Γερμανία αποτελεί την ατμομηχανή της Ευρώπης. Αν σε επίπεδο σπουδών, ιδίως στο τεχνολογικό και ιατρικό τομέα αποτελούν κορυφή Αν γλωσσολογικά –κ εδώ είναι το αγαπημένο μου- είναι η μοναδική μαζί με την ελληνική γλώσσα, που ανήκουν στις λεγόμενες πρωτόγλωσσες της Ηπείρου μας που ακόμα μιλιούνται.
Ας μιλήσουμε πρακτικά. Τα γερμανικά είναι η γλώσσα, που ζητάνε σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις ως 2η. Η γερμανική είναι επίσης η 2η γλώσσα στο διαδίκτυο. Η 2η σε επιστημονικές εργασίες, σε απόσταση αναπνοής μάλιστα από την αγγλική στο τομέα της μηχανολογίας. Η γνώση λοιπόν της γλώσσας δεν είναι πλέον διαβατήριο, αλλά προαπαιτούμενο σε πολλές των περιπτώσεων.
Ποια είναι λοιπόν η κατάλληλη ηλικία να αρχίσει κάποιος με τη γλώσσα; Δύσκολο να απαντηθεί, αφού είναι πολλοί οι παράγοντες. Το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε , ότι πρέπει να είναι η ηλικία των 10 περίπου, στην Ε δημοτικού. Όποια κ να είναι η ηλικία, 10, 12, 16 ή κ ενήλικας, προσωπικά πρέπει να ακολουθηθεί ένας χρυσός κανόνας. Τη γλώσσα πρέπει να τη μάθουμε, για την μιλάμε, να την κατανοούμε να την αισθανόμαστε, να την αγαπάμε κ όχι για να πάρουμε κάποιο πτυχίο, που εν τέλει μόνο για επίδειξη είναι. Αργά βήματα κατάκτησης θα αναδείξουν τις ομορφιές της γλώσσας, θα μας φέρουν σε επαφή με το συναίσθημα της γλώσσας και στο τέλος θα ανακαλύψουμε τις ατέλειωτες ομοιότητες με την αρχαία ελληνική γλώσσα! Εφοδιάστε λοιπόν τα παιδιά σας όχι με ένα
πτυχίο σε μια 2η γλώσσα, αλλά με μια 2η ξένη γλώσσα, όχι με ένα πτυχίο στα Γερμανικά αλλά με τη γερμανική γλώσσα. Αν ταξιδέψουν στη γλώσσα, μάλλον θα την αγαπήσουν κ θα την μιλήσουν. Γιατί δυστυχώς στα παιδιά μας ασκούμε από μικρή ηλικία πίεση για πτυχία και εξετάσεις και στο τέλος μισούν το ίδιο το σχολείο, την ίδια τη γνώση, και όχι άδικα ίσως