Στις 3 Νοεμβρίου μου έγραψε: “Θέλω να μοιραστώ κάτι μαζί σου που ετοιμάζω εδώ και χρόνια και φέτος θα υλοποιηθεί! Λοιπόν, πριν χρόνια όταν διαβάσαμε το Πλανόδιο Πάρκο είχαμε καταλήξει με τα παιδιά ότι εμείς στους Γαργαλιάνους δε χρειαζόμαστε πάρκο αλλά… πλανόδια βιβλιοθήκη. Δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάφερα να την δημιουργήσω. Η σκέψη μου ήταν να δημιουργήσω μια κινητή βιβλιοθήκη, που θα μεταφέρεται σε διάφορα σημεία της πόλης μας, θα στρώνουμε μαξιλαράκια, χαλιά κλπ και τα παιδιά θα διαβάζουν και θα δανείζονται βιβλία. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορώ να κάνω στα παιδιά. Προσωπικό χρόνο θα αφιερώνω, αφού αυτό θα γίνεται κάθε Σάββατο. Είχα απευθυνθεί μάλιστα στην (αναφέρει όνομα εταιρίας) να μου φτιάξει ένα τίπι μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα τους για να το μεταφέρουμε και αυτό μαζί! Φέτος λοιπόν, το μοιράστηκα με τους γονείς και αυτοί ενθουσιάστηκαν…! Είμαι ενθουσιασμένη. Θα κάνω δράσεις φιλαναγνωσίας και σιγά σιγά οραματίζομαι να επεκταθούν οι δραστηριότητες της βιβλιοθήκης μας. Η οποία, βέβαια θα λέγεται Πλανόδια…Χαριστική Βιβλιοθήκη! Αυτό το βιβλίο (ενν. την Χαριστική Βιβλιοθήκη) το λάτρεψα. Μου ήρθε εικόνα κατευθείαν το τρέιλερ βαμμένο έτσι ακριβώς. Όπως η βιβλιοθήκη της Μυρτώς (ενν. τη Μυρτώ Δεληβοριά). Αυτό θα κάνω. Είπα πολλά ε; Έτσι κάνω όταν είμαι ενθουσιασμένη”.
Ήταν η Γαρυφαλιά Τεριζάκη, προϊσταμένη και νηπιαγωγός στο 1ο Νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων Μεσσηνίας, ενός ξεχωριστού σχολείου που τολμά συνεχώς να κάνει διαφορετικά πράγματα. Ήταν πράγματι πολύ ενθουσιασμένη. Και εκείνο που μου εκμυστηρεύτηκε, το έκανε! Το οραματιζόταν χρόνια, όπως οραματίζονται οι ανήσυχοι, δημιουργοί άνθρωποι που δεν επαναπαύονται σε μια ρουτίνα και πάντοτε αναζητούν την επόμενη πρόκληση προσφοράς στο σύνολο. 
Πως γεννήθηκε η ιδέα …
Την προηγούμενη χρονιά στο νηπιαγωγείο τους είχαν μετατρέψει το “μαγαζάκι” σε βιβλιοπωλείο, μιας που στους Γαργαλιάνους δεν υπάρχει κανονικό βιβλιοπωλείο. Το βάφτισαν “βιβλιοπαιδότοπο” γιατί τα παιδιά που έρχονται εκεί μπορούν και να μην ψωνίσουν. Μπορούν να έρθουν μόνο για να παίξουν.
Όταν διάβασαν με τα παιδιά στο σχολείο την Χαριστική Βιβλιοθήκη, σκέφτηκαν ότι ήθελαν να υπάρχει και στη δική τους πόλη μια τέτοια βιβλιοθήκη. “Δημιουργήσαμε λοιπόν στο βιβλιοπωλείο μας μια τεράστια πτέρυγα που την ονομάσαμε χαριστική βιβλιοθήκη. Οι ανάγκες το απαιτούσαν άλλωστε αφού οι περισσότεροι “πελάτες” έρχονταν για να παίξουν και να διαβάσουν, όχι για να αγοράσουν. Προσθέσαμε και μία πτέρυγα με αναγνωστήριο και πάγκους για να ξαπλώνουν και χώρο για να παίζουν τα παιδιά με επιτραπέζια και παζλ και με τους μαγνήτες. Και μία πολυθρόνα που χωράει δύο και τρεις και μπορούν να βυθίζονται εκεί και να διαβάζουν. Και μετά προσθέσαμε και πτέρυγα θεάτρου με βεστιάριο. Οι επισκέπτες του τώρα πια θα μπορούν και να ζωντανεύουν τα βιβλία που διαβάζουν! Και να δίνουν και παραστάσεις!
Το βιβλιοπωλείο-χαριστική βιβλιοθήκη μας, όμως, για να ευχαριστήσει τους επισκέπτες-πελάτες του υλοποιεί και άλλες δράσεις. Ετσι δημιουργήσαμε και αίθουσα προβολής. Αυτή η αίθουσα είναι μοναδική. Γιατί παρακολουθεί κανείς ταινία ξαπλωμένος/η μέσα σε έναν υπνόσακο ή χρησιμοποιεί τον υπνόσακο για μαξιλάρι! Τα εισιτήρια που παίρνουν οι επισκέπτες όταν έρχονται στην χαριστική βιβλιοθήκη είναι σελιδοδείκτες- βραχιολάκια για να μπαίνουν παντού! Τους χαρίζουμε κι αυτούς φυσικά. Και πάντα οι επισκέπτες μας αφήνουν τα παπούτσια έξω και μπαίνουν με κάλτσες. Μόνο κάλτσες! Ο χώρος που προβάλλεται η ταινία και γίνονται τα αναγνωστικά ταξίδια λέγεται “ο κύκλος της κάλτσας”. Εκεί γίνονται και άλλες δράσεις μετά ή και πριν. Οι επισκέπτες συζητούν για τα βιβλία ή τις ταινίες ή τα θέματα που τους ενδιαφέρουν”.
Αντιλαμβάνεστε τον μεγάλο δημιουργικό χορό στον οποίο είχε βάλει άπαντες μια ιδέα, μια τόση ιδέα που έγινε μεγάλη. Όταν μάλιστα διάβασαν και το Πλανόδιο Πάρκο του Αντώνη Παπαθεοδούλου (εκδ. Πατάκης), τα παιδιά μαγεύτηκαν ακόμα περισσότερο και αποφάσισαν και αυτά να αναλάβουν δράση.
– Γιατί να μην μεταφέρουμε τη βιβλιοθήκη μας σε όλη την πόλη;
– Γιατί να μη συναντιόμαστε με φίλους μας και από άλλα σχολεία και τα Σάββατα με αφορμή τα βιβλία;
– Γιατί να μην έχουμε κοινές αναγνωστικές εμπειρίες;
– Γιατί να μην μπορούμε να δανειζόμαστε περισσότερα βιβλία την εβδομάδα;
Έγινε μαθητικό συμβούλιο και η δημοκρατική απόφαση (τεχνική Freinet) έβγαλε όνομα: ΠΛΑΝΟΔΙΑ ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ η οποία κάθε Σάββατο θα μεταφέρεται σε διάφορες γωνιές της πόλης των Γαργαλιάνων για όλα τα παιδιά.
Αλλά χρειαζόταν και μια εικόνα. “Πώς λέτε να είναι αυτή η πλανόδια χαριστικής βιβλιοθήκη;” ρώτησε τα παιδιά και εκείνα την ζωγράφισαν λέγοντας τι θα ήθελαν να έχει: ρόδες, πόδια, φτερά, παγωτά, ήλιο, σκυλάκι, χώρο να ξαπλώνει κάποιος, λουλούδι, ράφια για βιβλία που θα τα βλέπουν τα παιδιά, χρώματα πολλά.
Η Γαρυφαλιά Τεριζάκη επικοινώνησε με την Μυρτώ Δεληβοριά και της ζήτησε αν μπορεί να τους τη σχεδιάσει, λαμβάνοντας υπόψιν της και τις ιδέες των παιδιών. Η αγαπημένη εικονογράφος δέχτηκε με μεγάλη χαρά και τη σχεδίασε. Το αποτέλεσμα; Μοναδικό:
Μια από τις πιο όμορφες δράσεις που μπορεί να κάνει νηπιαγωγείο είναι πλέον γεγονός. Κι ας εμποδίζει για την ώρα ο κορονοϊός με τους περιορισμούς του τα Σάββατα της Πλανόδιας Χαριστικής Βιβλιοθήκης.
“Νομίζω πως το μεγαλύτερο δώρο που μπορώ να κάνω στους μαθητές μου είναι λίγες ώρες ακόμα “παιχνιδιού” εκτός σχολείου. Είμαι πεπεισμένη ότι όλα όσα “παίζουμε” μέσα στο σχολείο κατακτώνται από τους μαθητές πιο εύκολα και σίγουρα πιο γρήγορα όταν συμβαίνουν και εκτός σχολείου! Και ακόμα καλύτερα όταν σ αυτά το παιχνίδια συμμετέχουν και οι γονείς τους”.
Χαρίστε βιβλία στην Πλανόδια Χαριστική Βιβλιοθήκη
Είναι σημαντικό τέτοιες δράσεις να ενισχυθούν με κάθε τρόπο και κυρίως… με βιβλία. Επικοινωνήστε με την Γαρυφαλιά Τεριζάκη στο τηλέφωνο 6944411196 και δώστε έστω και ένα βιβλίο ο καθένας σας. Δώστε χαρά στα παιδιά αυτής της μικρής πόλης, δώστε δύναμη στον σπουδαίο εθελοντισμό των ανθρώπων.
Μπράβο στην Γαρυφαλιά, τα παιδιά, όλους τους εθελοντές συνεργάτες της Πλανόδιας Χαριστικής Βιβλιοθήκης. “Θα ταξιδεύουμε λοιπόν κάθε Σάββατο και θα χαρίζουμε στιγμές!”
Αυτό είναι η ζωή. Στιγμές…
ΥΓ: Δείτε το μπλογκ της Πλανόδιας Χαριστικής Βιβλιοθήκης
