«Πες μου τ’ όνομά σου» είναι ο τίτλος του νέου μουσικού βιβλίου του Φοίβου Δεληβοριά και περιλαμβάνει μια ιστορία παιδικών χρόνων και της σχέσης του με την πόλη και τους ανθρώπους της, καθώς και δεκαπέντε παιδικά (τι προσδιορισμός κι αυτός) τραγούδια, δώδεκα του γνωστού τραγουδοποιού και τρία του Γιώργου Χατζηπιερή που είχε τραγουδήσει ο Φοίβος στο παρελθόν και είναι ήδη τεράστιες επιτυχίες στα παιδιά και όχι μόνο: Το ελεφαντάκι, Το δέντρο, Ήταν ένας ποντικός (από τους δίσκους “Ο τεμπέλης δράκος και άλλες ιστορίες” του 2005 και “Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου” του 2009).
Μόνο που τώρα πλάι σε αυτά, με το χέρι στην καρδιά, θα βρείτε τουλάχιστον άλλα τρία με οποία θα εθιστείτε αμέσως στο replay, ενώ όλα φέρουν τη σφραγίδα ποιότητας του Φοίβου.
Το “Ήταν Μία Πόλη” είναι μοναδικά τρυφερά, απόλυτα Δεληβορικό και με ρυθμό που αγκαλιάζεται αμέσως από το μυαλό και τα χείλη. Το “Ένας ίσον κανένας” κεφάτο, δροσερό, πιο ρυθμικό και πιο χαρούμενο, θα έλεγες καλοκαιρινό και ξέγνοιαστο.
Το “Δικό μου-Δικό σου”…
… ευρηματικό, απίστευτα θεατρικό και μελωδικό, αγγελιοφόρος εξαίρετων νοημάτων.
-Αυτό το σπίτι είναι δικό μου
-Είναι δικό μου
-Ολοδικό μου
-Εγώ ήμουν πρώτη
-Εγώ το είδα
-Εγώ είμαι από πιο καλή πατρίδα
Έχω δεμένο ένα σκυλάκι
και μια χρυσόμυγα σε βαζάκι
Κλείνω τις κούκλες σ’ ένα πατάρι
κι έτσι κανένας δε θα τις πάρει.
Κι όμως έτσι, χαζή,
δε θα παίζεις ούτε εσύ
όλα θα ‘ναι δικά σου
μα δε θα ‘χουν αξία
Το σκυλί σου θα κλαίει
κι η χρυσόμυγα θα λέει:
“Το χρυσάφι είναι άχρηστο
σ’ όποιον πάει από ασφυξία”.
Αααα, ααααα
Αυτό το σπίτι είναι δικό μου
είναι δικό μου, πολύ δικό μου.
Είσαι μεγάλος, είσαι ηγέτης
είσαι ένας Ζευς νεφεληγερέτης
Θα το κλειδώσω και θα το φράξω
θα βάλω κάμερες και θ’ αράξω
να περιμένω στον Όλυμπό μου
τον διαρρήκτή μου, τον εχθρό μου
Θα γεράσεις λοιπόν
σ’ έναν πύργο από μπετόν
όλα θα ‘ναι δικά σου
μα δε θα αξίζουν μία.
Δε θα υπάρχει ψυχή
τη χαρά να μοιραστεί
και ο συναγερμός σου
θα διώξει και την ευτυχία.
Αααα, αααα!
Το “Αγόρια Κορίτσια”…
… είναι το Τραγούδι της Χρονιάς! Απίθανος ρυθμός και μελωδία, θεατρικότητα, χιούμορ, διεισδυτικότητα, ένας ολόκληρος κόσμος/θεατρικό από μόνο του. Θα το λατρέψετε σε κάθε σπίτι, παρέα και τάξη!
“Τα αγόρια είναι πίθηκοι, δεν πλένονται ποτέ
Τα κορίτσια είναι μαϊμούδες, όλο μακιγιάρονται
Τα αγόρια μυξοκλαίνε όταν χάσει η ομάδα
Τα κορίτσια κλαίνε έτσι κι αλλιώς όλη την εβδομάδα.
Έλα!
Τα αγόρια είναι μαμάκηδες, πισωφουστανατζήδες
Τα κορίτσια είναι στρίγγλες και πατάνε όλο τσιρίδες
Τα αγόρια αν δεν νικήσουνε δεν μπαίνουν σε παιχνίδι
Τα κορίτσια σε προδίδουνε για ένα δαχτυλίδι.
Φύγε!
Τα αγόρια βγάζουν κάλτσες και ψοφάνε τα ποντίκια
Τα κορίτσια μπογιατίζονται για δυο μικρά μπιμπίκια
Τα αγόρια εκστασιάζονται με ψευτογκατζετάκια
Τα κορίτσια βάζουν ρούχα σε σκυλάκια και γατάκια
Έλα!
Το ‘ριξες και πάλι απόψε το φαρμάκι σου
κι έκανες ξανά να κλαίει το κοριτσάκι σου!
Αχ, βρε παλιομισοφόρια
τι τραβάν για σας τα αγόρια!
Κι όμως είναι τόσο ωραίο το ότι δεν είμαστε ίδια
σκέψου βαρετή που θα ‘ταν η ζωή χωρίς παιχνίδια.
Και το πιο καλό παιχνίδι είναι εκείνο που αγνοείς
που ‘χει δύσκολους κανόνες κι αν νικήσεις θα χαθείς!
Πώς μ’ αρέσουν τα κορίτσια
πώς αρέσουνε τα αγόρια!
Πώς μ’ αρέσει που γκρινιάζεις
πώς μ’ αρέσει που βρωμάς
ο,τι και να λες το ξέρω
πως στο βάθος μ’ αγαπάς!”
Απίστευτο “Το Άγαλμα”:
Είμαι ένα άγαλμα
Τι σημαίνει άγαλμα
Μήπως είσαι ακούνητο
μήπως είσαι αγέλαστο;
Όχι τέτοιο άγαλμα
άλλου είδους άγαλμα.
Δεν είμαι ακούνητο
δεν είμαι αγέλαστο.
Τότε τι; Τι; Για πες μας!
Άμα με κοιτάξει ένας
κάθομαι στη θέση μου
άμα με κοιτάξουν δυο
κοκκινίζω ντρέπομαι
άμα με κοιτάξουν τρεις
τότε χαχαχα, χαχαχα!
Είμαι ένα άγαλμα
ένα στο είδος του άγαλμα
όλα τ’ άλλα κάθονται
σαν ψωροπερήφανα
και στα χέρια τους πουλιά
στήνουνε τα σπίτια τους
Όχι τέτοιο άγαλμα
άλλου είδους άγαλμα.
Τότε τι; Τι; Για πες μας!
Άμα με κοιτάξει ένας
κάθομαι στη θέση μου
άμα με κοιτάξουν δυο
κοκκινίζω ντρέπομαι
άμα με κοιτάξουν τρεις
τότε χαχαχα, χαχαχα!
Ο εξαίρετος δημιουργός ιστοριών και τραγουδιών Φοίβος Δεληβοριάς δημιουργεί μια μοναδική μουσική ιστορία με συνθέσεις και στίχους από τις θεατρικές παραστάσεις “Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης” (θέατρο Πορεία, 2013), “Είστε και φαίνεστε” (Σύγχρονο Θέατρο, 2015) των Φόλκερ Λούντβιχ – Βασίλη Κουκαλάνι και “Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο” του Αντώνη Παπαθεοδούλου (Κουκλοθέατρο Παραμυθοχώρα, 2016-17).
Με συνθέσεις και στίχους από το ευρηματικό, θεατρικό σύμπαν του Φοίβου, ενός από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που μπορείς να πεις ότι πήρε από το χέρι τους συνομηλίκους του (και τους πέριξ αυτών) και τους περπάτησε με συνέπεια και γνησιότητα κάποιους από τους πιο αυθεντικούς μουσικοστιχουργικούς δρόμους της έσχατης εικοσαετίας, το “Πες μου τ’ όνομά σου”, για να βγει με την αρτιότητα που θα διακρίνετε, συνάντησε το μοναδικό εικαστικό ένστικτό της διακεκριμένης εικονογράφου Μυρτώς Δεληβοριά. Και κάπως έτσι, εκτός από το “οικογενειακόν” του πράγματος, που έχει τη σημειολογική του έκταση, δημιουργείται και ένα υψηλής ομορφιάς καλλιτεχνικό δημιούργημα. Το οποίο είναι για κανονικά παιδιά…
Με την ποιότητα των εκδόσεων της Μικρής Άρκτου και την παιδική της σειρά “Νάνος”, μια ιδιαίτερη έκδοση που σίγουρα θα αγαπήσουν μικροί και μεγαλύτεροι. Το υπογράφουμε.
Φοίβος Δεληβοριάς “Το Δέντρο”
από το δίσκο “Η επιστροφή του τεμπέλη δράκου”
Στίχοι – Μουσική: Γιώργος Χατζηπιερής
Η Μικρή Άρκτος υποδέχεται τον Φοίβο Δεληβοριά
Ο Νάνος της Μικρής Άρκτου (η παιδική σειρά των εκδόσεων Μικρή Άρκτος), καλωσορίζει στην αστροφώτιστη παρέα του, έναν πασίγνωστο παραμυθά – τραγουδοποιό, έναν αληθινό καλλιτέχνη που αγαπά τις αφηγήσεις (μικρές και μεγάλες ) και κυρίως τις ιστορίες της πόλης. Το μικρό του όνομα είναι Φοίβος. Και το μεγάλο Δεληβοριάς. Που σημαίνει «τρελός βοριάς». Στο σχολείο τον κορόιδευαν γι’ αυτό. Το «Φοίβος» πάλι, σημαίνει «φωτεινός». Κι ήταν το παρατσούκλι του Απόλλωνα, θεού της μουσικής και του φωτός. Όταν έγινε 9 χρονών αποφάσισε να μάθει κιθάρα. Ήθελε αυτά που βλέπει να τα κάνει ιστορίες και να τις ντύνει με μουσική.
Σ’ αυτό το βιβλίο που έχει τίτλο του, Πες μου τ’ όνομά σου, ο Φοίβος θυμάται κι αφηγείται τη δική του ιστορία όπως ξεκίνησε όταν ήταν παιδί, που είναι όμως και η ιστορία της σχέσης του με την πόλη, τους φίλους του, τα παιδικά του χρόνια, τις παρέες και τις σκανδαλιές τους…
Φοίβος Δεληβοριάς “Το ελεφαντάκι”
Σκηνοθεσία Animation – Μοντάζ: Έφη Παππά
Παραγωγή: Ο Τεμπέλης Δράκος 2017
Animation χαρακτήρων: Χρήστος Παπανδρεόπουλος
Σχεδιασμός background: Φίλιππος Θεοδωρίδης
Ο Φοίβος Δεληβοριάς περιγράφει την έκδοση:
« Eδώ είμαστε! Ουρανοκατέβατοι και απροσδόκητοι αλλά -ελπίζουμε- ευπρόσδεκτοι. Με τα ανακατεμένα μας μαλλιά, με το ελεφαντάκι μας, την αδερφή μας την Μυρτώ Δεληβοριά, τη Τζέλα, τη Λέλα, τον Κόρνα, την πόλη μας και τα περίεργα ονόματά μας. Και θέλουμε να μάθουμε ένα-ένα τα δικά σας.»
Ακριβώς. Μια παρέα μεγάλη, στην οποία συμμετέχουν η εικονογράφος Μυρτώ Δεληβοριά (βραβευμένη πολλές φορές και με αναγνωρίσιμο σήμα) ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (που συμμετέχει σε ένα τραγούδι), ηθοποιοί, μουσικοί και τραγουδιστές, ζητούν να συστηθούν με τους φίλους τους, τα παιδιά κάθε ηλικίας, να θυμηθούν και να ανταλλάξουν ιστορίες και τραγούδια….
Το «Πες μου τ’ όνομά σου», είναι μια ιστορία που τη συνοδεύει ένα cd με δεκαπέντε παιδικά τραγούδια συνολικά, δώδεκα που έγραψε ο ίδιος ο Φοίβος Δεληβοριάς αλλά και τρία ακόμη πανέμορφα τραγούδια του Γιώργου Χατζηπιερή που είχε τραγουδήσει ο Φοίβος στο παρελθόν: Το ελεφαντάκι, Το δέντρο, Ήταν ένας ποντικός …
Εμείς σας παραδίδουμε μια πολύ φροντισμένη έκδοση, που νομίζουμε πως θα γίνει αφορμή για να ειπωθούν τα πράγματα και οι φίλοι με τα ονόματά τους !!!
Καλή ακρόαση…
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
Αγόρασέ το |
|---|---|
| Τίτλος: | Πες μου τ΄ όνομά σου |
| Μία ιστορία με τραγούδια και με εικόνες της Μυρτώς Δεληβοριά | |
| Συγγραφέας: | Φοίβος Δεληβοριάς |
| Εικονογράφηση: | Μυρτώ Δεληβοριά |
| Μουσική: | Γιώργος Χατζηπιερής, Φοίβος Δεληβοριάς |
| Κείμενο, στίχοι: | Φοίβος Δεληβοριάς |
| Παραγωγή έκδοσης | Παρασκευάς Καρασούλος |
| Εκδόσεις: | Μικρή Άρκτος, Μάρτιος 2018 |
| Επιμέλεια: | Παρασκευή Γερολυμάτου |
| Σχεδιασμός έκδοσης | Ανδρέας Γεωργιάδης |
| Σελίδες: | 48 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-8104-92-1 |
