Πέθανε σε ηλικία 95 ετών ο σπουδαίος δάσκαλος και πρωτοπόρος του θεατρικού παιχνιδιού στην Ελλάδα, Λάκης Κουρετζής.
Την είδηση του θανάτου του έκανε το Θέατρο της Ημέρας στη σελίδα του στο facebook:
Λάκης Κουρετζής 1929-2024. Ο Εμψυχωτής των Εμψυχωτών. Έφυγε σήμερα από κοντά μας, πλήρης ημερών και στην αγκαλιά των αγαπημένων του, ο Λάκης Κουρετζής, συνιδρυτής του θεάτρου μας και πολύ σημαντικός πρωτοπόρος παιδαγωγός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, Επίτιμος διδάκτωρ του Παν/μίου Αθηνών. Ως δημιουργός της μεθόδου του Θεατρικού παιχνιδιού, συνέβαλε ανοίγοντας νέους δρόμους στην παιδαγωγική του θεάτρου, επηρεάζοντας με το δημιουργικό πνεύμα και τη διδασκαλία του, τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, τους ανθρώπους του θεάτρου, αλλά κυρίως τα παιδιά και τους εφήβους, που είχαν την ευκαιρία να βιώσουν και να κατανοήσουν τον κόσμο και τον εαυτό τους μέσω του θεατρικού παιχνιδιού. Με μια ζωή πλούσια σε εμπειρίες, συναισθήματα, αισθήσεις, γνώσεις που μεταλαμπάδευε με σοφία στους συνεργάτες του και τους άπειρους μαθητές του σε όλη την Ελλάδα, άφησε έργο αξιοζήλευτο, έργο ζωής που θα μείνει στην ιστορία. Αγαπημένε μας, συνεχίζουμε το έργο σου, στο δρόμο που χάραξες, αναλλοίωτο, με πίστη συνέπεια και συνέχεια,όπως μας έμαθες όλα αυτά τα χρόνια. Εσύ πάντα θα μας εμπνέεις και να μας “εμψυχώνεις” από ψηλά..
Ο Λάκης Κουρετζής υπήρξε ένας αληθινά προικισμένος δάσκαλος, ένας πραγματικός μεταμορφωτης που καθόρισε τη θεατρική παιδεία των παιδιών της Ελλάδας.
Δεν καθόρισε όμως μόνο τα παιδιά. Κυρίως καθόρισε, όρισε, μηδένισε την απειρία και άγνοια, των ανθρώπων που ασχολούνται με παιδιά, των εκπαιδευτικών.
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί παρακολούθησαν τα σεμινάρια, τις ομιλίες και ακολούθησαν τις εμπνευσμένες ιδέες του σπουδαίου δασκάλου. Ήταν πάντα συγκλονιστικός. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί τον μνημονεύουν πάντα ως σημείο αναφοράς των σπουδών και εμπειρίας τους. Δεν πρόκειται για κάποιον που έμαθε τους εκπαιδευτικούς θεατρικά παιχνιδάκια να περνούν την ώρα τους τα παιδιά, αλλά για κάποιον που τους έμαθε να μπαίνουν στην ουσία των κειμένων, των νοημάτων, των ιδεών και να τα παντρεύουν με κίνηση, με σκηνοθετική ματιά, με ζωντάνια. Κατέδειξε την ουσία της εκπαιδευτικής πράξης, έδειξε τα ελλείμματα και τις απουσίες της, κοίταξε το καλλιτεχνικό είμαι των ανθρώπων που τόσο λείπει σήμερα.
Ένας μεταξωτος άνθρωπος, σεμνός, γεμάτος περιεχόμενο έφυγε, αφήνοντας όμως τεράστια κληρονομιά.
Αιώνια η μνήμη του θα μείνει.
ΥΓ: Η φωτογραφία είναι από το Θέατρο της Ημέρας.
