Πέθανε σήμερα ο εικονογράφος Χρήστος Δήμος. 
Μεγάλωσε στο Κουτσελιό Ιωαννίνων. Από μικρό παιδί τού άρεσε να ζωγραφίζει και να μουτζουρώνει τα τετράδια του με σκίτσα και ζωγραφιές. Αυτή η αγάπη του για το σχέδιο τον οδήγησε μεγαλώνοντας στην Αθήνα να προσπαθεί ν’ ανακαλύψει τον κόσμο της εικόνας. Τότε ήταν η πρώτη φορά που ήρθε σε επαφή με το κινούμενο σχέδιο και δούλεψε επαγγελματικά για αυτό.
Ασχολήθηκε πολλά χρόνια με την τέχνη του κινουμένου σχεδίου δουλεύοντας σε διαφημίσεις και video clip. Σπούδασε στη σχολή «Ορνεράκη» σκίτσο και εικονογράφηση.
Συνέχισε να εργάζεται στον χώρο του κινουμένου σχεδίου δουλεύοντας στο Λονδίνο, για τη Warner Bros στην ταινία “Space Jam” και σε άλλες ευρωπαϊκές ταινίες.
Το μεγάλο του όνειρο, όμως, ήταν να κάνει εικονογράφηση παιδικού βιβλίου. Έτσι, επιστρέφοντας από το Λονδίνο εγκατέλειψε το κινούμενο σχέδιο και αφοσιώθηκε στην εικονογράφηση παιδικών βιβλίων· ασχολείται επαγγελματικά μ’ αυτή τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Έχει εικονογραφήσει περισσότερους από 100 τίτλους βιβλίων σε συνεργασία με τους περισσότερους εκδοτικούς οίκους.
Ανάμεσα στα βιβλία που είχε εικονογραφήσει συναντάμε τη σειρά του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη Αταξίες στην τάξη, το θαυμάσιο Ποιος απήγαγε τον Αϊ-Βασίλη; του Βασίλη Παπαθεοδώρου, Παιχνίδια σε πόλεμο των Β. Κουτσιαρή και Γ. Διακωμανώλη, Ο Αγησίλαος στη δημοτική βιβλιοθήκη του Γιάννη Διακομανώλη, Δεν ντρέπομαι πια της Έλενας Αρτζανίδου, Στον κήπο με τα παραμύθια της Αγγελικής Βαρελλά, Ντιριγκόου ντιριμπάι της Γιολάντας (Sadahzinia) Τσιαμπόκαλου, Η Σκονούλα και η νύχτα της Μαρίας Σταματάκη – Μάργαρη και Χρυσάνθεμα στο χιόνι του Βασίλη Κουτσιαρή.
Επίσης έχει εικονογραφήσει σε συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο το βιβλίο Γλώσσα Γ΄ δημοτικού «Τα απίθανα μολύβια», 2006.
Το 2005 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο που έχει γράψει και εικονογραφήσει «Ο Ντομάτας Πατατιάς».
Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, του Αισώπου και πρώην μέλος Δ.Σ. του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων.
Από το 1999 δίδασκε εικονογράφηση και σκίτσο σε Αθήνα και Ιωάννινα.
Το ύφος του είχε έντονα χρώματα και παιγνιώδη χαρακτήρα.
Αιωνία η μνήμη του δημιουργού.
