Ένα μικροσκοπικό ροζ ελεφαντάκι, σκέφτεται…
Μεγαλώνει και γεμίζει αγωνία. Αναρωτιέται για τις αλλαγές που συμβαίνουν σ’ αυτόν και το περιβάλλον του, για το πως θα είναι ο κόσμος των μεγάλων, για το ποια θέση θα έχει εκείνος μέσα σ’ αυτόν… και βλέπει τους φόβους του να μεγαλώνουν μαζί του. Ώσπου…
Η ιστορία ξεκινά με τον πρωινό περίπατο του μικρού μας ήρωα, όπου συναντά φραουλίτσες, κάτι πατάτες, μια πετρούλα, ένα ραδικάκι κι ένα μυρμηγκάκι. Κι εκεί σταματά. Παίρνει την προβοσκίδα του και μετριέται… και ναι! Χαρούμενος διαπιστώνει πως έχει ψηλώσει. Μαζί με τη χαρά του και την υπερσουπερεξτραδύναμη και λαχτάρα που τον κατακλύζει για να κάνει κάτι μεγάλο, έρχονται και οι ανησυχίες.
Ο Πομελό μεγαλώνει. Κι αυτό δεν μπορεί να το σταματήσει. Τώρα πια δε χωράει κάτω από το ραδικάκι. Δε χωράει καλά, καλά στο σαλόνι του βιβλίου. Όσο μεγαλώνει όλα φαίνονται διαφορετικά και η αγωνία του αυξάνει. Γεμίζει ερωτήματα. Πόσο ψηλός θα γίνει; Θα μεγαλώσει ομοιόμορφα; Θα μπορεί να κάνει όσα έκανε μικρός; Θα πρέπει να κάνει όσα ΔΕΝ θέλει; Θα περιστοιχιστεί από ΠΡΕΠΕΙ; Πώς θα είναι αυτός ο κόσμος των μεγάλων; Άγχος, ανησυχία, ανασφάλεια, φοβίες για τις αλλαγές που βιώνει. Και τότε έρχεται εύλογα το ερώτημα «Μήπως μεγαλώνοντας γερνάμε; Μήπως γερνώντας γινόμαστε σοφοί;» για να συμπληρώσει την έννοια του χρόνου, του κύκλου… της αλλαγής της κίνησης…
Και τι θα πει τελικά να μεγαλώνεις;
… «θα πει επίσης να ανακαλύπτεις κι άλλες γεύσεις εκτός από τη γλυκιά, τη ζαχαρένια και τη μελιστάλαχτη γεύση των πραγμάτων. Να μεγαλώνεις θα πει να επιλέγεις και να ζεις νέες εμπειρίες».
Το κείμενο εύστοχο, άμεσο, με ερωτήσεις που κρατούν ζωντανό το ενδιαφέρον. Λιτό, περιεκτικό, ουσιαστικό και πλήρως εναρμονισμένο με τις εικόνες.
Η εικονογράφηση πολύ όμορφη, ξεχωριστή. Σε ταξιδεύει στον κόσμο της φύσης και της ανάπτυξης της ζωής. Έντονα, ζωντανά χρώματα, ξεκάθαρες οι αντιθέσεις των μεγεθών, καθαρές, μίνιμαλ γραμμές, μοτίβα. Είναι χαρακτηριστική, ιδιαίτερη η εμφάνιση του πρωταγωνιστή σε προφίλ στο εξώφυλλο, αλλά και σε όλο το βιβλίο με την τεράστια προβοσκίδα του να τον περικυκλώνει σχεδόν και το μεγάλο μάτι του, που θυμίζει ένα “μάτι” αυγό. Εντυπωσιακή είναι επίσης η υπερβολική μεγέθυνση στο σαλόνι του βιβλίου, όπου ο μικρός μας ελέφαντας δε χωράει πια…
Ένα βιβλίο που αγγίζει την οπτική των πραγμάτων στις 3 διαστάσεις του χώρου, του χρόνου και του συναισθήματος.
Αναπτύσσομαι, μεγαλώνω, αλλάζω…Πριν, τώρα, μετά. Μικρό, μεσαίο, μεγάλο. Φόβος, αγωνία, ανασφάλεια, χαρά, λαχτάρα, αυτοπεποίθηση. Μαθηματικά; Όχι μόνο. Φιλοσοφικά ερωτήματα, αλλά και ψυχολογικές διακυμάνσεις που μέσα από τον ήρωα, το μικρό Πομελό, μπορούν να ταυτιστούν μικρά και μεγάλα παιδιά. Και εγώ από αυτό το βιβλίο κράτησα το αγαπημένο μου… «να μεγαλώνεις είναι σαν να λες «αντίο». Αλλά και να ακούς το «αντίο» που σου λένε οι άλλοι».
Η Ραμόνα Μπαντέσκου γεννήθηκε στη Ρουμανία. Σε ηλικία 10 ετών μετανάστευσε στη Γαλλία. Από το 2002 έχουν εκδοθεί 25 βιβλία της στα γαλλικά και έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες του κόσμου: ισπανικά, ελληνικά, ιταλικά, αγγλικά, κινέζικα, σουηδικά, γερμανικά, νορβηγικά κ.α. Ο Πομελό είναι η πιο δημοφιλής σειρά βιβλίων της. Ξεκίνησε να εκδίδεται το 2003 (εικονογράφηση από τον Μπέντζαμιν Σόου) και αριθμεί μέχρι στιγμής 10 βιβλία. Στα ελληνικά κυκλοφορεί το βιβλίο του “Ο Πομελό μεγαλώνει” από τις εκδόσεις Κόκκινο.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο Πομελό μεγαλώνει |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | Pomelo grandit |
| Συγγραφέας: | Ramona Badescu |
| Εικονογράφηση: | Benjamin Chaud |
| Μετάφραση: | Γιώργος Κουραβέλος |
| Εκδόσεις: | Κόκκινο, Μάιος 2011 |
| ISBN: | 978-960-99501-4-5 |
