Ο διασημότερος πίνακας (τοιχογραφία) όλων των εποχών (μαζί με τη Μόνα Λίζα) από τον μεγαλοφυή Λεονάρντο ασφαλώς (διαστάσεις 880X 460 cm). Βρίσκεται ακόμα και σήμερα στην αίθουσα φαγητού (τραπεζαρία) του μοναστηριού Santa Maria della Grazie (Παναγία της Χάριτος) του Μιλάνου, απέναντι σχεδόν από τη φημισμένη Σκάλα του συνθέτοντας έναν δρόμο όπου ο κόσμος συρρέει να θαυμάσει σπουδαία επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού.
Ο πίνακας έχει μέγεθος 4,60 επί 8,80 μέτρα και απεικονίζει την έκπληξη και τα συναισθήματα στα πρόσωπα των μαθητών του Ιησού, όταν ο τελευταίος τους ανακοινώνει ότι κάποιος από αυτούς πολύ σύντομα θα τον προδώσει.”Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι είς εξ υμών παραδώσει με” λέει ο Ιησούς στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφ.ΙΓ. Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς κάνει απλά την τελετή της θείας ευχαριστίας και δεν ανακοινώνει τίποτα.
Το θέμα του Μυστικού Δείπνου ήταν σύνηθες για τις αίθουσες φαγητού των μοναστηριών. Μόνο που η συγκεκριμένη αίθουσα δεν ήταν αίθουσα φαγητού όταν ο Λεονάρντο ξεκίνησε το 1495 να ζωγραφίζει την τοιχογραφία του κατά παραγγελία του Λουντοβίκο Σφόρτσα.
Αν και πρόκειται για έργο ζωγραφικής πάνω σε τοίχο, ο Λεονάρντο δεν χρησιμοποιεί την κλασσική μέθοδο της νωπογραφίας (affresco) αλλά εφαρμόζει την τεχνική του καμβά πάνω στον τοίχο. Οι τελευταίες εργασίες αποκατάστασης της τοιχογραφίας έδειξαν ότι ο Λεονάρντο χρησιμοποίησε μια βαφή με βάση το λινέλαιο και το αυγό η οποία εφαρμόστηκε σε ένα επίχρισμα διπλής στρώσης.
Οι ερμηνείες που έχουν δοθεί κατά καιρούς παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η ιταλίδα Σαμπρίνα Σφόρτσα Γκαλίτσια υποστηρίζει ότι το μυστικό του πίνακα είναι η συντέλεια του κόσμου που θα έρθει σύμφωνα με αυτήν την αποκρυπτογράφηση την 1η Νοεμβρίου του 4006, 8 μήνες μετά την αρχή μιας παγκόσμιας πλημμύρας. Ο Ιταλός μουσικός Τζιοβάνι Μαρία Πάλα υποστηρίζει ότι ο πίνακας αποτελεί έναν μουσικό ύπνο στο θεό διάρκειας σαράντα δευτερολέπτων όπου τις νότες αναπαριστούν τα καρβέλια ψωμιού του πίνακα. Γνωστότερη ασφαλώς είναι η υπόθεση του παγκόσμιου best seller του Νταν Μπράουν “Ο κώδικας da vinci” που ανάμεσα σε άλλα υποστήριζε ότι ο εκ δεξιών μαθητής του Ιησού δεν είναι ο Ιωάννης αλλά η σύζυγός του Μαρία Μαγδαληνή. Η υπόθεση αυτή μάλλον ελέγχεται από τους περισσότερους μελετητές και υιοθετείται άκριτα χωρίς να είναι πάντα επαρκείς οι αποδείξεις που τη συνοδεύουν.
Σε κάθε περίπτωση πρόκειται περί ενός αριστουργηματικού πίνακα συναισθημάτων, διάταξης και αποχρώσεων. Ο μυστικός, τελευταίος, δείπνος έλαβε χώρα κατά την πιο πρόσφατη υπόθεση τη Μεγάλη Τετάρτη και όχι τη Μεγάλη Πέμπτη όπως υποστηριζόταν παλαιότερα.
Στην τάξη
Ο Τελευταίος (Μυστικός) Δείπνος του Λεονάρντο είναι ένας πίνακας χρυσάφι στα χέρια μας, στο σχολείο και το σπίτι. Παρατηρώντας τον με τα παιδιά μπορούμε να συζητήσουμε και να κάνουμε τόσα πολλά:
-μαθηματικά: με τους 12 Αποστόλους, τα 13 συνολικά εικονιζόμενα πρόσωπα (αρίθμηση) αλλά και την ιδιαίτερη δυναμική που παρουσιάζει ο ιερός αριθμός 3. Οι μαθητές είναι ουσιαστικά τέσσερις παρέες των τριών (πρόσθεση, πολλαπλασιασμός) που η καθεμία ξεχωρίζει από την άλλη. Κι ακόμα: πόσα παράθυρα υπάρχουν πίσω από τον Ιησού; Ποιο σχήμα θυμίζει η μορφή του Ιησού; Ποιο σχήμα υπάρχει αντεστραμμένο ανάμεσα στον Ιησού και τον Ιωάννη; Τι σχήμα και μεγέθη έχουν τα παράθυρα, τα φατνώματα της οροφής, οι ταπετσαρίες των τοίχων;
συναισθήματα: ο Ιησούς ανακοινώνει όπως είπαμε την επικείμενη από κάποιον εκ των παρόντων προδοσία του. Παρατηρήστε προσεκτικά τα πρόσωπα και τα σώματα και των 12 Αποστόλων. Έχουν 12 διαφορετικές εκφράσεις θυμού, έκπληξης και αιφνιδιασμού. Ουσιαστικά διαβαθμίζονται ανάμεσα σε αυτά τα τρία κυρίαρχα συναισθήματα. Από αριστερά προς τα δεξιά ο Βαρθολομαίος, ο Ιάκωβος (ο γιος του Αλφαίου) και ο Ανδρέας είναι και οι τρεις φανερά έκπληκτοι. Η επόμενη τριάδα είναι ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Πέτρος και ο Ιωάννης. Ο Ιούδας μοιάζει αιφνιδιασμένος από την ξαφνική αποκάλυψη του σχεδίου του. Που βρίσκεται το κεφάλι του (χαμηλότερα από όλους); Πόσων μαθητών ο αγκώνας ακουμπά στο τραπέζι (μόνο του Ιούδα); Πως φαίνεται η ταραχή του Ιούδα (ρίχνει την αλατιέρα) και η ενοχή του (γέρνει προς τα πίσω); Γιατί είναι το μόνο πρόσωπο που στην τοιχογραφία φαίνεται να είναι στη σκιά; Τι μπορεί να σημαίνουν αυτοί οι συμβολισμοί από τον Λεονάρντο προς εμάς, τους απλούς θεατές (και όχι ιστορικούς τέχνης ή εικαστικούς);
Δίπλα από τον Ιούδα βρίσκεται ο Πέτρος. Πως αισθάνεται; Μπορείτε να διακρίνετε το θυμό και την οργή του; Πως μπορεί να συνδέεται το μαχαίρι που κρατάει στο χέρι του με τα γεγονότα που θα συμβούν λίγο μετά στον κήπο της Γεσθημανής (“μάχαιραν έδωκες, μάχαιρα θα λάβεις”) και τη σύλληψη του Ιησού;
Ο Ιωάννης, νεότερος όλων και αγαπημένος μαθητής του Ιησού, μοιάζει σα λιπόθυμος στο άκουσμα της είδησης ενώ ακούει από τον από τον Πέτρο κάτι θυμωμένο σαν “μήπως ξέρεις ποιος είναι αυτός;”
Ο Θωμάς (αναστατωμένος και αιφνιδιασμένος αλλά και με την αμφιβολία πάντα ζωντανή σε όσα ακούει από τους άλλους δύο), ο Ιάκωβος ο πρεσβύτερος (έκπληκτος και με ανοιχτά τα χέρια σημάδι ότι δεν έχει τίποτα να κρύψει, ότι δεν είναι αυτός ο ένοχος) και ο Φίλιππος (μοιάζει σα να αναζητεί κάποια εξήγηση γι’ αυτό που μόλις άκουσε) συνθέτουν την πρώτη τριάδα στα αριστερά του Ιησού, μια τριάδα πλήρη συναισθημάτων και αυτή.
Τέλος ο Ματθαίος, ο Ιούδας ο Θαδαίος και ο Σίμων ο Ζηλωτής αποτελούν την τελευταία τριάδα με τους δύο πρώτους να έχουν στραφεί προς τον τελευταίο αναζητώντας ίσως κάποιες απαντήσεις.
Και ανάμεσά στους 13 παρόντες, υπάρχουν δύο που μοιάζουν σχεδόν ατάραχοι: είναι ο Ιησούς και ο Ιούδας. Γιατί; Η γνώση οδηγεί σε αταραξία και γαλήνη. Κι όποιος γνωρίζει δεν αναζητεί άλλο πια.
χρωματισμοί: τι χρώμα είναι μανδύας του Ιησού; Γιατί κόκκινο (θεϊκή υπόσταση και κύρος) και γαλάζιο (ύλη, άνθρωπος); Ποια είναι τα υπόλοιπα χρώματα που παρατηρούνται στους μανδύες, τους τοίχους, το φόντο; Τι αίσθηση αφήνουν οι συνδυασμοί αυτοί;
τοιχογραφία: πως θα ζωγραφίζαμε έναν άθλιο, λερό τοίχο της αυλής του σχολείου μας; Τι υλικά θα διαλέγαμε και ακόμα πιο βασικό…ποιο θα ήταν το θέμα που θα απεικονίζαμε; Πως θα το προστατεύαμε από τη φθορά του χρόνου και των καιρικών συνθηκών;
το δείπνο των συναισθημάτων: καθόμαστε σε ένα τραπέζι. Δεν είμαστε 12 ή 13. Μπορεί να είμαστε 18 ή 25. Δεν έχει σημασία. Εκφωνούμε, εμείς ή κάποιο παιδί, μια πρόταση που είναι σε θέση να προκαλέσει κάποια συναισθήματα. Τα παιδιά καλούνται να λάβουν εκείνες τις εκφράσεις στο πρόσωπο και τις στάσεις σώματος που θα δηλώσουν όσο καλύτερα γίνεται τα συναισθήματά τους πάνω σε αυτό που άκουσαν. Η διαδικασία είναι μαγική και εξασκεί τα παιδιά στην ανάγνωση συναισθημάτων, χειρονομιών, στάσεων, κινήσεων κ.α.
