Ο εφιάλτης δεν ήταν όνειρο. Ήταν πραγματικότητα. Ο θάνατος είχε επισκεφθεί το σπίτι του 11χρονου Ιάσονα από τη Σάμο. Μια στρατιά πειρατών σκοτώνουν τον πατέρα του, Λαέρτη, και απαγάγουν τη μητέρα του, Ηώ, παίρνοντάς την στην Αίγυπτο. Είμαστε στον 60 π.χ. αιώνα. Δυο πολιτισμοί που συνδιαλέγονται κι ακμάζουν, που αναπτύσσονται και χάσκουν, θα μπουν βαθιά στον κόσμο του Ιάσονα που ξαφνικά από παιδί γίνεται άντρας και οδηγός και προστάτης.
Πολλά λέγανε οι άνθρωποι για τον Πυθαγόρα, τον παιδικό φίλο του πατέρα του. Άλλοι πως ήταν θεός, άλλοι πως είχε υπερφυσικές δυνάμεις. Η αλήθεια ήταν πως ο Πυθαγόρας ήταν ένας σπουδαίος δάσκαλος. Όταν το βλέμμα του έπεσε πάνω στον θλιμμένο Ιάσονα, αναγνώρισε αμέσως έναν νέο με δυνάμεις που κανείς δεν φανταζόταν. Είχε το θεϊκό σημάδι. Είχε εκείνη τη δύναμη που θα τον οδηγούσε πέρα από τις γνωστές δυνάμεις του.
Κάτω από τη διδασκαλία, την πνευματική καθοδήγηση και τη μεστή γνώση του Πυθαγόρα, ο Ιάσονας θα γίνει ένα πνευματικό άτι που θα καλπάσει. Με πεδίο δράσης τη Σάμο και την Αίγυπτο, θα καλπάσουμε μαζί τους στις αδιανόητες δυνάμεις της ύλης και του πνεύματος, την ενεργοποίηση υπεράνθρωπων δυνάμεων, τις σπάνιες εγκεφαλικές δυνάμεις, την ενόραση, τον έλεγχο του νου, τη μετριοφροσύνη (που είναι η πραγματική δύναμη) μα όχι την έπαρση, τη ράβδο από πετρωμένο ρετσίνι (ήλεκτρο) ως όπλο έναντι των εχθρών λειτουργώντας με την ισχύ της σκέψης.
-Τότε γιατί όλοι αυτοί που θέλουν να σκοτώνουν δεν έχουν κι από ένα τέτοιο ραβδί, δάσκαλε;
-Γιατί πολύ απλά, παιδί μου, δε διαθέτουν τις ικανότητες που απαιτούνται για να φορτίσουν το ραβδί με τόση ενέργεια όση χρειάζεται για έναν τέτοιο σκοπό. Χρειάζεται πολλή ενέργεια, που δεν την έχει όλος ο κόσμος. Εσύ όμως την έχεις!
Κι ακόμη… στον εξακτινισμό, τη μετάβαση σε τόπους μακρινούς, τα ακτινοταξίδια και τη διαίρεση της ολότητας του εαυτού, την τηλε-επικοινωνία μέσω της σκέψης, την μετατροπή της ενέργειας, τον μετεωρισμό, το δαμασμό της ύλης, τις κρυπτο-ομάδες, την αρμονία των μαθηματικών που διέπει το σύμπαν, τη μαθηματική μαγεία και θεραπευτική διάσταση της μουσικής, την ιερότητα της μονάδας (της αρχής των πάντων, “από εκεί ξεκινάνε και γεννιούνται όλα”), τον έλικα του dna, τη δύναμη του φόβου και πόση ενέργεια απορροφά διαταράσσοντας τις πνευματικές μας δυνατότητες, τη μετεμψύχωση ως επιστροφή της αθάνατης ψυχής σε άλλα ζωικά είδη, την αγαθή δύναμη (φύλακας άγγελος) που σε βοηθά πάντα στο σκοπό που είσαι ταγμένος, τους αντικόσμους των πνευμάτων και της μη ύλης, την “αποθέωση” της ανθρώπινης ψυχής
“Λίγοι γνωρίζουν τι πραγματικά είναι η ενέργεια. Είναι λοιπόν κάτι σαν ήχος που εκπέμπεται από το σώμα του καθενός και τον ενώνει με το θείο. Γι’ αυτό εσύ έχεις τόση ενέργεια μέσα σου, γιατί είσαι τόσο κοντά στη θεϊκή υπόσταση.”
Ο Ιάσονας αναζητεί τη μητέρα του. Δίπλα του πάντα ο Πυθαγόρας. Η μετάβασή τους στην Αίγυπτο θα είναι πέρα από την αναζήτηση της μητέρας και η συνάντηση με τον άλλο σημαντικό πολιτισμό της περιοχής της Μεσογείου, εκείνον της Αιγύπτου. Εκεί θα γνωρίσουμε κι εμείς τις ευθείες αντιστοιχήσεις των δύο πολιτισμών μα και τις διαφορές τους. Εκεί θα δούμε και το τέλος αυτής της εμμονικής αναζήτησης της αγαπημένης μάνας. Θα επιστρέψουν μαζί στη Σάμο; Ή οι δυνάμεις που “μάχονται” εκείνες του Ιάσονα θα υπερισχύσουν;
Το βιβλίο “Ο μικρός θεός” είναι μυθοπλασία με αρκετά όμως ιστορικά στοιχεία να νοτίζουν τις σελίδες του. Από τη σχολή του Πυθαγόρα μέχρι το Ευπαλίνειο όρυγμα (σήραγγα ενός περίπου χιλιομέτρου στο Πυθαγόρειο της Σάμου) κι από τις απαρχές του μονοθεϊσμού (λατρεία του Ατόν, θεός του φωτός) του Φαραώ Ακενατόν μέχρι τα δεκάδες υπαρκτά πολιτιστικά και θρησκευτικά στοιχεία των δύο περιοχών που δεσπόζουν στην ιστορία. Μοιάζει σαν ένα βιβλίο μύησης σε έναν κόσμο που άλλοι άνθρωποι (οι νέοι να δεις) αγνοούν, άλλοι προσπερνούν ως δύσπεπτο και άλλοι δεν αποδέχονται προστρέχοντας στο δικό τους προσωπικό παραμύθι-βολικό αφήγημα. Μαζί με τον Ιάσονα και τον Πυθαγόρα αισθένεσαι πως εισέρχεσαι σε μια στοά, αρχικά σκοτεινή, που σταδιακά αρχίζει να αφήνει φως μέσα από τα τοιχώματά της. Η ιστορία του Μικρού Θεού λειτουργεί κάπως έτσι:
“Στην πραγματικότητα δεν είναι λόγια, είναι ήχοι. Ανταποκρίνονται σε ειδικές κοσμικές ακτίνες, που λειτουργούν σαν αντίλαλος αλλά και σαν καθρέφτης, ώστε να μπορείς να έρχεσαι σε οπτική σύνδεση με κάποιο άλλο άτομο από μακρινή απόσταση.”
… όπου έρχεσαι σε οπτική σύνδεση με έναν άλλο, πολύ μακρινό κόσμο, από… απόσταση μακρινή, από ένα βιβλίο.
Παράλληλα με τη μύηση του αναγνώστη σε έννοιες αποκρυφιστικές, μυστικιστικές, υπερ-διανοητικές και συμβολικές, κυρίαρχες στην ιστορία είναι οι έννοιες της σχέσης μαθητή-δασκάλου και του αμοιβαίου σεβασμού που τη διέπει, της πανίσχυρης δύναμης της θέλησης, της αξίας της φιλίας ως δεσπόζουσας αρχής του εαυτού (“φίλος εστίν άλλος εγώ”, “φιλίαν τ’ είναι εναρμόνιον ισότητα”), της αγάπης προς την μητέρα, της συνεχούς αλληλεπίδρασης του καλού με το κακό και αντιστρόφως, της συνδιαλλαγής των μυθολογικών και θρησκευτικών στοιχείων δυο ολόκληρων κόσμων. Κάτω από ένα καλοδουλεμένο πέπλο περιπέτειας που παραπέμπει ως αίσθηση σε ξακουστά μυθιστορήματα φαντασίας που αντλούν από μυθολογικά στοιχεία της Σκανδιναβίας (βλέπε Άρχοντας των Δαχτυλιδιών) η συγγραφέας φτιάχνει το δικό της “μεσογειακό” παιχνίδι με δυνατή πλοκή και αφήγηση διόλου αδιάφορη. Ένα παιχνίδι που τρέχει τον μικρό θεό εντός των ανθρώπων. “Μηδείς αγεωμέτρητος εισήτω”, ήταν χαραγμένο στην είσοδο της σχολής του Πυθαγόρα. Δηλαδή… κανείς δε μπορεί να εισέλθει στη σχολή που δεν μετρά με γήινα μέτρα τα πάντα. Ή κατά τον Πλάτωνα όποιος δεν κατέχεται από σωφροσύνη και δικαιοσύνη. Αυτή η ερμηνεία της άποψης του Πυθαγόρα για την ύπαρξη του θείου εντός των ανθρώπων κι όχι στους ουρανούς φέρεται να αποτελεί μια από τις βασικές θέσεις της φιλοσοφίας του, γεγονός που τον οδήγησε και στα δικαστήρια με την κατηγορία της προσέλκυσης των νέων στην αθεϊα (αθώωθηκε). Το εύρος της τεράστιας φιλοσοφικής του μορφής σας κλείνει το μάτι μέσα από τον Μικρό Θεό.
Από τις εκδόσεις Κέδρος. Σελίδες 334. Για παιδιά από 12-13 ετών για τα οποία θα αποτελέσει ένα μεγάλο παράθυρο περαιτέρω αναζήτησης όλων των εννοιών και ζητημάτων που πραγματεύεται.
Από 12 ετών.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο μικρός θεός |
| Συγγραφέας: | Έφη Κούτση |
| Εικονογράφηση: | Ντανιέλα Σταματιάδη |
| Εκδόσεις: | Κέδρος, 2015 |
| Σελίδες: | 336 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 20,6 |
| ISBN: | 978-960-04-4562-6 |
