Γράφει η Μαίρη Τρύφων*
Καθίστε εσείς να μαλώνετε και να λέτε ότι δεν ξέρουν μαθηματικά! Ότι ο μέσος όρος δεν είναι 17 επειδή έχουμε συνήθως 25. Ότι δεν χωράνε ανά παιδάκι, καρεκλάκι, τραπεζάκι στα τετραγωνικά που έχουν οι συνηθισμένες αίθουσες. Θα τους δίνουμε μαρκαδοράκι και χαρτάκι για να κάνουν μαθηματάκι. Α ναι! Και παγουράκι, που δεν έχω καταλάβει αν θα πάρουμε στα νηπιαγωγεία ή όχι.
Είδατε για να μιλάτε τόσα χρόνια με υποκοριστικούλια; Θεωρούν ότι είμαστε «μικροί» γενικώς, και θα χωρέσουμε όλοι, όλα και παντού. Υπερβολές; Είπαμε όλοι οι καλοί χωράνε!
Το σημαντικό πάντως είναι ότι βρήκα την πρώτη χειροτεχνία και το «δωράκι καλωσορίσματος» για το νηπιάκι και προνηπιάκι! Τι άλλο; Μασκούλα!
Εκτυπώνω, ζωγραφίζω τη δική μου με ό,τι σχέδια θέλω βεβαίως, για να αποφύγουμε το γνωστό fashon και να έχουμε και προσωπική έκφραση του παιδιού- καλλιτέχνη! Και το επεκτείνουμε σε διαγωνισμό πρωτοτυπίας, μεταξύ σχολείων και μετά διασχολικά πρωταθλήματα. Το βλέπω να γίνονται πάντως, από δωράκια καλωσορίσματος μέχρι προγράμματα E- Twinning, με θέμα την μάσκα.
Σας δίνω δωρεάν, γιατί είμαι καλός άνθρωπος, την ιδέα να φτιάξουμε μάσκες με το logo του Νηπιαγωγείου μας. Ώστε όταν, ας πούμε, πηγαίνουμε κάπου επίσκεψη-απαγορεύτηκαν αυτές;-να αναγνωρίζουμε πια τα παιδιά από τις μάσκες και να παίρνουμε του δικού μας σχολείου! Θα μου πεις τώρα που θα τις βγάζουν, βάζουν, ακουμπάνε και αφήνουν 25 παιδιά επί πόσες φορές, επί πόσες ώρες επί πόσες μέρες; Πόσος μέσος όρος βγαίνει εκεί;
Κάθε μια/ένας συνάδελφος έχει να πει για το θέμα την γνώμη του, τον καημό του, με την δική του οπτική. Αλλά, όπως κάνουμε με τα παιδιά, μπορούμε να δουλέψουμε την οπτική που αντιμετωπίζουμε το κάθε τι. Βάλτε την μάσκα στην μέση της τάξης και ρωτήστε τα παιδιά τι βλέπουν. Ας ακούσουμε τις απόψεις τους για να καταλάβουμε και τι έχουν μάθει ως τώρα. Και μετά θα πιάσουμε τις σκέψεις και θα τις απογειώσουμε, όπως εμείς ξέρουμε. Καθημερινή ευκαιρία μάθησης, για την προστασία και προπάντων την υγιεινή του εαυτού τους και των γύρω τους.
Θα ήθελα να συνεχίσω σε αυτόν τον χαρούμενο αλλά δεικτικό τόνο, γιατί ξέρω ότι ενώ το χιούμορ γενικώς ξορκίζει πολλά κακά, σε αυτές τις νέες συνθήκες είναι δύσκολο. Όπως δύσκολη θα είναι και η αρχή, η χρονιά, η κατάσταση, η συνεννόηση. Εχουμε δρόμο μπροστά μας . Αλλά εδώ είμαστε να τα λέμε. Καλή χρονιά σε όλους μας, προπάντων με υγεία.
ΥΓ. Για να μην με λέτε υπερβολική πριν καν προλάβω να στείλω το κείμενο, έχω ήδη δει, κατά μέσο όρο, καμιά δεκαριά «πρωτότυπες και εύκολες χειροτεχνίες» για μασκούλες και καμιά δεκαριά αναφορές για προγραμματάκια Κι ακόμη δεν έχουμε αρχίσει!
* Προϊσταμένη 9ου Νηπ/γείου Π.Φαλήρου
Υπεύθυνη Δημοτικών Βιβλιοθηκών Δήμου Π.Φαλήρου
