Ο χρόνος είναι μια έννοια που μας απασχολεί όλους, μεγάλους και μικρούς. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να μην απασχολεί και Τα Φυλλαράκια των Μαθηματικών;
Τα δύο φιλαράκια, ο Άνω Κάτω και η Τζόγια μας πληροφόρησαν ότι αναζητούν τον μέγα χρονομέτρη κι έτσι αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε τι είναι ο χρόνος και πως μπορούμε να τον μετρήσουμε. Τα παιδιά είχαν πολλές ιδέες. Τα ρολόγια και τα κινητά ήρθαν φυσικά, πρώτα στις απαντήσεις. Κι όταν δεν υπήρχαν αυτά; Υπήρχε ο κλέφτης του νερού, η κλεψύδρα. Στην τάξη μας έχουμε αμμοκλεψύδρα για να μετράμε το χρόνο μας. Και πριν την κλεψύδρα;
Πριν την κλεψύδρα υπήρχε ο μέγας χρονομέτρης. Αν αναρωτιέστε ποιος είναι πρέπει να λύσετε το γρίφο της σελίδας 8 και να βοηθήσετε τα φιλαράκια να προχωρήσουν στο σκοτεινό τούνελ:
Από ψηλά μας βλέπει όλους
κάθε πρωί μας δίνει φως
κι ότσν το απόγευμα μας φεύγει
γίνεται ο κόσμος σκοτεινός
Τα παιδιά βρήκαν εύκολα και ζωγράφισαν την λύση. Η Μαργαρίτα μάλιστα, ζωγράφισε τον ήλιο και τον κατροπτρισμό του! Κι έπειτα αφήσαμε τον χρόνο να κυλήσει φιλοσοφώντας…
– Εγώ κυρία, είπε ο Δημήτρης, νομίζω πως και η ζυγαριά μετράει το χρόνο! Ο παππούς λέει συνεχώς ότι τον βαραίνουν τα χρόνια. Άρα τα χρόνια του παππού, αν τα βάλουμε στη ζυγαριά, θα είναι πιο βαριά από τα δικά μου.
– Εγώ, νομίζω πως ο χρόνος είναι δρομέας, γιατί η μαμά λέει πως συνεχώς τρέχει και δεν τον προλαβαίνει, είπε η Καλλιόπη.
– Τα δικά μας ρολόγια στο σπίτι είναι χαλασμένα, είπε με παράπονο ο Γιώργος. Όταν με βάζει η μαμά για ύπνο το μεσημέρι, η ώρα δεν περνάει με τίποτα αλλά όταν παίζω υπολογιστή πάντα η ώρα περνάει πολύ γρήγορα!
Προεκτάσεις-Σύνδεση με άλλα γνωστικά αντικείμενα:
Τα φιλαράκια έχουν πολλές ιδέες για το χρόνο:
– Να κατασκευάσουμε κλεψύδρες με δυο μπουκάλια και χρωματιστό αλάτι.
– Να επισκεφτούμε το Ωρολόγιο του Κυρρήστου στον χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς στην Πλάκα.Το μνημείο αυτό θεωρείται ο αρχαιότερος μετεωρολογικός-ωρομετρικός σταθμός του κόσμου!
– Να παρακολουθήσουμε το Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η επιστήμη-χρόνος
– Να «σκαρώσουμε» ένα δικό μας τραγούδι για το χρόνο.
Και να θυμάστε φιλαράκια, ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι.
Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς.
Το είπε ο Αριστοτέλης!