ΠΕΡΑΣΤΕ, ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΑΜΠΙΡ. Δείτε τα να σουλατσάρουν στην Τάιμς Σκουέαρ, Δείτε τα σπρώχνονται και να στριμώχνονται καθώς τα αστέρια κατρακυλάνε μέσα στη νύχτα. Δείτε τις πόρνες και τους προαγωγούς, τα πρεζόνια και τα βαποράκια, τα λαμόγια και τα κλεφτρόνια, τους πορτοφολάδες και τους μαχαιροβγάλτες, τα ρεμάλια και του τσουλιά, τους μπεκρήδες και τους απόβλητους, του ξενύχτηδες και τους ρέμπελους, τους αγύρτες, τους αχαΐρευτους και τα κατακάθια να παρουσιάζονται στην καρδιά της πιο τρανής πόλης του κόσμου, μαγνητισμένοι από τη λάμψη του νέον, την τρελαμένη τζαζ και την προοπτική της ευτυχίας.
Από τα φτηνά πανδοχεία του Μπαουέρι και από τα σένια τσαρδιά των προαστίων, από τα αδερφίστικα μπαρ που συνωστίζονται το ένα πλάι στο άλλο στις αποβάθρες του Τσέλσι και του Μπρούκλιν σαν πολύχρωμα διακοσμητικά φωτάκια, από τα καταγώγια, από τα νυχτερινά κέντρα, από τις πιάτσες των ταξί και τα πλυντήρια, από τις εισόδους των παρασκηνίων και τις σοφίτες των καλλιτεχνών, από τα φτωχικά διαμερίσματα που έχουνε μόνο παγωμένο νερό κι από τα ρετιρέ στα σύννεφα, από τις γέφυρες και τους αυτοκινητόδρομους, από τη μαυρίλα κάτω από το Θερντ Άβενιου Ελ, από τις σήραγγες, από τα σοκάκια, από τα υπόγεια και τα πεζοδρόμια, από τις σκιές, από το τσιμέντο που έπλασε την ίδια την πόλη, απ’ όλα αυτά μαζί έχει ξεχυθεί το σκοτάδι, παίρνοντας τη μορφή μιας επικίνδυνης οντότητας. Έχει ανατείλει η αυτοκρατορία της νύχτας…
Φθινόπωρο, 1947 – Νέα Υόρκη
Βρισκόμαστε στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη, σε μία από τις πιο καθοριστικές στιγμές της ιστορίας της –από τα σπίτια στα πολυτελή ξενοδοχεία της και από τα μπίμποπ κλαμπ στις πολυσύχναστες προβλήτες του Μπρούκλιν–, με τη Μαφία να φτάνει στο απόγειο της δύναμής της.
Τα πτώματα τεσσάρων ενοίκων ενός φτηνού πανδοχείου θα ταράξουν το Χάρλεμ. Οι δολοφονίες θα κριθούν ως εγκλήματα λατρείας βουντού. Ένας μόνο ένοικος, ο Τόμας Τάλμποτ θα μείνει ζωντανός και θα κατηγορηθεί για τα αποτρόπαια εγκλήματα. Είναι όμως πραγματικά αυτός ο ένοχος ή μήπως ένας αθώος θα πληρώσει με τη ζωή του;
Δύο ιδιωτικοί ντετέκτιβ, η Άιντα Ντέιβις και ο Πίνκερτον Μάικλ Τάλμποτ θα προσπαθήσουν να εξιχνιάσουν τα εγκλήματα. Όμως οι προκαταλήψεις και οι φυλετικές διακρίσεις που είναι ευρέως διαδεδομένες την εποχή εκείνη, θα αποτελέσουν εμπόδιο και το μέλλον του Τόμας φαντάζει πολύ αβέβαιο, εκτός εάν ο Άιντα και ο Μάικλ βρουν αρκετά στοιχεία για να αποδείξουν την αθωότητά του.
Παράλληλα με την εξιχνίαση της υπόθεσης των δολοφονιών, σε μια άλλη περιοχή την Νέας Υόρκης, στο Άπερ Ιστ Σάιντ, ο Γκάμπριελ Λίβσον, ένας άνθρωπος με οδυνηρό παρελθόν, ένας γκάνγκστερ, που διευθύνει -εξ ονόματος του αρχηγού της Μαφίας Φρανκ Κοστέλο- το θρυλικό κλαμπ Κοπακαμπάνα με τις εξωτικές τραγουδίστριες, τους χαρισματικούς μουσικούς και το επώνυμους θαμώνες, καλείται να διαλευκάνει μια πλεκτάνη που απλώνεται όχι μόνο στους κύκλους της Μαφίας αλλά και σε όλα τα ανώτερα στρώματα της επιχειρηματικής και πολιτικής κοινωνίας της Νέας Υόρκης.
Ο δρόμος των δύο ιδιωτικών ερευνητών θα διασταυρωθεί με του Γκάμπριελ και θα αναγκαστούν να εμπιστευθούν ο ένας τον άλλο καθώς οι ζωές όλων κινδυνεύουν.
Και κάπου εκεί ανάμεσα στις δολοφονίες, στις απειλές, στα κυκλώματα, στα συμφέροντα, στους βρόμικους πολιτικούς, στις ίντριγκες, στα νυχτερινά κέντρα, στους προαγωγούς, στα κορίτσια, στην κυριαρχία της Ιταλικής Μαφίας και τα εκατομμύρια, θα κάνει την εμφάνισή του και ένα «τέρας» της παγκόσμιας μουσικής σκηνής και πιο συγκεκριμένα της αμερικανικής τζαζ μουσικής, ο Λούις Άρμστρονγκ.
Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου είχε ξεκινήσει μια άνευ προηγουμένου οικονομική και καλλιτεχνική άνθιση, η οποία με τη σειρά της προκάλεσε ένα αίσθημα εθνικής αυτοπεποίθησης σχεδόν αδύνατο να κατανοηθεί σήμερα. Όλη η Αμερική σαν πολύβουο μελίσσι, κάτω από τους ήχους της τζαζ, πίστεψε στο μέλλον της, και παρακολουθούσε τη Νέα Υόρκη για να δει πώς θα μπορούσε να ζήσει τη ζωή της, πως θα έπλαθε το μέλλον της, πως θα έβρισκε τη νέα ισορροπία, πως θα δεχόταν τις αλλαγές, τις επιπτώσεις, τις συνέπειες και τελικά πως θα διαμόρφωνε ένα ολόκληρο έθνος.
Το 1947 ήταν η καθοριστική χρονιά που οδήγησε τους Νεοϋορκέζους να εμπιστευτούν τη μεταπολεμική τοπική αυτοδιοίκηση, ιδιαίτερα μετά την αντιμετώπιση της ευλογιάς που χτύπησε την πόλη. Η τύχη ήταν με το μέρος τους.
Η Νέα Υόρκη, η πόλη των θαυμάτων, όπως το ονόμασαν ορισμένοι σύγχρονοι, δεν ήταν ποτέ, ούτε θα ήταν ποτέ ξανά, τόσο υπέροχη όσο ήταν εκείνη την μεταπολεμική αυγή του 1947.
«Κανείς δεν πρέπει να έρθει στη Νέα Υόρκη για να ζήσει, εκτός αν είναι πρόθυμος να είναι τυχερός».
Ο Ray Celestin επιλέγει σε αυτή τη σκληρή αλλά συνάμα γοητευτική Νέα Υόρκη να στήσει το σκηνικό του μυθιστορήματος και καταφέρνει με τις υπέροχες περιγραφές, τη σφιχτά υφασμένη και ευφάνταστη πλοκή που ανεβάζει σταδιακά το ρυθμό, αλλά και τις ιστορικές λεπτομέρειες να σε παρασύρει στους πολυσύχναστους δρόμους της και να σε ταξιδέψει στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης και των εκπληκτικών μουσικών ακουσμάτων. Ευρηματικά ο συγγραφέας χρησιμοποιεί στοιχεία της ζωής του χαρισματικού μουσικού Λούις Άρμστρονγκ και ταυτόχρονα ενισχύει την ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος με διάφορα αποσπάσματα ειδησεογραφικών άρθρων και δηλώσεων πολιτικών, καλλιτεχνών αλλά και των ίδιων των Νονών της Νύχτας.
Οι καλοδουλεμένοι, πολυδιάστατοι και άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες- υπαρκτών και φανταστικών προσώπων παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε στο τέλος αναρωτιέσαι για το αν πρόκειται για μυθοπλασία ή για ένα άρτιο, κινηματογραφικό σενάριο, εξιστόρησης των πραγματικών γεγονότων. Την αλήθεια θα την αντιληφθείς στο τέλος, καθώς έξυπνα, ο συγγραφέας παραθέτει τις πληροφορίες που θα σε βοηθήσουν να ξεδιπλώσεις το πολύπλοκο κουβάρι της πλοκής του.
Ο Ray Celestin δημιουργεί για άλλη μια φορά ένα ποιοτικό θρίλερ που κρατά τον αναγνώστη γοητευμένο από την αρχή έως το τέλος. Μάλλον στάθηκε τυχερός και έκλεψε λίγη από την τύχη της Νέας Υόρκης του ΄47.
Ένα εξαιρετικό βιβλίο από τις Εκδόσεις Διόπτρα, που παρά τις 713 σελίδες του διαβάζεται απνευστί.
——————-
Ο Ray Celestin είναι μυθιστοριογράφος και σεναριογράφος και κατοικεί στο Λονδίνο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, Η Τζαζ του Δολοφόνου, τιμήθηκε με το βραβείο New Blood Dagger της Ένωσης Συγγρα-φέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (CWA) για το Καλύτερο Μυθιστόρημα Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα και συμπεριλήφθηκε σε πολυάριθμες λίστες με τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Το δεύτερο βιβλίο του, Τα Μπλουζ του Δολοφόνου, τιμήθηκε με το βραβείο Historia για το Καλύτερο Ιστορικό Αστυνομικό της Χρονιάς, ενώ ήταν υποψήφιο για πολλά άλλα βραβεία, μεταξύ αυτών το Gold Dagger της CWA. Τα μυθιστορήματα αυτά αποτελούν μέρη της τετραλογίας City Blues Quartet, που ακολουθεί τις παράλληλες πορείες της τζαζ και του υποκόσμου στα μισά του 20ού αιώνα. Ο Θρήνος του Γκάνγκστερ είναι η συνέχεια
Το Soundtrack του βιβλίου
Gustavo Santaolalla – Babel (Otnicka Remix)
Mobster Soundtrack 03 – Gotti Soundtrack
Michael Small-Mobsters–Track 1–Opening
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
Αγόρασέ το |
|---|---|
| Τίτλος: | Ο θρήνος του γκάνγκστερ |
| Συγγραφέας: | Ray Celestin |
| Τίτλος πρωτοτύπου: | The mobster’s lament |
| Μετάφραση: | Μαρία-Ρόζα Τραϊκόγλου |
| Εκδόσεις: | Διόπτρα, Ιούλιος 2020 |
| Επιμέλεια-Διόρθωση: | Ανθή Ροδοπούλου |
| Σελίδες: | 720 |
| Μέγεθος: | 14 Χ 21 |
| ISBN: | 978-960-605-740-3 |
