Ένα έργο τέχνης που κάθε σελίδα του σε ταξιδεύει νοερά σε διαφορετικά μέρη με σχεδόν μαγικό τρόπο. Ένα αλληγορικό παραμύθι με ποιητικό λόγο και πολλαπλά μηνύματα που καθηλώνει τον αναγνώστη. Η συγγραφέας Εύη Τσιτιρίδου καταφέρνει να αγγίξει ευαίσθητες πτυχές της ζωής των προσφύγων που αναζητούν τη χαμένη πατρίδα. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Αντίλ, είναι ένα μικρός πρόσφυγας που αγωνίζεται να επιβιώσει σε έναν καινούργιο τόπο, μακριά από την πατρίδα του. Στο βλέμμα του θλίψη, μελαγχολία και αβεβαιότητα για το μέλλον.
Ένα βράδυ παγερό, που ο Αντίλ δεν είχε ύπνο, βγήκε από το αντίσκηνο, τυλιγμένος σε μια πλεχτή κουβερτούλα, και κάθισε στο χώμα. Η νοσταλγία για όσα είχε αφήσει πίσω του τον βάρυνε και τότε του ήρθαν στο μυαλό τα λόγια που του έλεγε ο παππούς Αζίζ για να τον παρηγορήσει: Πατρίδα είναι εκεί όπου μπορεί και ανθίζει το χαμόγελο σου… Εκείνη τη στιγμή η μορφή του σχηματίστηκε ολοζώντανη στη σκέψη του, ψηλός σαν κέδρος, με ολόλευκα μαλλιά σαν φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι του, ήρεμος και γαλήνιος, όπως πριν τον πάρουν στα υγρά παλάτια τους τα κύματα. Ο παππούς δεν ζούσε πια.
Ξάφνου ένα πεφταστέρι έπεσε από τον ουρανό και ο Αντίλ θαμπώθηκε από τη λάμψη του. Το πεφταστέρι του υποσχέθηκε ταξίδια σε άγνωστους γαλαξίες και μακρινούς πλανήτες, όμως ο Αντίλ αρνήθηκε. Ένα ταξίδι, ολομόναχος στον ουρανό, χωρίς τους δικούς του ανθρώπους, δεν θα μπορούσε να το μοιραστεί μαζί τους, θα προτιμήσει να παραμείνει κοντά τους. Χαιρέτησε με τον δικό του τρόπο το πεφταστέρι, αγγίζοντας την καρδιά, τα χείλη και το μέτωπο του, σε ένδειξη σεβασμού και το πεφταστέρι αμέσως έσβησε.
Τότε ο Αντίλ θυμήθηκε τα νανουρίσματα που του έλεγε η μάνα του για να κοιμηθεί. Μια μελωδία γλυκιά έφτασε στ’ αυτιά του σαν κάλεσμα που έμοιαζε με τον ήχο της θάλασσας. Κι η θάλασσα με όψη γοργόνας το κάλεσε να ανέβει στην ουρά της, τάζοντάς του ταξίδια στα γαλανά νερά της. Όμως ο Αντίλ φοβάται τα πλάσματα της θάλασσας και δεν είναι φτιαγμένος για να κολυμπάει. Η γοργόνα δίχως δεύτερη σκέψη καταδύθηκε με χάρη.
Έπειτα ήρθε ο Άνεμος πάνω σε άλογο, τον κάλεσε να ταξιδέψει μαζί του πάνω στα σύννεφα, εκεί όπου μπορεί ν’ ανθίσει το χαμόγελο του. Όμως ο Αντίλ φοβάται τα ύψη και ζαλίζεται, τον πιάνει ναυτία. Ίσως όταν μεγαλώσει να το τολμήσει, μα τώρα ούτε που το σκέφτεται. Ο Άνεμος έφυγε βιαστικός και χάθηκε στον ορίζοντα.
Μια καμήλα με πολύχρωμα υφαντά και χαϊμαλιά του έταξε να το πάει στην όαση. Όμως η έρημος είναι μεγάλη και ο Αζίλ είναι μόνο ένα μικρό αγόρι και δεν θα αντέξει τις κακουχίες.
Άραγε ο Αντίλ θα βρει έναν τόπο για να μείνει και να νιώσει αγάπη, ασφάλεια και αποδοχή; Ποια θα είναι η επιλογή του; Μόνη του συντροφιά οι αναμνήσεις μιας χαμένης πατρίδας και τ’ όνειρο να ζήσει μια ζωή μαζί με τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Η υπέροχη εικονογράφηση της ιστορίας έγινε από την χαρισματική Κατερίνα Βερούτσου με έντονα χρώματα και ονειρικές φιγούρες που ίπτανται. Θαρρείς θα ξεπηδήσουν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, με έμφαση στη λεπτομέρεια και πολλούς συμβολισμούς. Κάθε σελίδα και μια μικρή ιστορία, μια υπόσχεση για ένα ταξίδι σε άγνωστα μέρη και συνοδοιπόρους ένα πεφταστέρι, τη γοργόνα θάλασσα, τον ταξιδιάρη Άνεμο και μια καμήλα δρομάδα.
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ |
|
|---|---|
| Τίτλος: | Ο Αντίλ έχει πατρίδα |
| Συγγραφέας: | Εύη Τσιτιρίδου – Χριστοφορίδου |
| Εικονογράφηση: | Κατερίνα Βερούτσου |
| Εκδόσεις: | Ελληνοεκδοτική, 2017 |
| Επιμέλεια κειμένου: | Γιώτα Γκότση |
| Γραφιστική επιμέλεια: | Ευτυχία Χρηστίδη, Λαέρτης Βίλα |
| Σελίδες: | 34 |
| Μέγεθος: | 27 Χ 27 |
| ISBN: | 978-960-563-163-6 |
