Γιώργος Ίκαρος-Μπαμπασάκης
Εργάζομαι δεκαετίες στο (εκάστοτε) σπίτι μου. Επιγραμματικά, τι φρόντιζα πάντα να μη μου λείπει ποτέ (εκτός, βέβαια, από τα απαραίτητα για τη δουλειά):
Τρανζιστοράκι (ή οτιδήποτε παίζει μουσική).
Φρούτα, λαχανικά, ξηροκάρπια, κτλ. Το καλό με την εργασία στο σπίτι είναι ότι τρώμε λίγο όποτε πεινάσουμε, τρώμε στο διάλειμμα, και ελέγχουμε τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητα.
Μερικά «φετιχάκια/φυλαχτά»: π.χ. ένα βαζάκι μ᾽ έναν κάκτο, η φωτογραφία ενός αγαπημένου προσώπου, μια ξύστρα από την εφηβεία, ένας στυλογράφος που μας δώρισαν κάποτε, κτλ.
Πολλά διαλείμματα –κι αν είναι δημιουργικά, τόσο το καλύτερο: περίπατος με το κατοικίδιο, ψώνια στη λαϊκή, σύντομη επίσκεψη σε φιλικό πρόσωπο, ένα καφεδάκι σε κοντινό στέκι, κτλ.
Και, τέλος, εάν δεν ζούμε με την οικογένειά μας, αλλά μόνοι/ες, φροντίζουμε να καλούμε ανά δύο, το πολύ τρεις μέρες, φίλους/ες στο σπίτι για να μην το νιώθουμε σαν κάτεργο και για να το ζεσταίνει η παρουσία αγαπημένων προσώπων.
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ. Τα μυστικά της λογοτεχνίας του Thomas C. Foster
Στέλλα Κάσδαγλη
Ως μεταφράστρια και ως μέλος μιας 100% remote ομάδας, θα περίμενε κανείς να είμαι εντελώς ατάραχη και εξοικειωμένη με τη συνθήκη που καλούμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε οι περισσότεροι και οι περισσότερες –φυσικά, η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό. Αυτή τη νέα και μη ελεγχόμενη καθημερινότητα μου θυμίζει περισσότερο από οτιδήποτε την περίοδο της λοχείας που περνάει μια ελεύθερη επαγγελματίας: Δεν είμαι πότε μόνη μου, διαρκώς κάποιος χρειάζεται κάτι από μένα, πρέπει να ξαναθυμηθώ πώς είναι να δουλεύεις σε διαστήματα 10λέπτου και φυσικά να συγκεντρωθώ παρά την αβεβαιότητα, την ανησυχία και τις συνεχείς ανατροπές. Και νομίζω πως η σημαντικότερη δεξιότητα που καλούμαστε να καλλιεργήσουμε αυτή την περίοδο είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα αυτά: είναι η εμπιστοσύνη στην προσαρμοστικότητά μας (τα 10λεπτα φαίνονται ακατόρθωτα μέχρι να τα κατορθώσεις), η παραίτηση από την τελειομανία μας, η οριοθέτησή μας –και η συνεχής διαπραγμάτευση των ορίων μας– και η αποδοχή. Του εαυτού μας, της κατάστασης και των άλλων.
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ το Βγες από τον λαβύρινθο του Dr Spencer Johnson
Κλαίρη Παπαμιχαήλ
Οριοθετήστε τον δικό σας χώρο εργασίας. Στο σαλόνι, στην κρεβατοκάμαρα, στην κουζίνα, θα έχετε μια γωνία η οποία θα είναι μόνο για σας και για τη δουλειά σας. Απαραβίαστη.
- Τηρήστε κάποιο ωράριο κι απαιτήστε από τους άλλους να το σεβαστούν. Δουλέψτε όπως θα δουλεύατε στο γραφείο σας, με την ίδια προσοχή και προσήλωση. Διατηρείστε τις ίδιες συνήθειες. Καθορίστε από πριν τα διαλείμματα της εργασιακής σας μέρας.
- Οπλιστείτε με καφέ (αν πίνετε), τσιγάρα (αν καπνίζετε), ακουστικά (αν ακούτε μουσική) και κυρίως ΥΠΟΜΟΝΗ. Κανείς δεν πιστεύει ότι η δουλειά στο σπίτι είναι πραγματική δουλειά, οπότε μάθετε να απομονώνεστε από το περιβάλλον σας και να συγκεντρώνεστε σ’ αυτό που έχετε να κάνετε.
- Μην ενδίδετε σε πειρασμούς. Κλειστά το Facebook, το Twitter και το Insta όσο δουλεύετε. Το πλυντήριο, το σκούπισμα και το μαγείρεμα μπορούν να περιμένουν. Όπως και το τηλεφώνημα στη μαμά και την κολλητή σας…
- Αυτοπειθαρχία, αυτοπειθαρχία, ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ.
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ το Η ηχώ του Παρισιού του Sebastian Faulks
Γιάννης Καλλιφατίδης
Όταν πριν από σχεδόν 12 χρόνια, άρχισα να εργάζομαι από το σπίτι, πίστευα ότι η αλλαγή αυτή θα μου εξασφάλιζε την πολυπόθητη αυτονομία και περισσότερες ελευθερίες. Θα ξυπνούσα ό,τι ώρα ήθελα, θα δούλευα όσο ήθελα, δεν θα είχα να δίνω και πολύ λογαριασμό σε κανέναν. Πολύ σύντομα, ωστόσο, διαπίστωσα πόσο απαραίτητοι σύμμαχοι είναι η πειθαρχία, η καλή διαχείριση του χρόνου και η επικοινωνία με τον έξω κόσμο, καθότι η δουλειά από το σπίτι είναι μοναχική, με τις γνωστές συνέπειες που έχει στον άνθρωπο η μοναξιά. Εργονομικές οδηγίες (συχνά διαλείμματα, σωματική άσκηση) θα βρούμε όλοι στο διαδίκτυο. Δεν επιτρέπουμε στη δουλειά να μας απορροφήσει σε βαθμό να ξεχνάμε να φάμε. Προσπαθούμε να μην παραμελούμε τον εαυτό μας, την ψυχική και σωματική μας υγεία, αλλά ούτε και τις σχέσεις με τους ανθρώπους με τους οποίους συγκατοικούμε. Το σημαντικότερο είναι, ίσως, ο σαφής διαχωρισμός του χώρου εργασίας από τον χώρο διαβίωσης, τόσο χωροταξικά όσο και στο μυαλό μας.
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ το Μπέλα Γερμάνια του Daniel Speck
Χριστίνα Σωτηροπούλου
Πριν λίγες μέρες γέλασα πολύ με ένα meme που έλεγε: «Μόλις διαπίστωσα ότι ο τρόπος ζωής μου ονομάζεται καραντίνα». Η συμβουλή μου είναι η εξής: Όσο μπορείτε, περιορίστε την ενέργεια της δουλειάς (το άγχος, τον αυστηρό εργασιακό σας εαυτό) σε συγκεκριμένο χώρο του σπιτιού και θέστε χρονικά όρια. Η δουλειά μας, όσο και να τη λατρεύουμε, έχει την τάση να εξαπλώνεται σαν χμ… ιός. Μπορεί να μολύνει το τραπέζι του φαγητού, τον καναπέ όπου χαλαρώνουμε διαβάζοντας και βλέποντας ταινίες, ακόμα και το υπνοδωμάτιό μας.
Είναι καλύτερα να δουλεύετε σε συγκεκριμένο χώρο και, αν δεν έχετε ωράριο 9-5, να επιλέγετε τις ώρες εργασίας σας και να τις τηρείτε ευλαβικά. Έτσι θα μπορέσετε να επιστρέψετε στο «σπίτι», όταν τελειώσετε τη δουλειά σας.Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ τη σειρά «Μυστική Ακαδημία Κατασκόπων» του Stuart Gibbs
Έφη Τσιρώνη
Δουλεύοντας από το σπίτι, δεν ξεχνάω να…
- …αποφεύγω τα μακρόπνοα προγράμματα εργασίας αφού η αδυναμία τήρησής τους συνήθως οδηγεί σε αγανάκτηση, ενοχές και απογοητεύσεις, και να μακαρίζω την τύχη μου που σε αυτή τη συγκυρία όχι μόνο έχω δουλειά αλλά και την πολυτέλεια να την κάνω μένοντας σπίτι.
- …θυμάμαι ότι, εκτός από σύμμαχος, το διαδίκτυο είναι και εχθρός της παραγωγικότητάς μου, και να μακαρίζω την τύχη μου που όχι μόνο έχω δουλειά αλλά και την πολυτέλεια να την κάνω μένοντας σπίτι.
- …μην αντιμετωπίζω όσους ζουν μαζί μου ως συναδέλφους, και να μακαρίζω την τύχη μου που όχι μόνο έχω δουλειά αλλά και την πολυτέλεια να την κάνω μένοντας σπίτι.
- …τρώω (υγιεινά), να κοιμάμαι (ένα οχτάωρο), να πλένομαι (ναι, ναι…), να ασκούμαι ή έστω να σηκώνομαι πότε πότε από την καρέκλα, και να μακαρίζω την τύχη μου που όχι μόνο έχω δουλειά αλλά και την πολυτέλεια να την κάνω μένοντας σπίτι.
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ Το Ινστιτούτο του Stephen King
Αγγελική Βασιλάκου
Να θέλεις και να σκέφτεσαι.
Κάθε πρωί ξυπνάω με μουσική, παίρνω τους φίλους μου, πίνουμε καφέ, ανταλλάσσουμε καθημερινότητες. Μετά κοιτάω τα μηνύματα, και το Twitter, φίλοι μου ζουν στην Ισπανία. Στη Μαδρίτη, τη Χιχόν, τη Βαρκελώνη… Είναι όλοι καλά. Και επιστρέφω στη μετάφραση. Στην αρχή ζορίζομαι, μετά η ίδια η δυσκολία του κειμένου σε παρασύρει, βυθίζεσαι στις λέξεις και πριν καλά καλά το καταλάβεις, βρίσκεσαι να δουλεύεις. Έτσι κάνω πάντα, προχωράω και σκέφτομαι… Βλέπω το τέλος· όταν τελειώσει η μετάφραση, όταν περάσει η πανδημία, αφού θα έχουμε αντισταθεί με όλες μας τις δυνάμεις (κι είμαστε και σε καραντίνα!) τότε, το Χρώμα του Καλοκαιριού θα είναι εκτυφλωτικό, όπως και η ζωή που συνεχίζεται…
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ το Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς του Antonio Iturbe
Δάφνη Παπαδούδη
Συμβουλές για εργασία από το σπίτι:
- Όρια στον χώρο και χρόνο εργασίας
Διαμορφώνουμε ένα μόνιμο σταθμό εργασίας σε κάποιο σημείο του σπιτιού και τηρούμε συγκεκριμένους χρόνους εργασίας. Έτσι, διαχωρίζουμε την εργασιακή από την προσωπική, οικογενειακή ζωή. - Λίστα εργασιών για μεγαλύτερη αποδοτικότητα
Για να διαχειριστούμε καλύτερα τον χρόνο και τον όγκο της δουλειάς, κάνουμε μια λίστα με τις εργασίες που πρέπει να πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο ενός μεγαλύτερου project και τις κατανέμουμε μέσα στην ημέρα/εβδομάδα. - Διαλείμματα ανά 2-3 ώρες
Όταν δουλεύουμε από το σπίτι σηκωνόμαστε πιο συχνά, επισκεπτόμαστε το ψυγείο, χαζεύουμε στο διαδίκτυο, κλπ. Για να μη χάνουμε άσκοπα χρόνο και για να χαλαρώνουμε πιο ουσιαστικά, μπορούμε να βάλουμε υπενθύμιση για να κάνουμε καθορισμένα διαλείμματα, με συγκεκριμένη διάρκεια. - «Τι θα έκανα αν δεν εργαζόμουν από το σπίτι;» Τέλος, θέτοντας στον εαυτό μας το ερώτημα αυτό ίσως μας βοηθήσει να καθορίσουμε επιπλέον ωφέλιμες συμπεριφορές που θέλουμε να έχουμε όταν εργαζόμαστε από το σπίτι
Πρόσφατα μετέφρασε για τις Ε.Κ το Από στόμα σε στόμα του Jonah Berger
