Γράφουν η Καίτη Παρασκευά & η Μαίρη Μπιρμπίλη
Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο elniplex o Αλέξης Κυριτσόπουλος, όταν τον ρωτήσαμε για το Δον Κιχώτη μας απάντησε:
“Μου κάνει εντύπωση η ερώτηση! Είναι ένα βιβλίο που το διάβασα τώρα, την τελευταία δεκαετία και μου άρεσε πάρα πολύ! Έχω κάνει πολλά πράγματα σε σχέση με αυτό το θέμα, έχω διαβάσει πάρα πολύ, έχω δει ταινίες, έχω ζωγραφίσει πάρα πολύ… μου αρέσει πάρα πολύ! ”
Τι άραγε τον ελκύει σε αυτόν τον ήρωα;
“Αυτό που με ελκύει είναι το απίστευτα ατελείωτο κουράγιο του για αγώνες. Είναι και η μεγάλη νοσταλγία για την ιπποτική εποχή που έχει παρέλθει…
Με ενδιαφέρει κι έχω ζωγραφίσει πιο πολύ τα φαντάσματά του, παρά γελάδες και μύλους. Αυτός έβλεπε γελάδες και νόμιζε ότι ήταν μπροστά σε Άραβες βεδουίνους! Επίσης με ενδιέφερε πάρα πολύ να δω αυτές τις ζωγραφιές τεράστιες. Έχω δουλέψει animation για τον Δον Κιχώτη. Τεράστιο το θέμα που ανοίγεις κι αδύνατον να το εξαντλήσουμε τώρα. Είναι σαν ταινία του Jerry Lewis … σαν κάποιος που έχει ψαρέψει ένα κεφαλάκι ψαριού και μετά αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό είναι το σώμα του φιδιού πάνω στο οποίο πατάει.”
Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος παρουσίασε μία έκθεση ζωγραφικής για τα 400 χρόνια του Δον Κιχώτη (15 Δεκεμβρίου 2005 – 30 Ιανουαρίου 2006). Μέρος αυτής της δουλειάς εκτέθηκε στο ελληνικό περίπτερο του ΕΚΕΒΙ στη διεθνή έκθεση βιβλίου στη Μαδρίτη, όπου η Ελλάδα ήταν η τιμώμενη χώρα, τον Οκτώβριο του 2005.
Στον πρόλογο του ιδιαιτέρως επιμελημένου καταλόγου της έκθεσης (Μορφωτικό Ίδρύμα της Εθνικής Τράπεζας/Νέο Βιβλιοπωλείο Αμερικής), ο Αλέξης Κυριτσόπουλος δηλώνει ότι “Ο Δον Κιχώτης είναι η ποίηση και το όνειρο που πλουτίζει τον κόσμο της λογικής”.
Με αφορμή λοιπόν, τους πίνακες του Αλέξη Κυριτσόπουλου σκεφτήκαμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτόν τον ήρωα και τις οπτασίες του, με τα παιδιά μας στα πλαίσια του θεατρικού παιχνιδιού:
Παίξτε με τις σκιές με αντικείμενα καθημερινής χρήσης τα οποία ο Δον Κιχώτης Θα αντιλαμβάνεται ως αντίπαλους πολεμιστές και μην ξεχάσετε τους ανεμόμυλους.
-Ανεμόμυλος! Κοιτάξτε αφέντη μου, εκείνα εκεί κάτω που φαίνονται έτσι δεν είναι γίγαντες, αλλά ανεμόμυλοι, και αυτά που μοιάζουν με χέρια είναι τα φτερά τους , που καθώς ο άνεμος τα γυρίζει , κάνουν την μυλόπετρα να αλέθει.
– Πως φαίνεται ότι δεν έχεις ιδέα από περιπέτειες! Αυτοί εκεί είναι γίγαντες και, αν φοβάσαι, πήγαινε στην άκρη να προσευχηθείς, όσο θα δίνω την άνιση μάχη εναντίον τους.
Χρειαζόμαστε ελάχιστα αντικείμενα για να γίνουμε οι ανεμόμυλοι του Δον-Κιχώτη.. Δύο μαντήλια, μία εφημερίδα, δύο μαξιλαροθήκες … Είναι αρκετή η απλότητα που μεταμορφώνεται και μεταμορφώνει!
