Οπωσδήποτε ήταν ο πλέον βιβλιόφιλος αυτοκράτορας. Από παιδί διάβαζε και απολάμβανε βιβλία όπως τους Βίους Παράλληλους του Πλούταρχου. Αυτό δεν το λες και ασυνήθιστο. Αλλά να μην εγκαταλείπει το διάβασμα και τα βιβλία ούτε κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του, ναι… αυτό δεν ήταν η κλασική συμπεριφορά ενός ηγέτη. Έτσι, ανέθεσε στο προσωπικό του από το 1807 βιβλιοθηκονόμο, τον πολυδιαβασμένο Antoine-Alexandre Barbier, να δημιουργήσει κινητές, ταξιδιωτικές βιβλιοθήκες. Οι βιβλιοθήκες αυτές περιείχαν εκατοντάδες τόμους έργων στρατιωτικής τακτικής, ιστορίας, γεωγραφίας, θρησκείας καθώς και μυθιστορημάτων, ποίησης και θεατρικών έργων.
Αυτές ήταν πράγματι εντυπωσιακές, εκείνο ωστόσο που εκπλήσσει είναι η επιθυμία του αυτοκράτορα για τη δημιουργία μιας μικρότερης, πιο διαχειρίσιμης ταξιδιωτικής βιβλιοθήκης. Έτσι, κατασκευάστηκε ένα ξύλινο κιβώτιο σε σχήμα μεγάλου βιβλίου και μεγέθους περίπου 15 ιντσών, εφοδιασμένο με δερματόδετα και επιχρυσωμένα κλασικά έργα σε κατάλληλα παραμετροποιημένη μικρότερη μορφή. Ο αριθμός των τόμων κάθε βιβλιοθήκης κυμαινόταν από 12 έως 50 έργα, αναλόγως του μεγέθους της. Μάλιστα, ο αυτοκράτοας ενδιαφερόταν για την αναγνωστική απόλαυση και των στρατηγών, έτσι έφτιαξε κινητές βιβλιοθήκες και για αυτούς.
Η αλήθεια είναι ότι ταξιδιωτικές βιβλιοθήκες ήταν δημοφιλείς αιώνες πριν τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, για τον οποίο ο λόγος. Ο βασιλιάς Ερρίκος ο Η΄της Αγγλίας αλλά και ο Φραγκίσκος Α΄της Γαλλίας ταξίδευαν έχοντας μαζί τους μικρά κασελάκια γεμάτα βιβλία. Ήταν τα e-book της εποχής όπως τα αποκάλεσε η Στέλλα Μπάτλερ, πανεπιστημιακός, βιβλιοθηκονόμος και φύλακας της συλλογής Brotherton. Και αποδεικνύουν την διαχρονική αγάπη των ανθρώπων για το βιβλίο και τους κόσμους που αναδύονται μέσα από αυτό.
