Ήταν 19 Ιουνίου 1978 όταν ο Garfield η γάτα, εμφανίστηκε δια χειρός Τζιμ Ντέιβις στις αμερικανικές εφημερίδες σε μια περίοδο όπου οι εκδότες απέρριπταν με το παραμικρό καρτούν και ήρωες. Ο Ντέιβις είχε ήδη απορριφθεί από πολλούς εκδότες με ένα χαρακτήρα έντομο που είχε πλασάρει για έκδοση. Παρόλα αυτά, με τον Γκάρφιλντ όλα θα είναι αλλιώς. Μέχρι το 1981, ο Γκάρφιλντ έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής, βλέποντας τον εαυτό του σε 850 άρθρα εφημερίδων, τα οποία έγιναν 2.570 μέχρι το 2002, πράγμα που σημαίνει ότι τον διάβαζαν πάνω από 263 εκατομμύρια παγκοσμίως, έτσι βρήκε και μια θέση στο βιβλίο Γκίνες για το πιο ευρέως δημοσιευμένο στον κόσμο comic strip.
Ο Γκάριφλντ έγινε ταινίες (Garfield: The Movie (2004), Garfield: A Tail of Two Kitties (2006) με τη φωνή του Μπιλ Μάρεϊ), παιχνίδια, video games, τηλεοπτική σειρά (Garfield and Friends (1988-94) και The Garfield Show το 2008) και η φήμη του εξαπλώθηκε σε πολλές γενιές παιδιών.
Η ιστορία πραγματεύεται τη ζωή ενός γάτου (Garfield), του αφεντικού του Jon Arbuckle και το σκύλο του αφεντικού, τον Odie. Ο Garfield αγαπάει τα λαζάνια, αλλά μισεί τις Δευτέρες και δεν συμπαθεί τον Odie και για αυτό προσπαθεί να τον στείλει λίγο παραπέρα με πολλούς τρόπους.
Η επιτυχία του Γκάρφιλντ, λένε βασίζεται στην απλότητα των ιστοριών του, στο χαλαρό τους μοτίβο, καθώς και στα μικρά κουσούρια του χαρακτήρα του, όπως αυτή η συμπαθητική, εκλεπτυσμένη μισανθρωπιά του, η συμπυκνωμένη εγωκεντρικότητα των γατιών ή η επιλεκτική λαιμαργία ή υπνηλία του.
Ο Ντέιβις, ζώντας κοντά σε γάτες, μελέτησε τις κινήσεις, τη γοητεία και την αναποδιά τους, και δημιούργησε αν μη τι άλλο έναν γάτο-ορόσημο.
